Een dagje Oostende-met Anna Boch

Op zoek naar een goeie reden om een dagje Oostende in te lassen? Dan is dit er een , met voorsprong : de kleine maar fijne expo van Anna Boch, welgestelde telg van de beroemde keramiekfamilie uit Luik, en getalenteerd kunstschilderes en kunstpromotor. Nog tot 5 november 2023 in Mu.Zee.

Ondertussen neem ik je alvast mee op een korte ontdekkingsreis door een wereld van kleur en penseelstreken in het Oostendse museum, maar ook naar het verhaal achter de werken,  met enkele markante weetjes over de fascinerende maakster van dit alles, de Belgische kunstenares Anna Boch (1843-1926). En passant volgen er nog  een paar leuke adressen voor een natje en een droogje – kwestie van op tijd de inwendige mens te versterken.  En voor de inspiratiezoekers een rist andere tips om je dag in Oostende op een prettige manier door te brengen. Reken maar dat die zooo om is!  Met of zonder Anna Boch.

Niet de Mercator, wel de Amandine. En de sierlijke spitsen van de Sint-Petrus en -Pauluskerk in Oostende.

Aan het strand van Oostende

Aankomst in Oostende-Centraal. Een gure wind scheert langs onze wangen – en  door de stationshal. Van daar naar Mu.Zee is het slechts een kwartier stappen. Maar eerst gaan we naar de échte zee, natuurlijk.

Om het Casino-Kursaal gedag te zwaaien. De zeehondjes te bewonderen. Uit te waaien op de dijk. No sweat, no glory.

Onderweg komen we al helemaal in de mood met deze swinging streetart notenbalk op de kaai.

Natuur en kunst

Bij het strand: geen zeehondjes te spotten deze keer. Ze hoorden ons (= mijn 2 schoolvriendinnen en ik)  al van ver naderen, waarschijnlijk. De knalrode ‘Rock Strangers’ van Arne Quinze op het Heldenplein zijn er wel. Ze staan er nog steeds als vreemdelingen bij. En op de pier naast de groene vuurtoren tekent de 4 meter hoge, uit de kluiten gewassen bronzen wulk  (Monument for a Wullok, Steve Desmet) ook present.

We hebben een kleine kilometer in de benen en worden al helemaal omringd door kunst, architectuur en natuur.

Ondanks de prominent aanwezige witte wolkenvelden, klaart het op en priemen warme zonnestralen tussen de wolken door. Het is geen weer om pootje te baden, maar het strand ligt er betoverend bij, nadat de woest bulderende golven hun schatten hebben achtergelaten. Dankzij de frisse temperaturen hebben we het zand-water-lucht-landschap bijna helemaal voor ons alleen. Magisch!

Mu.Zee en Anna Boch

In 10 minuten – want alles is hier op mensenmaat, behalve de zee- trekken we weer landinwaarts, naar het voormalige grootwarenhuis dat nu Mu.ZEE huisvest. Een plek met een rijke  geschiedenis. Hier bouwde architect Gaston Eysselinck na de Tweede Wereldoorlog een grootwarenhuis naast de hoofdzetel van de coöperatieve  Spaarzaamheid Economie Oostende, opgericht in 1892. Ooit werd er hier zelfs met jetons in plaats van geld betaald. De 30 meter lange gebogen glazen gevel imponeert nog altijd.

De expo

We reserveerden een tijdslot online  – en dat was maar goed ook, want het is best druk in de hal van het museum. Even onze tickets scannen en dan kunnen we onmiddellijk binnen. In een  paarse brochure lezen we achtergrond bij werk en leven van Anna Boch. We maken niet alleen kennis met haar kleurrijke en poëtische schilderijen, maar ook met wie ze was en hoe ze leefde.  Boeiend!

De leukste weetjes over Anna Boch

• Anna was een vooruitstrevende, reislustige vrouw. Ze trok er graag op uit, alleen (absoluut ‘not done’ in die tijd!) of met vrienden en familie: naar Nederland, Spanje, Italië, Frankrijk, Marokko. Handig daarbij was dat ze de ‘nieuwe mode’ van het fietsen volgde en later zelfs een eigen wagen had: een Belgische Minerva. Wauw!  Met chauffeur natuurlijk. En grappig detail: door haar enthousiasme begon hij ook prompt te schilderen.

• Anna hield ervan om in de open lucht te schilderen: ze was de eerste ‘plein-airist’ in België. Vandaar ook haar voorkeur voor natuur en landschappen -met een fantastische lichtinval – zoals de Noordzeekust in Oostende, Heist en Blankenberge,  maar ook in Bretagne en Zeeland.

• Boch was bijna even goed in muziek (piano, altviool, orgel) als in schilderen. Ze organiseerde muzikale events bij haar thuis en liet er zelfs een orgel installeren!
• Daar had ze natuurlijk plaats genoeg voor. Als rijke erfgename bezat ze verschillende huizen – halve kastelen zeg maar – in Middelkerke, Ohain, Sint-Gillis, Elsene. De toen hippe Victor Horta zorgde voor de interieurdecoratie met ontwerpen voor meubels, glasramen, kandelaars, tapijten,…

Licht, lucht, en natuur

• Tijdens haar zoektocht naar plekken met bijzondere lichteffecten komt ze ook in Mechelen terecht, waar ze de Haverkaai schildert, de plek waar het huidige Lamotcentrum is.  “Kaai in Mechelen” is een van haar meest gewaardeerde werken. Vanop de Vismarkt heeft ze de reflecties van het licht in het water van de Dijle op een originele en kleurrijke manier neergeborsteld .
• Rond 1900 is ze de belangrijkste vrouwelijke Belgische schilder. Ze laat een massa landschappen, stillevens en portretten na. De natuur was haar grootste inspiratiebron.

De eerste en origineelste

• Ze was de enige vrouw die lid was van de anti-academische en avantgardistische kunstvereniging  ‘Les XX’.
• Met  haar ‘Kodak’ maakte ze foto’s die ze ontwikkelde in haar eigen donkere kamer. Die had ze thuis laten installeren. ‘“Je moet met de tijd meegaan om jong te blijven,” dixit Anna.
• Als getalenteerde dochter van de familie die ‘Royal Boch’-porselein produceerde, beschilderde ze ook haar eigen serviesgoed en borden.  Die blijven uniek en werden nooit verkocht in de zaak.

• De rijke erfgename is ook maecenas en investeert in kunst van jong talent zoals Vincent Van Gogh. Ze koopt  in 1890 zijn ‘De rode wijngaard’, het enige schilderij dat hij ‘officieel’ verkocht tijdens zijn leven. Het jaar erna, na zijn dood, koopt ze nog een tweede werk van hem ‘La Crau met bloeiende perzikbomen’.  Ook Ensors werk (‘La Musique Russe’) kan haar bekoren.  Ze bouwt een mooie kunstcollectie uit. Reken zo’n 150 à 200 stuks, waaronder pareltjes van Signac, Seurat, Gauguin en Ensor.
• De soms gedurfde kleurkeuze in haar eigen werk (paars) zou beïnvloed zijn door Van Gogh.

Nog Anna Boch

• Anna Boch inspireert en poseert ook zelf als model, voor o.a. Théo Van Rijsselberghe
• In 2015 komt er een film uit over Anna Boch, “the woman who bought what nobody wanted”,  en Vincent Van Gogh : ‘Anna and Vincent’
• In 2019 werd er een dreef in de Thurn &Taxiswijk in Brussel naar haar genoemd.

Conclusie

Wat moet dit een fascinerende vrouw geweest zijn. Absoluut de moeite dus om nader kennis te maken met haar werk.

Naast de grote olieverfschilderijen en de werken van enkele tijdgenoten toont de expo ook kleine delicate werkjes. En dan die schattige schetsboeken!  Need I say more?

Nog doen in Oostende

Voor de expo over Anna Boch tikt de klok – 5 november is de allerlaatste dag om deze tentoonstelling te bezoeken. Maar natuurlijk is er nog veel meer te doen in Oostende:

• belle epoque-huizen spotten
• eindeloos wandelen op het uitgestrekte strand tot je de zon ziet zakken in de zee
• de filmsterren tellen op de vloer van de prachtige Venetiaanse Gaanderijen
• kuieren door de kleine Japanse tuin, aangelegd in het voormalige park van de Koninklijke Villa
• architectuuricoon de Grote Post bezoeken
• naar het nieuwe Ensormuseum gaan
• via het verhalenparcours de geschiedenis van Fort Napoleon ontdekken
• met de fiets of te voet het streetart parcours van kunstenfestival The Crystal Ship verkennen- en allerlei minder bekende hoekjes van de stad.  Je kan gratis een pdf met alle locaties downloaden of de app gebruiken. Check Toerisme Oostende . Aanrader!
• Tot 16 november 2023 is er nog de Internationale Fotobiënnale met een speciaal uitgestippeld parcours

Iets eten

Wandelen in de zeelucht, ronddwalen op een tentoonstelling, een stad verkennen: daar word je wel HEEL  hongerig van. Tips nodig voor een lekkere hap?

• Wij aten heerlijk verse vis en snoepten van een zalig dessert bij Bistro Bottarga, Albert I-promenade 64,  Oostende. Knal op de Zeedijk dus. Met veel geluk is er nog een tafeltje vrij met zich op zee.
• In de binnenstad is er de Rooftopbar van  Cappuccino Oostende – Ooststraat 22, hoek Kapellestraat Oostende. Heel populair voor een lekkere lunch ’s middag.  Wees op tijd.
• Een zee van smaak proef je in het Cultuurcafé van CC De Grote Post H. Serruyslaan 18A Oostende. Tijdens de zomermaanden opent  op de bovenste verdieping ook Panorama, het dakterras met geweldig uitzicht over de stad.
• Voor een chai latte, brunch, lunch of, een zoetigheid tussendoor is Albrecht – Hertstraat 8 Oostende (vlakbij de dienst voor Toerisme) de place-to-be (Check die high tea!).

NB. Onderweg zag ik nog  ’t Kroegske – Sint-Paulusstraat 80, Oostende – leek me een leuk terras om iets te drinken, maar niet getest – misschien schoven jullie er al aan? Brusselaar Iwein Scheer staat er al meer dan een halve eeuw achter de toog en is is zo goed als de oudste cafébaas van Oostende.

Tot slot

Wij hadden een superfijne dag in de Koningin der badsteden.

(Het hadden er best meer mogen zijn.)

Hopelijk jullie ook?

Ook leuk om te lezen:

• Fietsen in het hinterland van Middelkerke en Nieuwpoort
• Ontspannende fietslus van Nieuwpoort naar Veurne en terug
• Réfléchir bij de Spiegelbunker in Leffrinckoucke
• Street art bewonderen in Oostende – The Crystal Ship