Onze beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya, Sri Lanka

Sigiriya… een naam uit een sprookje, lijkt het wel. Tel daarbij een 200 meter hoge imposante granieten rots die oprijst temidden van de jungle. Met erbovenop een bijna oninneembare burcht. Onderweg fresco’s van verleidelijke halfnaakte beautés. En een toegangspoort tussen twee reusachtige leeuwenklauwen. Uitgehakt in de rotsen… Tja, dan weet je het wel. Deze plek in Sri Lanka moet je gezien hebben. Ook al zijn er op en rond de rots vooral ruïnes overgebleven. De raadselachtige site blijft indrukwekkend. En fascinerend. Niet in het minst omdat de beklimming van de legendarische Leeuwenrots alleen al een hele belevenis is.

Niet dat je er stijgijzers voor nodig hebt. Maar ‘a walk in the park’? Ik dacht het niet.

Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots

De Leeuwenrots in Sigiriya: wat en waar?

Middenin de jungle van het Matala District, Sri Lanka, torent deze rots boven de groene wildernis uit. De vorm ervan doet een beetje denken aan een leeuwen-of olifantenhoofd.

Geschiedenis

Bovenop de rots bouwde koning Kasyapa eind 5de eeuw na Chr. een legendarische vesting. En een weelderig paleis. Nadat hij eerst zijn vader levend in een muur had laten inmetselen (!) En zijn halfbroer (de kroonprins) had verbannen naar India (!). Game of Thrones dus. 18 jaar lang bleef Sigiriya toen de hoofdstad van Sri Lanka.

Daarna kwam boontje om zijn loontje. De halfbroer won de tweestrijd en Sigiriya werd verlaten. Het complex werd later gebruikt als klooster, tot ongeveer de 14de eeuw na Chr. In de 17de eeuw nam de koning van Kandy de plek weer even in gebruik. Daarna raakte de site in verval. Pas in de 19de eeuw werd ze opnieuw ontdekt door Britse archeologen. Nu is ze werelderfgoed.

uitzicht sigiriya
Zicht vanop de Leeuwenrots. Een witte boeddha weerkaatst de zon in de verte. De hoofdlaan naar de rots toe is duidelijk zichbaar.

Onze beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya

Beklimming van Sigiriya Rock (= de Leeuwenrots) of Pidurangala Rock?

Aanvankelijk twijfelde ik om de Leeuwenrots te beklimmen. Van de nabijgelegen Pidurangala Rock heb je een prachtig uitzicht op de Leeuwenrots.  De klim naar de top van Pidurangala Rock duurt maar een halfuurtje. Hij is veel minder zwaar. Het is minder druk. De tickets zijn stukken goedkoper (€2,5 ipv €25)…

Maar anderzijds mis je dan de overblijfselen van de paleistuinen, de ruïnes, het oude zwembad bovenop de rots, de muurschilderingen en de leeuwenpoten…Plus: de klim naar Sigiriya Rock is 100% veilig. Al is het wel een uitdaging als je hoogtevrees hebt.

Conclusie… wij trokken naar Sigiriya Rock!

Vroeg uit de veren

Je moet er wat voor over hebben. In april is het in Sri Lanka vanaf 7 uur ’s ochtends al bloedheet. En dan tegen een steile rots opklauteren…

We reden dus om 6 uur ’s ochtends fluks richting Leeuwenrots. Gewapend met flesjes water, zonnecrème, een pet tegen de zon.

Onze gids beloofde dat we tegen 9.30 uur terug zouden zijn in het hotel. Om aan te schuiven voor het ontbijt. Op die manier zouden we de grote massa bustoeristen vermijden. Die staan vanaf 10 uur op de smalle trappen tegen de rots voetje voor voetje aan te schuiven. Bakken en braden geblazen in dit seizoen!

ochtend Sigiriya
De zon verdrijft de ochtendnevel tijdens onze rit naar de Leeuwenrots

Lusttuinen en zwerfhonden

We arriveerden op het parkeerterrein helemaal als eerste! Een enkele tuinman harkte wat oude bladeren bij elkaar. Aapjes speelden langs de vijvers van de historische lusttuinen. Wij volgden al snelwandelend de gids die in ijltempo de tickets ging ophalen. En genoten van het groen en de koelte in de vroegere lusthof.

apen in de tuinen van Sigiriya
We waren gewaarschuwd voor brutale apen – maar dat bleek ongegrond. Of ze waren nog niet goed wakker.

paleistuinen Sigiriya

Met onze tickets in de hand repten we ons over de lange, rechte laan richting Leeuwenrots. Tussen mooi aangelegde voormalige koninklijke baden, watertuinen en prieeltjes. Vroeger lag er zelfs een hele stad aan de voet van de rots.

