Is het je ook al overkomen? Batterij van je fotoapparaat leeg. En dat terwijl je op een unieke plek bent. Ik kan ervan meespreken. Het gebeurde in the Library of Congress in DC. Gevolg: het interieur van de Congresbib in …14 beelden. Terwijl je er wel 100 foto’s zou kunnen maken. Want er wordt gezegd dat dit één van de mooiste gebouwen van DC is.
De buitenzijde vond ik nochtans niet memorabel. De classicistische stijl uit de 19de eeuw is niet echt mijn ding. Daarentegen … het interieur!
The Library of Congress (1815): functie en een beetje geschiedenis
Deze bibliotheek is, zoals de naam verraadt, de bib van het Congres. De Amerikaanse senatoren en afgevaardigden kunnen er opzoekwerk verrichten. Alhoewel het digitale tijdperk de fysieke verplaatsing ondertussen overbodig heeft gemaakt.
Volgens mij komen die senatoren hier gewoon heerlijk ontstressen. Een uiltje knappen. Van schoonheid en wijsheid genieten. Afstand nemen van de waan van de dag.
Check de prachtige leeszaal maar.
Deze ruimte onder de koepel is jammer genoeg strikt voorbehouden aan de happy few. Als bezoeker kom je er niet binnen.
De collectie van de vroegere president Thomas Jefferson vormde het begin van de Congresbibliotheek. Jefferson schonk zijn boeken aan het Congres nadat de Britten het Capitool hadden platgebrand. Pas in 1860 werd er ook echt een gebouw voor opgetrokken. Later werd the Congress Library (ook wel: Thomas Jefferson Building) een ‘nationale bibliotheek’. Van elk werk dat er in de States uitkwam, werden er oorspronkelijk twee exemplaren gratis hier in DC bezorgd.Vergelijkbaar met het wettelijk depot dat nu nog steeds bestaat in de Albertina in België.
Tunnelcomplex
Van onze gids in het Capitool horen we dat dat er een tunnel rechtstreeks vanuit het Capitool naar de Congresbibliotheek loopt.
Er zou zelfs een ‘boekentunnel’ met transportband bestaan hebben. Zo geraakten boeken van de bib zeer snel in het Capitool. En omgekeerd. Door het nieuwe ondergrondse bezoekerscentrum in het Capitool (2008), is deze tunnel echter nog maar gedeeltelijk bewaard.
Wij supernieuwsgierig. En op weg naar de Congresbibliotheek. Missie geslaagd voor de gids.
De Great Hall
En O! Wat een verrassing!
Die grote inkomhal! Wat een overvloed aan fresco’s, mozaïeken, sculpturen,… En wat een rijkdom aan architecturale details.
Het meest opvallend is de grote marmeren trap die leidt naar een zuilengang op de eerste verdieping.
En het ritme van zuilen en kolommen.
Het interieur van deze bibliotheek werd geïnspireerd door het operagebouw in Parijs. Je ziet overal rijke materialen zoals marmer, graniet, ijzer en brons. De klassieke oudheid is opvallend en overdadig aanwezig in de Ionische zuilen, reliëfsculpturen, beelden van Griekse goden.
Het hele interieur is enorm indrukwekkend. Ook al zou ik het niet direct in mijn huis willen :).
Vooral de zoldering met de gekleurde glasramen en de muurschilderingen is prachtig!
De vele spreuken over boeken en lezen die overal te vinden zijn, vechten om je aandacht.
En het bureautje van de bibliothecaris mag er ook wel wezen. Statig meubilair. De Amerikaanse vlag.
Maar kijk omhoog en daar swingen de bevallige nimfen en inspirerende muzen tussen de bloemenguirlandes op muren en plafondgewelven. Tijd voor een roman, een heldendicht of enkele regels poëzie?
Collectie
En de collectie, tja, daar zien we niet veel van. Met haar 155 miljoen documenten is de Library of Congress één van de grootste bibliotheken ter wereld. Elke 4 seconden wordt een nieuw document aangeboden. 29 miljoen boeken en andere drukwerken, 2,7 miljoen geluidopnames, 12 miljoen foto’s, 4,8 miljoen plattegronden en 58 miljoen handschriften worden er bewaard.
Eén klassieker kan ik nog fotograferen. Het is één van de 4 volledige perkamenten exemplaren van de Gutenbergbijbel die nog bewaard zijn. Op kalfshuid gedrukt in plaats van op papier.
Een indrukwekkend staaltje vakmanschap. Een icoon van de westerse cultuurgeschiedenis.
Met weinig foto’s verlaat ik the Library of Congress. Maar met veel herinneringen en dromen.
En een gerust hart. Want in Washington weet ik waar er een prachtige bibliotheek te vinden is. En dat is het enige wat je moet weten. Volgens Einstein.
Wat een weelde en overdaad. Overweldigend. Ik zou niet weten waar eerst te kijken… en zeker niet wat eerst te fotograferen. Misschien hebben die batterijen het net daarom opgegeven… verlamd door zoveel overdaad. Desalniettemin heel prachtig!
Is goed mogelijk, een onbewuste reflex ???!
Oké, als ik ooit gigantisch rijk ben dan bouw ik zo’n bibliotheek helemaal voor mezelf, inclusief tunnel naar mijn villa/kasteel/optrekje ernaast.
Super, hè! Je nodigt me dan eens uit, hoop ik ;)!
Uiteraard!