Waarom de treinreis van Nanu Oya naar Ella een unieke belevenis is

De trein nemen in Sri Lanka? Een aanrader! Echt. Vooral in het bergland rondom Ella. Daar maakten we de allermooiste treinreis ooit mee. Niet alleen het uitzicht is waanzinnig. De treinreis  van Nanu Oya naar Ella is een hele belevenis op zich. Een totaalervaring. Om direct opnieuw te doen. Ook al verliep onze reis wel met wat hindernissen.

De route Nanu Oya – Ella

Check het even online en je merkt het direct: de treinreis van Kandy naar het hoogland van Ella is een absolute must. Maar ze duurt wel 7 uur. En een hele dag treinen, dat zagen we niet direct zitten. Dus we kozen het fijnste stukje van de route eruit. Van Nanu Oya naar Ella. Een afstand van ongeveer 70 km (in vogelvlucht 34 km). De trein doet er vlotjes… 3 uur over.

Het treinschema LIJKT duidelijk.

Vertrek in Nuwara Eliya/Nanu Oya

Met de trein reizen in Sri Lanka verloopt altijd wat chaotisch. Ondervonden we aan den lijve.

Het begon al met het reserveren van de tickets. We hadden onze gids gevraagd om een tweedeklasticket voor de Express(sic!)trein om 12:40u te boeken, omdat de ochtendtrein vaak overvol zit. Met mensen. En dieren (vooral kippen). Maar wat bleek? Er was alleen nog plaats in de trein van 15:50 u.  Voorziene aankomst: 18u50. Gevolg: het laatste stukje van de route, het prachtige bergland rond Ella, zouden we in het donker meemaken. Want rond 18u begint de duisternis te vallen in Sri Lanka. Slik.

We beslisten om wat vroeger te vertrekken naar het station van Nuwara Eliya. Misschien was er nog plaats op de vroegere trein? Een beetje bezorgd stelden we vast dat de chauffeur naar Nanu Oya reed. Maar gelukkig, Nanu Oya is het buiten de stad gelegen station van Nuwara Eliya. Oef. Dat was tenminste in orde.

Spoorlopen

Op het perron van Nanu Oya was het vrij rustig. Opmerkelijk veel voorbijgangers wel. Ze wandelden het perron op. En verdwenen langs de andere kant. Via de sporen. Want treinsporen zijn hier in het heuvelachtige binnenland vaak de gemakkelijkste en kortste verbinding tussen twee dorpjes. Verbaasd staarde ik de rustig kuierende en kletsende dorpelingen na.

Nadert er ondertussen een trein? Dan zet je toch gewoon even een stap opzij tot hij voorbij is.

Dieseltreinen

De treinen op zich zijn al een bezienswaardigheid. Duidelijk nog een erfenis van de Britten. Stoomtreinen zijn het niet meer, wel diesels. Ik begrijp nu helemaal waar de uitdrukking ‘als een diesel’ vandaan komt. Tussendoor lopen er echter wel prachtige erfgoedstukken het station binnen. Nostalgie voor Europeanen.

Als de trein van 15uur arriveert, is het plots een drukte van jewelste op het perron. Onze chauffeur probeert een ticketwissel voor ons te regelen, maar slaagt er niet in. Jammer maar helaas. Het is wachten tot 16 uur, op onze eigen trein. En het wordt lang wachten. Want er is maar 1 spoor. En dus moet de ene trein al eens halt houden om een andere te laten voorgaan. Wat ook nu het geval is. Gelukkig valt er heel wat te zien en te beleven op het perron.

Klassensysteem

Zoals de verschillende wachtkamers. Er is een “Foreigners’ Rest Room” en daarnaast is er de wachtruimte voor de “Gents 1st and 2nd class’. That’s it. Andere mensen nemen blijkbaar geen trein? Het Britse klassensysteem is hier nog helemaal alive and kickin’. Dat zie je ook aan de treinrijtuigen. Alleen in 1ste klas is er airco. In de 3de klas-rijtuigen staat bijna iedereen recht en hangen mensen uit deuren en ramen. Gewone 2de en 3de klas-tickets kan je kopen op de dag zelf. Ze zijn nooit uitverkocht, want er worden meer tickets dan het aantal zitplaatsen aangeboden… Wij kozen dus voor alle zekerheid toch maar een tweedeklasticket met ‘reserved seats’. Drie uur rechtstaan zag ik niet …zitten.

Een opvallende gentleman op het perron in hagelwitte broek, wit hemd en donkerblauw jasje blijkt niet de marinier-van-dienst maar de stationschef te zijn. In zijn spic-en-span uniform vlagt hij de trein uit. Met een spierwitte vlag natuurlijk.

