Een dag in Cordoba

Vandaag  een kort verslagje van een ééndagsuitstap naar de derde grootste stad van Andalusië… Cordoba. De naam roept bij mij het beeld op van prachtig bewerkt leer, van kromzwaarden, Moorse strijders, sprookjesachtige minaretten, stoere alcazars, prachtige tegeltjes en gefilterd licht… Zeker als ik terugdenk aan hoe het moet geweest zijn toen Cordoba in de 10e eeuw de op één na grootste stad ter wereld was, met wel 500.000 inwoners. Cordoba was de hoofdstad van het middeleeuwse emiraat Córdoba, later werd het een kalifaat. Uit die glorietijd zijn vele monumenten overgebleven, waarvan de Mezquita het beroemdste voorbeeld is. Sinds 1984 is het hele historische centrum van de stad zelfs UNESCO-werelderfgoed.

Pittig detail: door de Spaanse kolonisatie zijn er op het Amerikaanse continent meer dan 1000 plaatsen vernoemd naar Córdoba ; ).

De magische Mezquita

Door één van de prachtige poorten stappen we het ommuurde binnenplein van de moskee/kathedraal op. De stralende zon wordt getemperd door het groen van de palmen en oranjebomen, en de koelte van de irrigatiekanaaltjes.

Cordoba deze poort brengt ons al in moorse stemming
deze poort doet ons al denken aan duizend-en-één-nacht

De toren van wat ooit een enorme moskee was, maar later werd omgetoverd tot een kathedraal, torent boven onze hoofden uit.

Cordoba
de mezquita!

Met al het goud dat er glanst, de halfduistere uitgestrekte stilte tussen de zuilen, het woud van rood met witte bogen die de sinaasappelbomen op de lommerrijke binnenplaats lijken te weerspiegelen, maakt de enorme Mezquita onmiddellijk een onvergetelijke indruk.

Als ik naar de andere bezoekers kijk, dan besef ik ook dat dit prachtige bouwwerk mensen uit verschillende culturen en van verschillende godsdiensten samenbrengt. In verwondering, bewondering en gebed.

De Juderia

Vlakbij de Mezquita vind je de oude Joodse buurt van Cordoba, de Judería. Het is erg druk in de wirwar van straatjes die op vredige en gezellige pleintjes uitkomen.  Vooral vlakbij de Mezquita zijn er heel wat winkeltjes – voor de toeristen.  De smalle witte straatjes zijn stemmig en lekker koel. Meermaals kunnen we door een openstaande deur binnenkijken naar een patio met een fontein.

Iets eten

In de middeleeuwse stad vind je genoeg leuke bars en restaurantjes. Hele fijne plekken om iets te drinken of te lunchen. Een tip voor authentiek en lekker eten? Probeer Taberna Salinas. Originele en typische tapas, uitstekend bereid. ’s Middags kan het er wel druk zijn. Maar het vriendelijke en professionele personeel leidt alles in goede banen.

Het Alcazar

Langs de rivier wandelen we verder naar een ander monument: het Alcazar de los Reyes Cristianos.  In de vesting is het trapop/trapaf om vanuit de torens en ridderzalen het uitzicht te bewonderen. Christopher Columbus ontmoette hier in 1492 Ferdinand van Aragon en Isabella van Castillië (los Reyes Cristianos) voor hij aan zijn ontdekkingstocht naar Amerika begon. Geniet mee van enkele beelden:

Het is herfst en de avondzon schittert in de fonteinen van de prachtige tuin bij de oude vesting. Het Alcazar sluit bijna, en de sfeer is vredig. We wanen ons heel eventjes Ferdinand en Isabella,terwijl ze een avondwandeling maken in het paradijsje dat zij bij hun 15de eeuwse vesting lieten aanleggen. Ik ben de koning te rijk…

Lees ook:

Altijd fijn om je reactie te lezen: