Meer dan 20 fijne wandelplekken dichtbij Leuven

Vreemde tijden zijn het. Waarin we gelukkig toch nog buiten kunnen komen. Voor iedereen die graag de beentjes strekt maar nog inspiratie zoekt, verzamelde ik meer dan 20 fijne wandelplekken. Allemaal binnen fiets- of wandelafstand van Leuven. De ene al wat dichterbij dan de andere. Geen wandelroutes, maar plekken waar het leuk is om een frisse neus te halen. Stevig marcherend of rustig kuierend.

Hier gaan we!

Bertembos

Een bos dat al sinds de middeleeuwen bestaat. Tussen Leuven en Tervuren. Je komt er via de – hoe kan het ook anders – Bosstraat in Bertem. Of vanuit Heverlee via de Bremstraat (zijstraat van de Tervuursesteenweg). Die volg je tot je tussen de akkers staat en dan rol je zo over de Koeheide naar het bos beneden. Bij manier van spreken dan :). De weg is hoofdzakelijk onverhard dus toch maar opletten . Als het geregend heeft, komen laarzen of wandelschoenen in de taaie kleigrond goed van pas. Enkele hoogteverschillen zorgen ook voor wat uitdaging voor de kuitspieren. Het moet niet allemaal te gemakkelijk zijn, toch? Maar al bij al goed te doen.

Romaanse kerkjes

Reed je tot aan het bos met de fiets? Maak dan nog even een stevig ommetje langs het stokoude Romaanse kerkje van Bertem-dorp. Of wip binnen in de nog oudere Sint-Veronakapel (10de eeuw!) in Leefdaal. Bij opgravingen werd in deze kapel zelfs een 9de eeuwse sarcofaag van de Merovingers gevonden. Exotische koningsnamen als ‘Clovis’ en ‘Childerik’ poppen onmiddellijk op in mijn hoofd. Evenals de kleurrijke kroningsplaatjes waarnaar ik urenlang kon staren in het geschiedenisboek van mijn  lagereschooltijd.

Graag een uitgestippelde wandeling in Bertembos? Check dan Toerisme Vlaams-Brabant of het Route-You platform.

Update februari 2021: wij checkten de bewegwijzerde Bertemboswandeling in de sneeuw. We volgden holle wegen, liepen langs witbepoederde velden en hoorden de sleeën op de steile weiden voorbijzoeven… Prachtig!

De Mollekensberg in Herent

Ten noordwesten van Leuven liggen Winksele en Herent. Tussen deze twee gemeenten bolt de Mollekensberg op. Het is een natuurgebied met typisch Brabantse holle wegen en panoramische uitzichten. Stevige stapschoenen: ook hier handig. Of misschien is ‘voetig’ hier meer op zijn plaats.  Bij nat weer kies je beter voor een andere wandeling. Zeker als je de holle weg richting leefgemeenschap, kunstenaarskolonie en ecofarm De Bereklauw wil nemen.  Ik ben al een keer onverrichterzake moeten terugkeren.

Update december 2020:  In december liep er toevallig net een winterlichtjesactie in Herent. En iemand tipte me het pallettenkerkje, dat op het einde van de Toverbergstraat staat in Winksele. Een leuke verwijzing naar het doorkijkkerkje van Gijs Van Vaerenbergh in Borgloon!

Abdij Keizersberg (park)

De ‘Boelenberg’ zoals de Leuvenaars hem noemen, domineert de stad. Perfecte plek dus voor een burcht in de middeleeuwen, dat wisten de hertogen van Brabant ook al. Vandaag blijven er nog enkele brokstukken van de burcht over en nog drie paters – in de Benedictijnenabdij die hier later verrees. Het domein werd nog niet zo lang geleden eigendom van de stad Leuven en nu is er hier een (relatief) klein parkje, met een prachtig uitzicht over Leuven. In de winter dan toch. Want ’s zomers verstopt Leuven zich achter het groene bladerdek. Wandelen hier is vooral leuk als je de tocht maakt vertrekkende van bij OPEK, aan de Vaartkom en dan via de trap omhoog klimt. De gegidste rondleidingen op het domein zijn ook een aanrader. Over de geheimen van de Keizersberg schreef ik vroeger al. Kilometers malen? Daarvoor is dit parkje te klein.

Een plek om heerlijk rond te slenteren en op een bank in de zon een boek te lezen. Of om meer op te steken over bloemen, kruiden of fruitbomen in de verzonken tuin of de orangerie. In de vroege lente is het zalig om hier massa’s krokussen  te bewonderen. Maar ook de kleurenweelde in zomer en nazomer zijn een waar genot voor oog en geest. Zelfs in de winter blijft deze oudste ‘hortus botanicus’ van België zijn aantrekkingskracht behouden. Ooit kweekten studenten geneeskunde hier geneeskrachtige kruiden maar vandaag is de ‘Botanique’ veel meer dan een ‘kruidtuin’.

Langs de Vaart (Kanaal Leuven-Mechelen)

Stil wandelen en genieten lukt hier alleen maar op heel rustige momenten. Want het geasfalteerde jaagpad naast de Vaart is ook een fietspad. En belangrijk: een kaarsrecht fietspad. Lees: dit is de favoriete route van alle wielertoeristen en andere kilometermalers uit de wijde omtrek! Zeker in het weekend. Maar op een rustige weekdag kan het hier heerlijk wandelen zijn. Zeker in het stuk voorbij Wijgmaal-brug, naar Tildonk, Wespelaar en Kampenhout toe. Bij Tildonk-Sas is er de sluis. Altijd boeiend als er een boot voorbij vaart. En in het 18de eeuwse sashuis, café Maritime, staat er zeker een drankje voor je klaar. Buiten de huidige ophok-tijden dan :(.

Ijsjesboot

Voor stadsmensen is gewoon even rond de Vaartkom wandelen ook al een optie. Niet echt rustig (de auto’s van de Lüdenscheidsingel zoeven voorbij), maar wel interessant om bootjes te kijken of te ontdekken hoe de oud-industriële gebouwen nu omgetoverd worden tot hippe cafés, restaurants, winkels of woonplekken. En niet te vergeten: van lente tot herfst is een ijsje eten op de boot van Coupe Matadi een belangrijke motivator om dit tochtje aan te vatten! Hopelijk gaan ze snel terug open!

Langs de Demer (Werchter, Rotselaar)

Het pad langs de meanderende Demer is niet altijd van even goede kwaliteit. Je kan het volgen vanaf Werchter. Je moet er dus een ietwat langere fietstocht vanuit Leuven voor over hebben als je hier wil komen bewegen. Een andere toegang tot dit jaagpad langs de rivier loopt via het Meanderspad bij Sportoase Ter Heide en het natuurdomein bij het Meer van Rotselaar (in de volksmond kortweg “De Plas”). Ook hier kunnen de belangen van wielerfanaten en wandelaars elkaar wel eens kruisen, net zoals langs de Vaart. Je wandelt meestal op een hoge dijk naast de Demer tussen het groen (voornamelijk populieren). Maar er zijn ook een heleboel afgeleide wandelingen mogelijk waarbij je de Demerdijk verlaat voor bijvoorbeeld een lus naar Wakkerzeel of Betekom.

Op stap langs de Antitankgracht in Haacht

Een absolute aanrader voor wie van de combinatie historisch erfgoed en natuur houdt. Ik schreef er een aparte post over. Wij waren er op een zonnige lentedag. Prachtig!

De Wijngaardberg in Wezemaal

Ook voor dit gebied moet je wat moeite doen als je groen reist en vanuit Leuven vertrekt. Maar het is dan ook de moeite! 26 hectare groot is het natuurgebied rond deze 72 meter hoge Hagelandse heuvel. Een je vindt er een geweldig speel- en wandelbos. Met steile hellingen, holle wegen en prachtige uitzichten over het omliggend land. Op de berg liggen er ook uitgestrekte fruitboomgaarden. Waar mijn moeder opgroeide en haar zomervakanties doorbracht. In de zomer werden er massaal perziken en pruimen geoogst. Hoe zoet smaakten de rijp blozende witte perziken bij mijn grootouders! (En hoe vaak ruïneerde het plakkerige sap mijn kleren!)

Wijn in Wezemaal

Vandaag hebben appels en peren de kwetsbare steenvruchten vervangen. The Times They Are A-Changin’.  De oude druiventeelt op de zuidflanken van de berg is echter terug opgepikt. In het vroegere gemeentehuis van Wezemaal – nu het Bezoekerscentrum voor Hagelandse wijn- kan je zelfs streekwijnen proeven. Het oud-gemeentehuis is  trouwens zelf een monument. Het opvallend neo-gotische gebouw is getekend door architect Langerock in 1897.  En voor de petite histoire: mijn overgrootvader was er gemeentesecretaris tijdens de bouw, mijn grootouders trouwden er, de geboorte van mijn ouders werd er officieel gemaakt :).

IJzerzandsteen

Op de berg zijn er ook nog de restanten van de oude ijzerzandstenen wijngaardmuur te ontdekken. En vanop het topje van de berg strekt een 10 meter hoog H.-Hartbeeld zijn armen beschermend uit over Wezemaal-dorp. In de 15de-16de eeuw was dit kleine Hagelandse dorp het belangrijkste bedevaartsoord van Sint-Job in de Nederlanden. Zo trokken er rond 1515 zelfs zo’n 23.000 bedevaarders naar Wezemaal! Metalen pelgrimskentekens werden tot in Canterbury teruggevonden. Ook hier is het dus de moeite om de Gotische kerk in ijzerzandsteen en de prachtige Norbertijnenpastorie (met ommuurde tuin en al) te ontdekken.