Geduld is een mooie deugd

In de verte, op de heuvelrug tegenover het station kunnen we de treinen zien aankomen. Het lijkt wel zo’n Märklin-tafereeltje. Tussen het moment dat je de trein voor het eerst ziet en de aankomst in het station, kan je nog makkelijk een curry met thee gaan verorberen in het stationswinkeltje.

Tegen 16.45uur staat onze trein eindelijk stil aan het perron. Onze chauffeur stormt met de tickets in de aanslag het enige rijtuig 2de klas met gereserveerde plaatsen binnen. Blijkbaar betekent een ticket toch niet noodzakelijk dat je ook effectief een plaatsje hebt? Maar het valt allemaal goed mee. De wagon is ruim en er zijn nog enkele lege plaatsen. En er hangen zelfs ventilatoren aan het plafond!

Toch kan onze trein niet vertrekken. Er blijkt een defect te zijn. Geen nood. Er wordt een mecanicien bijgeroepen. En ter plekke wordt het euvel verholpen. Zo vertrekken we eindelijk, een dik uur later dan voorzien, rond 17uur.

De allermooiste treinreis

Maar vanaf het eerste moment is de rit waanzinnig mooi. We rijden (tegen 30 km per uur) langs glooiende theeplantages, dichte bossen, graslanden, een enkele tempel. De trein slingert zich tussen de groenblauwe heuvels door, in de verte dondert er een waterval naar beneden of horen we vage klanken van een vergeten dorpje. We rijden door tunnels en over duizelingwekkende bruggen.

En stoppen regelmatig op een plek die wel het einde van de wereld lijkt. Zonder station of perron. Wie wil, stapt even uit om de benen te strekken. Vertrekt de trein terug? Geen nood, je kan er makkelijk opspringen terwijl hij rijdt. De ideale onthaastingsoefening.

Belevenissen onderweg

Ramen en deuren staan de hele tijd open. Ouders met kleine kinderen installeren zich op de treden bij de deur. Een felbegeerd plekje.

We raken aan de praat met een gezin op weg naar Bandarawela. Ze kennen het traject. En geven me een seintje als ik beter naar de deur aan de overkant verhuis omdat het uitzicht er mooier is. De kinderen schuiven een plaatsje op zodat ik foto’s kan nemen. Fantastisch! Supervriendelijke en hartelijke mensen. Ik krijg al meteen zin om al backpackend op wereldreis te vertrekken. Zo fijn om in een totaal vreemd land onmiddellijk contact te hebben met je medereizigers!

Als we door een tunnel rijden, joelen de kinderen. Hoofden, handen en benen worden snel binnengetrokken. En plots vliegt er ook een vogel door het raam naar binnen. Komt terecht in het bagagerek. Alleen de toeristen in onze wagon kijken ervan op.

Al snel (véél te snel) wordt het donker. In de schemering genieten we nog van Haputale. De bergen en heuvels kleuren van licht- naar donkerblauw en zwart.

In de duisternis rijdt de trein verder, en de temperatuur daalt eindelijk naar een (voor ons) comfortabele 25° C. De Sri Lankanen in onze wagon trekken echter hun fleece-truien aan, de meesten hebben zelfs een muts bij. Ze staan te bibberen terwijl ik nog als enige op het trapje bij de open treindeur zit.

Van het prachtige binnenland en de heuvels rond Ella zien we weinig, het is al een tijdje aardedonker als we aankomen.  Maar we kunnen het ons helemaal voorstellen. Want wat een adembenemende uitzichten konden we bewonderen onderweg. En hoe onbeschrijflijk was het om de duisternis te zien intreden tussen de vervagende heuvels. On-ver-ge-telijk!

Misschien is die rit van 7 uur toch nog niet zo’n slecht idee…

Enkele tips voor de treinreis van Nanu Oya naar Ella:

• Neem ten laatste de trein om 12:00 uur om dit traject bij daglicht te kunnen zien! (Calculeer in dat de trein vertraging heeft.)
• Rijd nog verder door naar Badulla om de beroemde ‘Nine Arch Bridge‘ te zien.
• Koop tickets voor het 2de klasse-rijtuig met gereserveerde plaatsen als je zeker wil zijn van een zitplaats en toch het raam wil kunnen openen.
• Vraag plaatsen aan de linkerkant als je richting Ella rijdt vanuit Nuwara Eliya. In Haputale zit je best rechts.
• Plan je treinreis tijdens de week (minder druk).
• Neem een trui mee als je 25°C frisjes vindt. Een muts is misschien wat overdreven?
• Bewaar je ticket, want je moet het weer inleveren als je het treinstation verlaat.

en … geniet met volle teugen van deze ongelooflijk mooie rit!

Nieuwsgierig naar meer? Lees ook:

• een fijne reisroute voor twee weken Sri Lanka
• onze ontmoeting met olifanten in Minneriya
• de unieke tempelgrotten van Dambulla
• Nuwara Eliya: Engeland in Sri Lanka?
• 10 leuke tips voor Kandy