Het reisadvies voor Sri Lanka is op dit moment bijgesteld. Terwijl dit eiland zo veel paradijselijke plekken telt! En comfortabele overnachtingsmogelijkheden, voor alle budgetten. Wij hadden het geluk om tijdens onze rondreis enkele nachten door te brengen op een droomplek in het ongerepte natuurgebied van de Knuckles Mountain Range. We logeerden in een fantastische luxetent in Madulkelle, temidden van de theevelden. En liepen een hike in de bergen. On-ver-ge-telijk!
Knuckles Mountain Range …
De weelderige Knuckles Mountain Range vind je in het centrale hoogland van Sri Lanka. Reken zo’n 30 km ten noorden van Kandy. Het is een uniek bosreservaat met een 35-tal bergtoppen tot ongeveer 1900 meter hoog. Fauna en flora zijn er in overvloed in deze groene jungle. En de naam? Waarvan die afgeleid is, wordt onmiddellijk duidelijk als je je hand tot een vuist maakt en voor het silhouet van de bergen aan de horizon houdt. Omdat er vaak nevel tussen de toppen hangt, wordt dit (UNESCO-werelderfgoed)gebied ook wel de ‘Misty Mountains’ genoemd.
De weg naar Madulkelle, waar we logeerden, is niet echt iets om naar uit te kijken. Toch niet als je snel last hebt van wagenziekte, zoals ik. Wij kwamen uit het noorden, hadden net de ‘culturele driehoek’ van Sri Lanka bezocht. Na de prachtige muurschilderingen in Dambulla hadden we nog een stevige rit van een 100-tal kilometer voor de boeg. Een peulschil op de Belgische autowegen. Maar goed voor 3 1/2 uur rij-“plezier” in Sri Lanka. Eén blik op de kaart zegt al genoeg natuurlijk. Kronkelwegjes en haarspeldbochten à go-go. Ik had mijn voorzorgen dus genomen.
Vooral het laatste stuk van de weg, van Wattegama naar Madulkelle, is pittig – wie zei er ook weer wat over ‘laatste loodjes’-? We deden een uur over deze 19 km. En eerlijk. Ik heb een aantal keren bewust NIET uit het raam gekeken. Zelfs in mijn slaperige toestand merkte ik het op: prachtige vergezichten te over. En steile afgronden vlak naast de auto nog meer.
Ik zwijg maar over wat er gebeurt als je dan ook nog een tegenligger ontmoet. Maar met wat geduld, kalmte, rijvaardigheid en goede wil is alles op te lossen. We bleven zen. Redelijk zen, toch.
Logeren in een luxetent tussen de theevelden
Toen we aankwamen, liep het al tegen de avond. We zaten op een hoogte van ongeveer 1300 meter en er hing wat tropische regen in de lucht.
Maar wat een unieke plek om te logeren! Het leek wel alsof we op het einde van de wereld waren aanbeland. Of iets nuchterder: we waren in elk geval aan het einde van de weg gekomen. En kregen een droomuitzicht voorgeschoteld.
Eerst voor een welkom met vers vruchtensap naar het centrale gebouw. Dat was helemaal ingericht in Engelse koloniale stijl. Ook ontbijt en diner gingen daar door. En ook alle andere luxe-faciliteiten: airco, wifi, spa,..waren er te vinden. De tuin met zwembad was alvast veelbelovend. Ondertussen kregen we tent nr. 8 toegewezen.
Eenmaal de tent in zicht voelden we ons de koning te rijk! Wat een droomplek, te midden van de theevelden. Onze accommodatie bleek bovendien flink wat comfortabeler dan de basic scoutstenten uit onze jeugd! Badkamertje, echt bed, badjassen, muskietennet, thee en terrasje… Hiervoor is het woord ‘glamping’ dus uitgevonden!
Ik was zo onder de indruk dat ik het ondanks het mistige avondlicht nog even moest vastleggen:
De regenbui namen we er met plezier bij. Evenals de hindoegezangen en -muziek die opstegen uit het naburige dorp. Want het was Singalees nieuwjaar. En dat houdt in: een week feesten en klappers afsteken.
Voor ons betekende de tent: drie dagen luxueus onthaasten zonder TV, internet, airco of koelkast. Met zwembad en uitzicht. En allerlei oerwoudgeluiden ’s nachts. Maar een absoluut unieke ervaring.
Trekking naar Knuckles Mountains
Breakfast with a view
De volgende ochtend waren we al vroeg uit de veren, want we zouden een trekking van 6 uren doen in de Knuckles Mountains. Van thuisuit geboekt … en niet ingeschat dat het hier overdag in uiterst vochtige omstandigheden 35° C wordt, natuurlijk. Ons enthousiasme was dus eerder mild toen we om 6:45 uur in het hoofdgebouw van een heerlijk ontbijt genoten. In vol ornaat (lange broek, lange mouwen, pet, zonnebril) en ingesmeerd met alle mogelijke producten tegen insecten en zon. Vastberaden om er toch aan te beginnen.
Bleek toen dat er nog een uur tuk-tukken op het programma stond. Dat was nodig om tot bij het vertrekpunt van de tocht te geraken. Maar dat betekende dus ook dat de wandeling in de jungle maar 4 uur zou duren i.p.v. de verwachte 6 uur. Stiekem slaakten we een zucht van verluchting…
Onderweg
De rit met de tuk-tuk was super-leuk en vloog voorbij! De wind counterde de hitte en er was zo veel te zien en te beleven onderweg: mensen met jerrycans op weg naar de rivier. Frisgewassen kleren die op de rotsen lagen te drogen. Kleine winkeltjes en levendige dorpjes. Tempels. Steil hellende theeplantages. Watervallen. Een hert tussen de theestruiken. Super-pikante ondefinieerbare gefrituurde hapjes uit een dorpswinkeltje…
De tocht
We trokken uiteindelijk met de gids op pad. Er bleken geen andere kandidaten voor de trekking te zijn, dus het werd een privé-tochtje. Twee uur heen en twee uur terug. Naar de 1800 meter hoge top van één van de ‘knokkels’ van Knuckles Mountains.