Update 2021: Wandelen bij de molen van Gelrode

Voor wie in geschiedenis geïnteresseerd is: wandel nog even verder langs de boomgaarden naar Gelrode. Daar tref je op de flank van de heuvel de Moedermeule, een historische graanmolen uit de 17de eeuw. In niet-Covidtijden moet je hier beslist proeven van het streekbier, de ‘ballekes-met-kriekskes’ of de boekweitpannenkoeken! Wat snak ik ernaar om daarvan terug te kunnen genieten!

De streek rond Aarschot had ook zwaar te lijden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na de Duitse inval in  augustus 1914 en de val van Luik, besloot het Belgische leger zich immers terug te trekken in het Hageland. Bij de kerk van Gelrode ontdek je hoe uitzinnig de Duitsers hier te keer gingen.  En waarom er dus een pastoor Dergent-laan en – standbeeld is. Voor de fietsers: er is ook een fietsroute langs de oorlogsgedenktekens in de streek.

Het kasteel van Horst (St-Pieters-Rode)

Het ‘kasteel van de Rode Ridder’ blijft tot de verbeelding spreken. Talloos zijn de legenden en sagen over deze geheimzinnige waterburcht. En in het laaggelegen natuurgebied errond kan je zeker ook terecht voor een frisse neus. En frisse voeten. Vooral als het geregend heeft. Want dan trek je best je schattigste laarzen of wandelschoenen aan. Over zompige ondergrond gesproken! Toch is dit echt een boeiend gebied om te exploreren, met een grote variatie aan landschappen tijdens je tocht.

Wandel je via het St. Jozefkapelletje richting Troostembergbos en Roeselberg, dan weet je dat het klimmen en dalen wordt. Collega Kaat van De Wereld van Kaat vertelt erover in haar blog. Kleine tip: als je haar route volgt, kom je ook langs de Gempemolen, een historische watermolen waar Hans Meus (broer van Jeroen) nu achter het fornuis staat. In pre- en post-Coronatijden.

De Kesselse bergen Wilsele/Holsbeek/Kessel-Lo

Nog een beschermd natuurgebied op een heuvel. Dat betekent: één keer je die bent opgeklauterd, ligt de wijde omgeving aan je voeten. Je wandelt en huppelt hier rond in een weelde van 12 hectare bomen en grasland, maar er zijn evengoed open stukken heide waar je verrast wordt door milieuvriendelijke grasmachines die er vredig staan te grazen. Zicht op Leuven gegarandeerd!

Modernistisch vakantiehuis en motocross

In de jaren vijftig waren de Kesselse bergen de ideale plek voor motorcrossen,  toen was het hier de meest lawaaierige plek van Leuven. Daarom werd dit later ook officieel verboden.

Nog verder terug, eind jaren dertig,  werd er hier een fantastisch modernistisch jeugdhuis en vakantiehuis voor arbeiders gebouwd. Jammer genoeg werd het nog voor de officiële opening opgeëist als uitkijkpost door de Duitsers. Het werd dan ook in 1944 plat gebombardeerd.

Update 2024: de Meesbergwandeling

Op de grens van Holsbeek/Kessel-Lo/Linden slingert deze wandeling zich langs de (soms vrij steile) boshellingen ten noordoosten van Leuven. Als je in Kessel-Lo vertrekt, is het direct loodrecht omhoog, de berg op (wij namen een klein pad in plaats van de officiële trap en trapten al direct op onze adem) naar wandelknooppunt 44, maar dat is dan ook  direct letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt van de route:  van hieruit heb je een fantastisch panoramisch uitzicht op de Leuvense skyline (en veel verder). De ideale plek voor een picknick ook. NB. Afhankelijk van waar je staat, kijk je echter ook op de afvalverwerkende nijverheid en de brug van de E314…

Je wandelt door het Begijnenbos, dat ook een speelbos is, naar het Gertrudisbos en ontdekt er de meest geweldige straatnamen. Of wat dacht je van het steile Sukkelpad, de Verbrandenbos ,  de Smokkelweg, de Koningsstraat,…? Jammer genoeg rijden er hier soms ook auto’s door het bos, want hier en daar zitten er statige luxe-villa’s of zonevreemde(?) bungalowtjes verscholen tussen het groen. Je wandelt er door oeroude – en oer-diepe – holle wegen, er is zelfs een unieke dubbele holle weg op de Meesberg (in de buurt van wandelknooppunt 13). Tip: bij vochtig weer zeker stevige schoenen aantrekken.