Een welkomstcomité van zwerfhonden versperde ons echter de weg. Geen verrassing voor de gids, die met een tak de honden voor ons uitjoeg.

Eerste hindernis genomen. Check!

paleistuinen Sigiriya

Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots

De eerste trappen

Het begon met enkele stenen trapjes. Tussen de rotsen. Op die rotsen zelf zagen we talloze sporen van bewerking voor irrigatiesystemen.

En er kwamen nog meer trappen. Marmeren trappen. Bakstenen trappen. Rotstrappen. Metalen trappen.

Om boven te komen moet je 1860 treden beklimmen.

In conditie

Basisconditie is voldoende, zeggen ze dan :). Terwijl ik net een half jaar kine achter de rug heb voor mijn knie.

Maar alles OK. Omdat er bijna nog geen bezoekers waren, konden we stoppen en rusten wanneer we dat wensten.

trappen Sigiriya

De beklimming van de Leeuwenrots Sigiriya
De zwerfhonden huppelen nog mee de stenen trappen op. Volg de gids 🙂

De volgende trappen en … de wespen

Ondertussen waren we overgeschakeld naar een metalen wandelpad. Langs de rotswand. Iets minder geruststellend toch.

En dat gold ook voor de waarschuwing over de wespen. We waren muisstil. Omwille van de wespennesten bij de rots.  En hadden er geen last van. Pfieuw!

Sigriya Leeuwenrots metalen wandelpad

De beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya

wespen op Sigiriya Leeuwenrots
En stil dat we waren!

Spiegelmuur en bloemenmeisjes

Even verderop bewonderden we de 22 prachtige fresco’s van de halfnaakte bevallige meisjes. Brengen ze bloemenoffers? Of zijn het courtisanes? Vijfde eeuwse beeldende kunst. En de kleuren zijn nog altijd fris en levendig! De verf is uit diverse boomsoorten gewonnen en is nog origineel. Ik mocht er geen foto’s maken, maar alle respect daarvoor.

Tijdens de klim kwamen we ook langs de ‘Spiegelmuur’. Dit deel van de rotswand was zo glad gepolijst dat de koning zichzelf kon zien in de weerspiegeling. Ik zag vooral een blinkende muur, minder spiegeling.

Op de muur zitten ook graffiti. Een aantal ervan dateren zelfs uit de 8ste eeuw. Het zijn vaak commentaren over de fresco’s -liet ik me vertellen. Zelfs toen vormden de elegante schilderingen al een raadsel voor de bezoekers. Nu is de muur beschermd, je mag er niet meer in krassen. Gelukkig maar.

Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots
De oranje wand is de buitenzijde van de spiegelmuur

Wenteltrap en leeuwenpoten

Via een metalen wenteltrap ging het verder omhoog. We bereikten het platform met de Leeuwenpoort waar Sigiriya zijn naam aan te danken heeft. Geschiedkundigen denken dat de leeuw vroeger ook nog een kop en schouders had. Je ziet nu alleen nog de restanten van de poten. Zij dienen als toegang tot de top van de rots. Want vandaar gaat het nog hoger. En steiler.

Op het platform voor de poten genoten we van een prachtig uitzicht.

paleistuinen Sigiriya
De laan door de paleistuinen naar de rots is goed zichtbaar tijdens de beklimming
de leeuwenrots
Tussen de poten van de leeuw naar boven
De beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya
Nog een beetje klimmen

Steile beklimming van de Leeuwenrots in de zon

Na de Leeuwenpoort ging de beklimming verder. We draaiden naar de oostkant van de rots toe. Daar stond de zon al enthousiast haar best te doen. In geen tijd droop het zweet van mijn kin. Onze watervoorraad slonk. Vier flesjes meenemen leek overdreven toen we vertrokken. Ondertussen weet ik beter.