Na een kwartier open grasland doorploegen, begrepen we al waarom er zo weinig kandidaten waren voor de tocht. Het zweet droop van ons voorhoofd, onze neusvleugels, onze kin…Meer willen jullie niet weten :).
Gelukkig was het landschap gevarieerd. We ontdekten allerlei specerijen, vruchten en kruiden: kardemom, groene peper, houtappel, citroengras,…En verder sporen van wilde zwijnen, herten, we observeerden slangenarenden, gifgroene bijeneters en zeldzame hagedissen, maar (gelukkig) geen luipaarden. Af en toe begeleidden zwerfhonden ons een stukje van de weg.
Na een soort heidegebied waar ook nog wilde thee groeide, kwam de dichtbegroeide jungle in zicht. Opgelucht dat we in de schaduw onder en tussen de bomen konden lopen! Maar ongeveer elk kwartier moesten we even stoppen om op adem te komen.
Hoe fijn toen we bij een schaduwrijk rotsplateau kwamen, waar een riviertje naar beneden kronkelde. Onmiddellijk neergeploft. De inhoud van de vier flesjes water die we bij ons hadden, slonk zienderogen. De gids vulde zijn flesje gewoon aan de bron. Even verderop ruiste een kleine waterval die heerlijk verfriste.
Ogen dicht en luisteren naar het water, de dieren, de geluiden van de jungle. De ideale plek om tot rust te komen en te mediteren. Echt.
Even verderop picknickten we. Eenvoudige belegde sandwiches. Zooooo lekker.
Boven … en terug naar beneden
Na twee uur ploeteren waren we 300 meter hoger. En ei zo na bij de top. Maar er wachtte nog een steile 300 meter. En het weer was niet stabiel. Elke middag zijn er stortbuien in de bergen. Bovendien moesten we nog twee uur afdalen plus een uur rijden. Dus het werd zwaaien naar de top. Genieten van het uitzicht en de geluiden om ons heen. Alle beelden in ons geheugen prenten.
En de terugweg aanvatten. Afdalen. Een regelrechte beproeving voor onze kuitspieren. En een geconcentreerde kijkoefening. Zodat we geen enkel verzwikten op de rotsachtige met stenen bezaaide grond. Maar beneden wachtte de tuk-tuk. En gelukzalig lieten we ons terug naar onze droomplek voeren.
Tropische zonsondergangen
We arriveerden in Madulkelle nog voor de regen. Die over dreef. En het zwembad wachtte op ons. Het werd een namiddag van plonzen, lezen, fotograferen, wolken kijken. En vooral van genieten.
Om de dag uiteindelijk in een zee van oranje-koper-gouden licht te zien overgaan in de nacht. Als in een droom.
Te Madulkelle, Knuckles Mountain Range.
Nieuwsgierig naar meer onvergetelijke momenten? Lees ook:
- Onze unieke ontmoeting met olifanten in Sri Lanka
- Een absolute aanrader voor Sri Lanka: de beklimming van legendarische leeuwenrots Sigiriya Rock
Dat is inderdaad een heel mooi gebied zoal ik het lang geleden ook heb ervaren. Prachtige natuur en ver van de hectiek van de steden. Nu maar hopen dat de rust in het land snel terugkeert.
Ja,laat het ons hopen. Jij hebt ook al heel wat van de wereld gezien, Toos! Woonde je ook in het buitenland ? Of reisde je rond?
Lijkt me een prachtig land. Een keer hebben wij in een tent in de jungle geslapen. Ik was gelijk om.
Kon beslist niet slapen van de dierengeluiden maar vond het zo speciaal dat ik maar ben gaan liggen luisteren en wachten tot het ochtend werd.
Ja ongelooflijk hoeveel je dan hoort: piepen, kraken, schuren,…Alles leeft. Fascinerend. En als je terug bent, is het dan weer wennen aan een steriele stilte.
Dat viel reuze mee. Bij meerdere nachten weinig of niet slapen door de geluiden van buiten willen de mens wel om laten vallen van de slaap.
😀 😀
Damn hoe mooi is het daar!!
Eén van de mooiste plekken die ik ooit gezien heb. Het paradijs. Voor even toch 🙂
Wat mooi om te lezen! Wij zijn ook van plan, op aanraden van vrienden, naar deze Ecolodge te gaan! Waar hebben jullie de trekkingtocht geboekt? Kan dat ook vanuit de Lodge geboekt worden?
Hoi Fleur, echt een prachtige plek! De trekking kan je gewoon ter plekke boeken. Fantastische service in de lodge trouwens. Een luxe-verblijf. Voor de trekking: stevige schoenen noodzakelijk, want het is klimmen en dalen. Veel plezier!
Leuke blog! Hebben jullie geen last gehad van leeches of bloedzuigers tijdens de wandeling?
Dankjewel Ellen.
Nee, helemaal geen last van gehad. Maar we waren er ook niet in het regenseizoen.Je ziet wel dat we lange broeken dragen. Was bloedheet en heel vochtig!Als je gaat, moet je goed kijken welk seizoen het is in de regio die je bezoekt.
Heb je er al last van gehad in Sri Lanka?