Update 2021: De Chartreuzenberg en het Chartreuzenbos in Holsbeek

Onmiddellijk in de buurt van de Kesselberg doemt de Chartreuzenberg (heuvel 🙂 ) op. De naam verwijst nog naar de Karthuizers van Leuven, zij waren de oorspronkelijke eigenaars van dit domein. Op dit moment is het het  grootste  natuurgebied van het Hageland. En zeer gevarieerd om te doorkruisen: holle wegen, een hoogvlakte, een mini-wijngaardje met Hagelandse druivenranken, boswegeltjes en -dreven… Fijn voor een winterwandeling maarrrrr… zorg voor stevige stappers,want sommige bospaden waren wel érreg slijkerig…! En de velden op de hoogvlakte bestaan uit stevige Brabantse klei – trek daar maar eens een vastzittende pump uit los .  De provincie Vlaams-Brabant heeft hier een uitgestippelde korte wandelroute van ongeveer 7 km- perfect aangeduid trouwens.  En wie nood heeft aan wat snelle suikers onderweg maakt een ommetje langs bistro het Bed van Napoleon  voor een appeltaartje.  Of Napoleon hier echt overnachtte? Dat weet alleen de wind.

Het Provinciedomein in Kessel-Lo

Fijn om rond de vijver te drentelen, maar natuurlijk niet te vergelijken met het echte werk in de vrije natuur.  En je moet hier ook nog rekening houden met openingsuren. Zalig is wel het touwen- en avonturenparcours. Voor avontuurlijke kinderen. Of kinderlijke avonturiers. Via het Negenbunderspad kuier je van hier vlotweg naar de Abdij van Vlierbeek (1125) in Kessel-Lo. Daar kan je als beloning je dorst kan lessen in het beroemde volkscafé “In den Rozenkrans”. Of hopelijk binnenkort toch terug!

De Abdij van Park

Nog een populaire plek voor een zondags uitje zijn de vijvers van de Parkabdij in Heverlee. Opnieuw eerder een kort wandelparcours, dat ook vaak door lopers wordt afgelegd, maar buiten de vijvers zijn ook de Abdijkerk en de prachtige abdijgebouwen meer dan één blik waard. De Tiendenschuur is ronduit indrukwekkend en ook de drie poortgebouwen zijn fascinerend. In de abdij zelf vind je PARCUM, een nieuw museum dat religieus erfgoed en hedendaagse kunst samenbrengt.  Vergeet ook het sfeervolle kerkhof niet waar heel wat bekende en minder bekende Leuvenaars hun laatste rustplaats vonden.

Lokale economie

In de abdij is er ook terug een boerderij (BoerEnCompagnie), zoals in haar glorietijd. Misschien drink je wel van hun verse melk bij de automaat aan de Sint-Janspoort? En de moestuin van tuinbouwproject De Wikke is altijd open voor wandelaars. Verse hoeveproducten vind je in de Abdijwinkel. Ook ’t Plukgeluk hoort bij BoerEnCompagnie. Wie lid is, kan er een eigen veldbloemenboeket oogsten. Die naam alleen al doet je toch glimlachen?

Predikherenberg, Trolieberg, Heideberg in Kessel-Lo

Wie de moed heeft om vanaf de Grensstraat de steile Predikherenberg op te fietsen of te wandelen, ontdekt op het einde van deze doodlopende straat, tussen de residentiële professorenvilla’s, een pad dat zich voorbij het  voormalige klooster van de zusters Clarissen tussen struiken en bomen naar de weiden van de Trolieberg slingert. Een fenomenaal uitzicht heb je daar op Bierbeek (Sint Kamillus), Korbeek-Lo en Haasrode.  Via de Vertommensberg kom je langs het opvangcentrum De Spiegel op de Boven-Lo waar de Belgacom antennemast uitkijkt over het plateau. Aan het rondpunt van de Heidebergstraat kies je het pad dat bijna loodrecht naar de Zavelstraat loopt. Opnieuw zalig glooiende velden en het bossig domein van de Scheutisten om op uit te kijken bij Wimmershof. Ook het (wat verwaarloosde) domein is de moeite van een verkenning  waard, zeker in de herfst.  Bij terugkeer via de Trolieberg kan je bij helder weer de Vaart, Leuven Noord en zelfs de Sint-Romboutstoren van Mechelen zien! Voor wandelingen  ‘with a view’!

De Bremberg in Haasrode en Mollendaal

Iets meer ten zuiden van Leuven kan je je wandelkriebels helemaal uitleven bij het congrescentrum de Bremberg, op de Boetsenberg. Temidden van de uitgestrekte akkers zit je daar op het einde van de wereld, of zo lijkt het toch wel. En de verlokkingen van het Meerdaalwoud zijn vlakbij.  Bewonder de grote vierkantshoeven die je richting Bierbeek nog tegenkomt en laat je in het Mollendaalbos verrassen door statige dreven, kronkelende paadjes en … een pittig reliëf! Eén van de bekende uitgestippelde wandelingen is de Schavaai-wandeling van de provincie Vlaams-Brabant.

Nodebais en Beauvechain

Bijna zonder het te weten ben je langs deze kant van Leuven ook al heel dicht de taalgrens genaderd. Even ten zuiden van het Mollendaalbos zit je al in Mille (klopt, van Hamme-Mille), Beauvechain/Bevekom, Nodebais/Nodebeek, Tourinnes-la-Grosse/Deurne… Hoe prachtig glooien de velden hier! En wat een rust! Het lijkt wel alsof je hier in een andere wereld terechtkomt. Kleine dorpjes, kasseiwegen en veldwegen, groene bossen en golvende akkers wisselen elkaar af. Vooral de magnifieke vergezichten op de golvende akkerlanden zijn onvergetelijk. Absoluut de moeite om deze kant van Leuven te voet te verkennen! Maar het is wel even fietsen om tot hier te geraken.

Tip: elk jaar in november is er in Tourinnes Les Fêtes de Saint Martin, een heerlijk kunstenparcours en -festival waarbij de inwoners hun huizen openstellen voor kunstenaars. Een leuke manier om ook de streek wat beter te leren kennen. Ik zag er voor het eerst werk van beroemde street art kunstenaars als Roa, Jef Aérosol en Dzia Krank en schreef er toen dit blogbericht over.

Update 2021: langs de taalgrens met Waals-Brabant

Doe nog meer inspiratie op in dit artikel over onze wandeling langs een aantal bezienswaardigheden in het lieflijke Nodebais of ga op ontdekking langs één van deze vier schitterende vierkantshoeven in Waalsbrabant.

In Nodebais is er een uitgezette Max Van der Linden-wandeling. Zijn keramieken beelden vind je verspreid over de omgeving. Zoek je een langere uitgestippelde wandeling? Check o.a. deze route in Nodebais van Route You.

Heverleebos en het Arboretum

Blijf je liever wat dichter bij Leuven, dan is Heverleebos natuurlijk the-place-to-be voor een zuurstof-uitje. Eén van de populairste toegangen tot het bos is die bij het Arboretum aan de brug van de E40 op de Naamsesteenweg. Maar check gewoon je gps of kaart, en dan zie je dat er nog veel meer andere, minder drukke mogelijkheden zijn om een wandeling in Heverleebos te starten.  Uniek aan het arboretum is natuurlijk dat je er zeldzame bomen kan spotten, zoals de mammoetbomen of de stekelboom. Dus toch eens doen, op een rustige dag tijdens de week. De brede dreven bezorgen je in elk geval een comfortabele wandelervaring. Maar de kleine paadjes tussenin zijn een stuk avontuurlijker. Jammer dat de E40 vlakbij loopt. Toch kruiste er op een late vrijdagnamiddag een ree mijn pad.

En everzwijnen zijn er ook in overtal, getuige dit filmpje van de wijk naast het bos :):

De Zoete Waters in Oud-Heverlee

Deze vijf vijvers die de hertog van Arenberg ooit liet graven, zijn ondertussen een bekende wandelplek. En lokale bewoners komen hier nog altijd hun flessen vullen met zuiver bronwater van de Minnebron. Het is soms zelfs aanschuiven. Buiten het schilderachtige wandelpad rond de vijvers biedt deze plek ook toegang tot Heverleebos en Meerdaalwoud.  Aan de rand van het bos ontdek je de historische kapel van O.L.V- van Steenbergen, een erfgoedparel. Al in de 16de eeuw kwamen bedevaarders hier bidden tot Onze-Lieve-Vrouw om te genezen van de ‘hete koorts’ (moeraskoorts). Doe dus snel nog een schietgebedje en bewonder daarna de prachtige dreven die naar het Meerdaalwoud, het Speelbos (lees de blog van Annelyse hierover)  en De Kluis leiden.

Slot van Steenbergen

Heb je na de wandeling stevige honger gekregen, dan kan je – in normale tijden-  terecht in één van de vele bistro’s langs de vijvers. Of, voor culinaire fijnproevers, in het gastronomisch restaurant Het Spaans Dak. Dit toprestaurant huist in een merkwaardig pand dat ondertussen ook erfgoed is. Het is één van de oudste gebouwen in Oud-Heverlee, het centrale gedeelte is zelfs 14de eeuws. Toen was dit de kapel van het Slot van Steenbergen. Daar woonde later de Leuvense artsenfamilie van Wesele, meer bepaald een oom van de beroemde Andreas Vesalius. Veel later werd dit tenslotte het jachthuis van de Arenbergs. En nog later… een restaurant :).

De Doode Bemde

De vallei van de Zoete Waters was eeuwen geleden een moerasgebied en even verderop, in het natuurgebied de Doode Bemde, blijf je ook nu nog in waterrijk laagland rondtrekken. De Dijle meandert hier door de graslanden en je kan er enorm veel watervogels observeren. En ook de bever zit hier terug. Wij spotten de typische afgeknaagde boomstammen. Misschien binnenkort ook de eerste beverfamilie?