Toen de metalen trap overging in smalle traptreden die verankerd zijn in de rotswand, was het toch even slikken. Ik vroeg me af wat de volgende stap zou zijn ;).  Over laatste loodjes gesproken!

De beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya
En weer verder, tegen de rotswand omhoog na de Leeuwenpoort
De beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya
Hoe ver nog?
De beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya
Niet te veel naar beneden kijken …

De beloning : de Hemelburcht op de top van de rots

Eindelijk was het dan zover. We bereikten de Hemelburcht.

Er staat niet veel meer van overeind. Ik zie overal muurfundamenten. En marmeren vloertegels. Van een gigantisch paleis. Of klooster? Een granieten troon. De gaten voor de zuilen van het baldakijn zijn nog zichtbaar. Bomen en planten. Muren en trapjes. Een zwembad uit de vijfde eeuw.

Wat een plek is dit! Wat een uitzicht! Onbeschrijflijk!

De zon brandt meedogenloos. Maar de Leeuwenrots is helemaal omringd door groen. Heuvels wisselen elkaar af aan de einder. Gehuld in grijsblauwe sluiers van ochtendnevel. Een enkele witte reuzenboeddha in het woud weerkaatst het felle zonlicht. Uniek om hier te kunnen zijn!

Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots

beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya

Leeuwenrots Sigiriya

top of the world Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots
bij het vijfde eeuws zwembadje op de top van de Leeuwenrots

De afdaling

Na een laatste blik achterom vingen we de terugweg aan. Als het er niet zo warm was, zou ik nog bovenop de Leeuwenrots staan.

De weg naar beneden bleef even steil. Maar gelukkig was het eenrichtingsverkeer. Niemand kijkt ernaar uit om iemand te kruisen op die smalle traptreden!

Onderweg spotten we nog oude cisternen. En de indrukwekkende Cobra-rots.

Tegen 9 uur waren we terug beneden. Zweet op ons voorhoofd. Gigantische okselvijvers. Maar verder compleet in de wolken. Ook al stonden we terug stevig op de begane grond.

Voor dit UNESCO-werelderfgoed moet je wel wat over hebben. Maar deze unieke plek is het dubbel-en-dik waard! Onvergetelijkwas onze beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya!

Ook fijn om te lezen:

beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya

beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya

cobrarots te Sri Lanka Sigiriya Leeuwenrots

beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya
Bijna beneden – en toe aan een douche!

sigiriya

19 thoughts on “Onze beklimming van de legendarische Leeuwenrots in Sigiriya, Sri Lanka

    1. Ze moeten toch een constructie gemaakt hebben, want anders is het onmogelijk. Die rotswand is zo bol en glad. We zagen op sommige plaatsen wel ’treden’ in de rotsen, maar dat was meer naar beneden. Maar prachtige plek! Magisch!

    1. Ja, ik hoorde dat het zicht van daaruit ook erg mooi is. Maar ik heb er geen spijt van dat we toch Sigiriya Rock hebben gedaan. Wel een pittige klim, pfieuw!

  1. Een prachtige naam, de Hemelburcht. Daar wordt je toch naartoe getrokken ondanks alle hindernissen.
    Erg mooi om te zien, daar had je graag een docuhe voor overlijkt mij.

  2. Wat een prachtige beklimming. Fijn dat jullie de tijd konden nemen en af en toe konden rusten. Dat scheelt echt als er minder toeristen zijn. Mooie foto’s trouwens! 😍

  3. brrr, weet niet of ik het zou durven (de huisgenoten al helemaal niet, dat weet ik zeker want die hebben behoorlijk zwaar last van hoogtevrees). Lijkt me wel een unieke ervaring.

    1. Ik twijfelde eerst ook, na alle verhalen over op een ladder tegen de rots hangen enzo😄. Maar niet te veel nadenken en niet te veel recht naar beneden kijken. Het uitzicht boven is zooo de moeite waard. En te bedenken dat hier 1500jaar geleden al een paleis was. Magisch!

Altijd fijn om je reactie te lezen: