Namen, de stad waar Samber en Maas elkaar ontmoeten. Met een gezellig oud centrum. En inwoners die alles à l’aise nemen. Hun bijnaam? De slakken! Al geven ze er zelf deze uitleg aan: ze doen opzettelijk alles wat trager, zodat anderen kunnen volgen. Vandaag een kort berichtje over enkele leuke uitzichtpunten en fotogenieke plekken in Namen.
Panorama op de Citadel
Jullie weten al dat ik helemaal gelukkig word van mooie uitzichten en weidse panorama’s. Daarvoor zit je in Namen natuurlijk perfect. Want één van de meest uitgelezen plekken voor fijne uitzichten is de Citadel van Namen. Het eeuwenoude militaire bouwwerk ligt op (en in) de 100 meter hoge heuvel bij de samenvloeiing van de twee rivieren. Klim, rij, of fiets naar boven en check de pop-up bar van het restaurant dat – o wonder! – ‘Panorama’ heet. Onder het groene lover van het terras of leunend over de stenen muur kijk je daar, al sippend aan een drankje, heerlijk uit over de stad en het water.
Ludus pro patria
‘Speel voor je land’ is de hoogdravende leuze op het wat geheimzinnige en vervallen gebouw bovenop de citadelheuvel. Het me deed denken aan ‘panem et circenses’, aan gladiatoren en wilde dieren die vanuit ondergrondse krochten de arena betreden. Het grijze stadion met gebarricadeerde ramen en verroeste toegangspoortjes straalt een sfeer van vergane glorie uit. Het dateert zelfs uit de tijd van Leopold II die de plannen goedkeurde. In 1910 werd het ingehuldigd, samen met het groene openluchttheater aan de achterkant (of was dit ooit een chique voorkant?). Sport en theater verenigd dus. Tussen de statige zuilen van de vroegere inkomhal van het stadion ligt nu een zwerver in een slaapzak gerold. Niet voor de vrolijkste foto’s dus- maar urbex-sfeer vind je hier wel.
De vestingmuren
De beklimming van de Citadel – of de afdaling ervan- biedt je onderweg nog meer fotogenieke plekken. Om elke hoek is er weer een ander verrassend uitzicht. Zoals een indrukwekkende verstevigde muur die als een toren boven je uitrijst. Of een buitengewone blik op de stad aan de voet van de versterkte heuveL
Het kasteel
Ook de nog steeds imposante restanten van de gravenburcht en de gerestaureerde bijgebouwen binnen de omheining van het voormalige slot bieden leuke hoekjes voor een snel kiekje. Ooit waren er binnen de kasteelmuren een kerk, een bakkerij, stallen, kapellen, waterreservoirs en zelfs een apart onderkomen voor de vele valken van de graaf. Nu zijn een aantal van de overgebleven gebouwen gerestaureerd en in gebruik genomen als winkel of … brasserie. Een stuk prozaïscher dus.
Searching for Jan Fabre
En vlakbij de middeleeuwse trap waarlangs middeleeuwse ridders te paard de burcht in reden, prijkt dan ‘de schildpad’ of het schitterende Searching for Utopia van Jan Fabre. Een variant op het werk dat ook in Nieuwpoort te vinden is nabij het Heldenplein. Het beeld is best populair, merken we. Een Japanse toeriste maakt er een reportage. En ik laat me natuurlijk ook niet onbetuigd. Want vanuit elke hoek fascineert het kunstwerk. Toppertje!
NB. Heel fijne wandeling trouwens hier langs trappen en geplaveide paden tussen het groen. Maar wel checken: het park gaat ’s zomers om 20u dicht, ’s winters om 17u. Ik ontdekte te laat dat er ook nog thematische tuinen zijn: de middeleeuws geïnspireerde ‘Tuin van de twee torens’, het Arboretum en de Geurtuin. Die zullen ook beslist leuke plaatjes opleveren!
Kabelbaan
En niets leukers natuurlijk dan met de kabelgondels naar boven of beneden te zweven. Zelfs met een ietsiepietsie hoogtevrees best te doen. En het levert de prachtigste panorama’s op natuurlijk. Verre herinneringen aan skireizen in Zwitserland en Frankrijk poppen op in mijn hoofd. Alleen de sneeuw ontbreekt. En de ski’s .
Ondergronds
Zelfs ondergronds zijn er fotogenieke plekken in Namen. Onder begeleiding van een gids wandel je door honderden jaren militaire geschiedenis in het uitgestrekte onderaardse gangenstelsel van de Citadel. Spanjaarden, Oostenrijkers, Nederlanders, Lodewijk XIV met zijn strateeg Vauban, ze passeerden hier allemaal. Sfeervolle projecties vervolledigen het verhaal van de gids. We soppen door de vochtige galerijen, gluren door schietgaten en zijn compleet ons oriëntatiegevoel kwijt. Ideaal voor een Halloween-party in het najaar.
Langs het water
In hartje Namen zelf heb je natuurlijk heel wat pittoreske straten en hoekjes, zeker in het oude centrum. Met een massa historische gebouwen. Langs het water vlakbij de voet van de citadel is het altijd mooi. De kleur van de snelstromende rivier verraadt dat de helse zomeroverstromingen hier in de buurt nog meer net achter de rug zijn.
Twee extra’s
Street art
Bijna elke wat grotere stad heeft tegenwoordig zijn street art-parcours. Ook Namen. Toch is het vooral leuk om zelf nog verborgen plekjes te ontdekken in hallen en steegjes.
Al is het speuren naar de soms ontroerende miniatuurmannetjes van Isaac Cordal ook een superfijne manier om de stad eens anders te zien. Plaatjes maken NAAST de mannetjes is niet echt eenvoudig – je vindt ze op de meest onverwachte plekken – vaak in de hoogte. Ik hield het veilig. Het parcours is gewoon te downloaden.
Fenêtre sur cour: om te eindigen in schoonheid
Een verborgen geheim is de ‘cour’ van deze bistro in Namen ondertussen allang niet meer. Maar het blijft leuk om de kabelbaangondel uit de jaren 1950 te zien hangen op de binnenkoer. Een fotootje en yep: de ideale herinnering aan je bezoek aan Namen, natuurlijk!
Ook leuk om te lezen:
Om eerlijk te zijn, ben ik nog nooit in Namen geweest, maar het lijkt me wel een bezoekje waard. Het kunstwerk van Jan Fabre hebben wij in Nieuwpoort gezien!
Voor mij was het ook de eerste keer. Ik was verrast om In Search of Utopia hier te zien, het is een broertje van het werk in Nieuwpoort. Maar geen tweelingbroer 😊
Dat verbaasde me ook wel 🙂
Ik dacht eerst dat het een kopie was. Maar als je de foto’s vergelijkt, zie je duidelijk het verschil.