Door het natuurgebied slingeren zich ettelijke kilometers aan wandelpaden, daarom wordt dit het “best toegankelijke natuurgebied van Vlaams-Brabant” genoemd. Maar zorg toch maar voor waterbestendig schoeisel. Wij moesten al eens terugkeren naar huis omdat we met onze -gewone- schoenen (dom, dom!) in de modder bleven vaststeken.

Van Oud-Heverlee naar Neerijse

Via de Doode Bemde kan je van Oud-Heverlee naar Neerijse trekken, waar je voorbij het voormalige Kasteel wandelt (vroeger een jachtpaviljoen), de Romaanse twee-toren-kerk Sint-Pieter en Paulus kan bezichtigen of -met wat geluk vanaf 1 mei 2020 de historische Brouwerij De Kroon kan bezoeken.

Voor de die-hards: langs de IJse en het Margijsbos kan je je tocht nog verder uitbreiden. Maar maak er dan maar een dagtocht van.

Update 2022: Neerijse

Tussen Neerijse en Huldenberg is de Margijswandeling ook een aanrader. Helemaal uitgezet via knooppunten door de provincie Vlaams-Brabant. De tocht loopt langs de  dorpkern met historische panden (Check de hierbovengenoemde kerk van Neerijse met de twee torens, de mooie kapel iets meer richting Egenhoven langs de SintJansbergsteenweg,  het kasteel van Neerijse -verstopt achter een hek- of het kasteel van Huldenberg ). Maar geniet vooral in de herfst ook van de afwisseling van veelkleurige bostooi met weiland (let op voor het vee) en vlonderpaden langs de kronkelende Dijle in de Doode Bemde. En ten overvloede: neem je voorzorgen want in de Doode Bemde kunnen de wegen modderig zijn.

Het Arenbergpark

Over de Arenbergs in Heverlee valt veel te vertellen. Maar voor wie zich dichtbij Leuven wil vermeien in het groen, is het Arenbergpark één van de interessante erfenissen van de beroemde adellijke familie. In de vroege lente is het gras naast het kasteel getooid met duizenden sneeuwklokjes. In maart-april bloeien de witte wilde anemoontjes tussen het sprokkelhout in het bosje langs de oevers van de Dijle. En langs de statige hagen en bijzondere bomen is het altijd ontspannend wandelen.

Ook al is de laan langs de Dijle op dit moment vaak druk.  Als je verderop het bos in trekt, vermijd je dit. Of je verlaat het kasteelpark bij de Celestijnenlaan om naast de Dijle verder te wandelen langs het spaarbekken naar Egenhovenbos. Je kruist er lopers en fietsers in deze periode, maar als het er rustig is, kan je met wat geluk zoals wij al eens een ijsvogeltje spotten langs de oever van de beek!

Egenhovenbos

Dit vrij kleine bos is nog ‘jong’, vergeleken met de bossen van Heverlee en het Meerdaalwoud: het ontstond in de 19de eeuw toen de vijvers van het sjieke voormalige buitengoed van de Jezuïeten werden drooggelegd. Je ziet het nog, want de wandelwegen door het bos zijn verhoogd, het waren de dijken van die vijvers. Leuk is het wel om het 17de eeuws omwald ‘speelhof’, goed verstopt in het bos, op te sporen. Het buitengoed wisselde een paar keer van eigenaar: een tijdje lieten de Jozefieten hun leerlingen in dit buitenhuis op retraite komen. Maar ondertussen heeft de KUL het renaisssancekasteeltje ingericht als Stiltehuis voor universitair personeel. Als je naar Egenhoven doorwandelt, zie je ook nog de 17de eeuwse duiventoren met boog van de voormalige Jezuïetenhoeve. Fascinerend, toch?

Verborgen spoorweg

In het Egenhovenbos loopt ook nog steeds een verhoogde spoorwegbedding. Die was bedoeld voor de spoorlijn Leuven-Ottignies. Twee Engelse beleggers kregen in de 19de eeuw de concessie ervoor. Maar bij de aanleg van een tunnel onder de Keizersberg aan de vaartkom liep het fout. Uiteindelijk werd het tracé verlegd naar de andere kant van de Dijle.  En de onafgewerkte spoorwegbedding staat vandaag nog steeds bekend als de ‘Engelse spoorweg’. Aan de Vaartkom verwijst ‘Engels Plein’ nog naar dit Engels avontuur.

De hoogvlakte tussen Bertem, Leefdaal en Korbeek-Dijle

Liever wat meer overzicht dan tussen de plassen en laagland te trappelen? Dan klim je van Egenhoven omhoog naar de Toverberg, aan de Sint-Jansbergsesteenweg. Daar volg je een stukje de autoweg en daarna kom je middenin de velden terecht! Leefdaal, Korbeek-Dijle, Duisburg: je ziet niets dan akkerland én je houdt nog droge voeten ook, want er is een betonbaantje (dat ook door fietsers en tractors wordt gebruikt). Prachtige vergezichten en akkers met uiteenlopende gewassen wisselen af met weilanden en kleine bosjes.

