Op 1 september 2015 was het 300 jaar geleden dat Lodewijk de Veertiende (Louis XIV) in Versailles overleed. Ter gelegenheid van die verjaardag kon je dagelijks via ‘Le petit journal du grand Roi’ volgen hoe het met de koning ging tijdens dezelfde periode 300 jaar geleden. Elke dag werden er een paar zinnetjes aan ‘Des nouvelles du Roi’ toegevoegd.
Het kasteel van Versailles was één van de favoriete lusthoven van Lodewijk XIV. Het kleine jachtslot van zijn vader uit 1624 werd tijdens de (lange) regeerperiode van Lodewijk XIV sterk uitgebreid. En ook daarna bleven machthebbers aanpassingen doorvoeren aan het gebouw en het domein. Wij gingen op bezoek in het iconische kasteel!
Op bezoek in Versailles
Het stadje Versailles is in de 17de eeuw doelbewust uit de grond gestampt en aangelegd in functie van het jachtslot dat er al stond. De drie hoofdstraten komen als een pijlpunt samen bij de ingang van het kasteel.
Dat is één van de Europese klassiekers die je moet gezien hebben, en dit is duidelijk te merken aan de massa Japanse, Chinese, Amerikaanse, Braziliaanse, Arabische,Indische,…toeristen die je er ontmoet! ( Jammer genoeg houdt dat, in periodes van terreurdreiging zoals nu, ook in dat er zwaarbewapende para’s tussen de massa bezoekers patrouilleren.)
En al van ver schitteren de goudkleurige ornamenten van het ‘château’… De zonnekoning keek niet op een grammetje bladgoud meer of minder. En hij stipuleerde dat gouddecoratie strikt voorbehouden was voor de koninklijke verblijven. Wat wil je, als je jezelf als centrum (de zon) van het heelal ziet? De koninklijke antichambres,kamers en zalen schitteren dan ook letterlijk door de overdadige, rijkelijke decoratie.
In het kasteel van Versailles
Na het aanschuiven (ja, ook met online ticket!) start de verkenning van het kasteel op de benedenverdieping, bij de kapel. Van buitenaf herken je het hoge dak onmiddellijk.
Alles in het paleis werd vooraf zorgvuldig door architecten en vaklui ontworpen en gepland. Geen werkloosheid in Versailles ten tijde van Louis XIV!
Hieronder zie je de maquette van het operatheater in het kasteel. Zelfs plafondschilderingen werden eerst in mini-editie op schaal uitgevoerd.
Als God in Versailles
De koning was zelf ook graag entertainer: elke dinsdag- en donderdagavond was er thé dansant in het paleis, waarbij hij en de koningin hun beste beentje voorzetten. En maar al te graag liet Lodewijk zich door Molière begeleiden bij het acteerwerk in één van diens beroemde stukken. In de tuinen organiseerde hij grootse feesten waarbij hijzelf vaak op het podium stond. Je bent zonnekoning of je bent het niet…
Het verwondert ons dan ook niet dat er overal portretten, sculpturen en reliëfwerken te zien zijn die de koning zelf afbeelden. Een god in het diepst van zijn gedachten! 😉
En als je hoog in de gunst stond, mocht je toekijken hoe de koning ’s ochtends op de pot ging, gekleed en gekapt werd, of hoe het koninklijk gezin ’s avonds dineerde. Het woord “privé” bestond niet echt voor de koninklijke familie !
Uniek erfgoed
De spiegelzaal blijft natuurlijk het hoogtepunt van het bezoek.
Ook erg mooi is het beroemde schilderij ‘Le Sacre’ van Jacques Louis David over de kroning van Napoleon en zijn vrouw Joséphine. Napoleon woonde een tijdje in Versailles, maar liet het daarna verder vervallen omdat de onderhoudskosten te hoog opliepen.
De hele roemrijke Franse geschiedenis kan je bewonderen in de Galérie des Batailles. Een ellenlange zaal met reusachtige schilderijen die de Franse overwinningen verhalen, te beginnen met de slag van Soissons in de 5de eeuw, toen Clovis het haalde van de Romeinen.
De vertrekken van de dames
In de “Mesdames”-vleugel van het kasteel zijn nog enkele kamers bewaard van de twee jongste dochters van Lodewijk XIV, de “Filles de France”. Ze werden van jongs af aan naar een klooster gestuurd (want hij had al genoeg aan zijn overige 8 kinderen). Pittig detail: na 10 jaar liet Lodewijk voor hun moeder portretten van hen maken, omdat ze elkaar al die tijd niet gezien hadden. Op oudere leeftijd keerden zij terug naar Versailles, maar geen van beiden trouwde ooit. Er waren onvoldoende Europese prinsen beschikbaar die waardig geacht werden om hun echtgenoot te worden!
Hun vertrekken zijn wat meer bescheiden maar best smaakvol ingericht. De 8-jarige Mozart schreef een muziekstuk voor één van beide dames en trad ook op in het kasteel.
Afscheid bij de tuinen
Drie uur heb je toch wel nodig om het kasteel van binnen te zien. Maar voor wie wil, zijn er nog extra ‘visites guidées’, waarbij je in vertrekken en zalen komt die afgesloten zijn voor het gewone publiek.
Maar na zo’n halve dag barokke overdaad, wil je wel even op adem komen. En dat kan perfect in de tuinen en het park van het kasteel.
Het prachtige perspectief en de open ruimte zijn imponerend.
Maar toch begrijp ik heel goed dat Marie-Antoinette enkele kilometers verderop zich terugtrok in ‘Le Petit Trianon’ en ‘Le hameau de la Reine’. Ik besluit ook daar een kijkje te gaan nemen en draai het kasteel de rug toe.
Door het feit dat het kasteel op een kunstmatig opgehoogde heuvel staat, lijkt het wel alsof je (ook letterlijk ) een beetje in de hemel zit. Tussen de wolken. Die me op deze dag een beetje aan onze Belgische René Magritte doen denken….;-)
L’ Art évoque le mystère sans laquelle le monde n’existerait pas. ― René Magritte
Wie op bezoek gaat in Versailles vindt er heel wat van die kunst en dat mysterie! 😉
Ook leuk om lezen :
- Op verkenning in de eindeloze tuinen van het park van Versailles
- De schitterende rijkdom van het kasteel van Modave
- ‘6x verliefd op Normandië‘.
- het Arenbergkasteel in Heverlee
- het barokkasteel Casa de Mateus in Portugal
- het moorse Palacio da Bolsa in Porto
- het Alcazaba in Cordoba.
Wat een boeiende en rijk geïllustreerde rondleiding, thanks!
Ik ben er ooit geweest… in mijn tienerjaren… mooi kasteel en een heel mooie tuin!
Ja, blijft een prachtige klassieker,hè!