Je kan van hier alle richtingen uit: naar Huldenberg en Loonbeek, Leefdaal en Tervuren, … De keuze is aan jou. Een uitgestippelde route? Maak hier een selectie.

Update 2022: Langs kerk, kasteel en kapel van Leefdaal

Vanuit het Voerdal langs het kasteel de Liedekerke en de Veronakapel omhoogklimmen naar de heuvelende akkers van het leemplateau bij Delle: zeker doen. Fantastische uitzichten daar. Wij genoten er bij zonsondergang van een fantastisch schouwspel! Lees hier meer over onze wandeling in Leefdaal.

Het park van Tervuren

Tot slot nog een populaire ontspanningsplek richting Brussel. Zo populair dat ze zelfs op zonnige dagen slachtoffer is van haar eigen succes: het Warandepark of het park van Tervuren. Vanmiddag hoorde ik dat in deze corona-tijden het verboden wordt om nog een verre verplaatsing (met de auto dus) naar dit park te doen. Zo wil de burgemeester te grote drukte vermijden.

Met de fiets is het op zich al een leuk tochtje van Leuven naar Tervuren. Heb je nog puf over, dan is een wandeling rond de Tervurense vijvers een klassieker. Ook de formele tuinen bij het Afrikamuseum, dat in het park ligt, zijn fijn voor een kleine wandeling.

Toegang tot het Zoniënwoud

Wil je rustiger en uitgebreider de benen strekken? Trek dan echt het bos in. Het domein strekt zich uit over zo’n slordige 205 ha. Bang dat je toch nog te weinig beweging krijgt? Sla dan de weg in naar het Zoniënwoud. Daar kan je je hartje helemaal ophalen in de dreven met de majestueuze beuken- en eikenkathedralen. Zo imposant!

Een ommetje langs de prins de Merode in Everberg

Aangezien we blijven wandelen, nog een bijkomende tip voor een onverwacht fijne wandelstreek tussen Leuven en Brussel, in Kortenberg. Ik verkende er op een avond kort het domein van de prins de Merode. En hoopte hem zelf natuurlijk tegen het lijf te lopen.  Of zijn kasteel te mogen bezoeken. Je vindt  hier het verhaal met de route in een uitgebreider blogbericht.

Update 2023: Wandelen bij de Oude Abdij in Kortenberg

Nog een historische plek in de buurt  is de Oude Abdij van Kortenberg. Hier werd in 1312 het Charter van Kortenberg ondertekend, een eerste vorm van democratie in onze contreien. De raad van vertegenwoordigers vergaderde in de abdij.

Wat er overblijft van de abdij heeft allang geen religieuze functie meer. Een aantal gebouwen zijn wat vervallen. Maar de omgeving is fijn voor een ontspannen wandeling. Het park rond de abdij wordt heraangelegd als recreatiegebied. Buurtbewoners maken er een ommetje. Wij waren er op een late winteravond en de zon ging op een idyllische manier onder tussen de bomen. Het boeiendst is het om de abdij als vertrekpunt te nemen voor een wat langere wandeling naar het Warandebos, Everberg en Meerbeek of naar het Silsombos. Een aantal routes vind je op de website RouteYou.

Door de velden op de taalgrens rond Hoegaarden

Iets verder  van Leuven (zo’n 25 km), maar ook absoluut de moeite om er eens te gaan wandelen, is de streek rond Hoegaarden. In het centrum van het dorp liggen de Toontuinen, een prachtig park verbonden aan het voormalige Kapittelhuis en de kerk. Heel fijn om er even uit te rusten of er in het voorjaar naar de plantenmarkt te gaan.

Wil je meer? Parkeer dan in het centrum bij de kerk, en wandel de Nerm in. Deze schijnbaar eindeloze straat bulkt van de oude -al dan niet gerestaureerde- hoeves in de goudgele Gobertangesteen. De Nerm gaat eindelijk over in een veldweg (heel modderig in de winter) en draait dan de velden in, richting l’Ecluze. Langs alle zijden strekken de akkers zich voor je uit. Daarna volg je richting (St. Katharina-) Hauthem, langs de watertoren (met uitzicht) om tenslotte terug in het centrum van Hoegaarden te belanden. Een lus waarbij je je alleen waant op de wereld tussen  de uitgestrekte velden en de verborgen hollewegen.  Zorg er wel voor dat je je digitale of fysieke route bij je hebt, want je verzeilt heel snel in de landelijke (en lieflijke) omgeving aan de andere kant van de taalgrens.

Het provinciedomein van Hélécine

Iets verder al ( zo’n 30km) van Leuven maar toch ook wel de moeite om te vermelden voor wandelliefhebbers: de streek rond het kasteel van Hélécine (de voormalige Norbertijnenabdij van Heylissem, fusiegemeente van Opheylissem en Neerheylissem). Je kan er stukken van de GR van Wissant naar Aken volgen, kortere uitgestippelde wandelingen van de provincie Waals-Brabant of Route You uitproberen, of gewoon even een frisse  neus halen en rondkuieren op het kasteeldomein. Zoals bij vele provinciedomeinen is er hier ook een hele fijne speeltuin met veel klauterruimte voor kinderen en een kleine kinderboerderij met geiten, herten, struisvogels.  Bij de uitgestrekte vijvers bulkt het van de eenden.

Van hieruit kan je gemakkelijk routes uitstippelen naar Hoegaarden, de mooie Waals-Brabantse dorpen Mélin, Gobertange, St. -Rémy Geest of de indrukwekkende abdij van La Ramée bij Jauchechelette (Geldenaken/Jodoigne).

De Abdij van La Ramée bij Jauchelette (Jodoigne)

Nog een wandelplek in Waals-Brabant… voor een combinatie van natuur en cultuur moet je in de buurt van deze majestueuze achttiende eeuwse abdijhoeve zeker op verkenning gaan. Ik schreef al eens uitgebreid over de hoeve van La Ramée en de wandelmogelijkheden die er zijn.

Een rondje rond de Vijvers van Bellefroid (Wilsele)

Voor een korte wandeling  (1.5km)  in de buurt van Wijgmaal en de Leuvense Vaart zijn de recent door de stad Leuven aangekochte vijvers van Bellefroid ook nog een prima wandelplek.  Je kan er vogels observeren en de combinatie van water, lucht, groen en riet werkt altijd goed.  Rond de vijver staan er hier en daar bankjes. Een aanrader als je bijvoorbeeld langs de Vaart naar Mechelen fietst en even de benen wil strekken.  Of als je even verderop (onder de brug van de E314 – dus beslist niet geluidloos-) even wil sporten in de Open Gym.

Gottechain

Voor nog meer vierkantshoeven en uitgestrekte akkers, kortom: voor verpozen en wandelen in een landelijke omgeving is het Waals-Brabantse dorpje Gottechain een fijn vertrekpunt.  De kerk ligt op een heuvel, geprangd tussen de hoeven. Van daaruit maak je prachtige tochten door de velden naar het noorden (Nodebais)  naar het zuiden (Grez- Doiceau met het Chateau de Beausart  van de familie Roberti de Winghe verborgen bij een reusachtige boerderij temidden van de velden) als naar het westen waar het al even charmante dorpje Bossut op je wacht. Onderweg: wolken, modder,  kasseien, hollewegen, schijnbaar eindeloze plateaus, eeuwenoude hoeves en kerken.  (De hoeves en kastelen zijn bijna allemaal nog privé-bezit, dus niet te bezoeken.) Lees hier over mijn verkenning van Gottechain.

“Zo,  20 fijne wandelplekken dichtbij Leuven om uit te kiezen. Ik zocht er met opzet een heleboel bij elkaar, zodat we niet met z’n allen op één kluitje gaan zitten. En er zijn nog zo veel meer mogelijkheden. Misschien heb je nog andere leuke tips voor mij? Geef me dan gerust een seintje. 

Ondanks de moeilijke tijden wens ik je veel wandelplezier en … hou het gezond!

Ann”

Nawoord

Dit was het einde van het oorspronkelijke artikel, in volle coronaperiode. Ondertussen ben ik, zoals zovelen, blijven wandelen. Dus af en toe komt er hier een aanvulling. Ondertussen zijn er, zoals je merkt, al heel wat meer startlocaties toegevoegd aan de oorspronkelijk 20 wandelplekken dichtbij Leuven. En er kan er altijd nog wel eentje bij :). Geniet van je tochten en van de heerlijke stukjes natuur die hier in oostelijk Vlaams-Brabant toch nog altijd te ontdekken zijn.  En misschien kruisen onze paden ooit wel eens.

Tot later!

Ann

Tip: Zoek je helemaal uitgestippelde wandelroutes? Check dan zeker de websites van Toerisme Vlaams-Brabant, Natuurpunt of Route You! Doe je het liever zelf? Dan is het wandelknooppuntennetwerk interessant. Ondertussen vind ik ook de app Komoot superhandig om wandelingen of fietstochten te plannen of inspiratie te krijgen.

Nog zin om elders te wandelen? Check dan deze tips:

• Wandelen langs windmolens in de Vlaamse Ardennen
• Subliem wandelen bij Louise-Marie
• Wandelen in de Ardennen
• Winters wandelen langs de dolmen van Wéris
• Paradijselijk wandelen bij kasteel Reinhardstein (Ovifat)
• Wandelen langs wonderlijke kastelen in Westerlo
• Wandelen langs Waals-Brabantse vierkantshoeven
• Een heerlijke herfstwandeling bij Furfooz (Dinant)
• Een dag naar Breskens
• Wandelen in uniek natuurgebied Les Calanques (Marseille)
• 5x de mooiste street art in Leuven
• Reading between the lines, het doorkijkkerkje in Borgloon