Een roadtrip in Noord-Portugal? Ontdek onze route!

Portugal heeft absoluut meer te bieden dan de alomgekende Algarve. We trokken een tijdje geleden naar Porto en het noorden van het land. Minder gekend, maar een streek waar je echt kan genieten van de natuur. Langs de hellingen van de Dourovallei, op de stranden bij de onstuimige oceaankust en tussen het groen van de uitgestrekte bossen. Of waar je je cultuur-hartje kan ophalen in boeiende steden en charmante dorpjes. Een verslag van onze 10-daagse roadtrip in Noord-Portugal. Mèt kaart.

Porto

Over Porto alleen al kan je een paar boeken vol schrijven. Ik houd het op een paar blogberichten :).

Porto was het vertrekpunt en het eindpunt van onze reis. De stad was voor mij, zoals voor velen, een openbaring. Hele gezellige plek. Prachtig gelegen aan de Douro. Met tonnen bezienswaardigheden op allerlei vlakken. Ideaal voor een citytrip. Ik denk nog met plezier terug aan de in witblauwe tegels geschilderde verhalen van station Sao Bento. De Arabische zaal van Palacio da Bolsa. De wereldberoemde boekhandel Lello. Het vlonderpad over de Douro. De talloze miradouro’s. De levendige Bolhao-markt. Het charmante trammetje naar het strand. De verrassende Villa de Serralvez, … en de twee porties chocomousse die ik direct na elkaar bestelde op hetzelfde terrasje omdat het zo lekker was. Porto is echt een ondergewaardeerde aanrader. Meer weten? Ik verzamelde allerlei leuks om te doen in Porto.

We logeerden bovendien op twee heel fijne plekken: een appartementje met ‘river view’ in een oud pakhuis in Vila Nova de Gaia en een designb&b vlakbij de Bolhao-markt in hartje Portugal. Allebei (niet-gesponsorde 🙂 ) aanraders!

Uitrusten in Monverde en Amarante

De Douro landinwaarts volgen is voor wijn-, port- en natuurliefhebbers zeker een must. Wij wilden echter richting noord-portugal, dus de mooie Dourovallei lieten we links liggen. Voor een volgende keer.

Na onze citytrip Porto konden we wat verpozing gebruiken. Nabij Amarante logeerden we luxueus in een supercomfortabel designhotel te midden van de wijnranken. We genoten van de verwennerij. En brachten voor weinig geld nog enkele flessen Spumante Tal da Lixa mee naar huis. Heerlijke plek om op adem te komen. Rustig. Maar zo afgelegen dat we twee keer moeite hadden om het hotel terug te vinden na een uitstapje naar het nabijgelegen Amarante. En dat zonder een spat alcohol in onze aderen!

Amarante zelf is een klein provinciestadje bij de rivier. Prachtige kerk met kloostergang. En fijne, eenvoudige restaurantjes. Goed voor een dag vol kleine gelukjes.

Solar de Mateus (Vila Real)

Dit charmante kasteeltje nabij Vila Real (what’s in a name) verraste ons. Zoals iedereen, dacht ik dat hier oorspronkelijk de Mateus-wijn geproduceerd werd. Maar daar bleek niets van aan. Desalniettemin is zowel het kasteeltje als de tuin (met vier hoogbejaarde tuiniers) een aanrader. Ook al is het speuren naar wegwijzers om ter plekke te geraken. Het verhaal van ons bezoek aan het barokkasteel Solar de Mateus lees je hier. Een niet te missen parel!

NB. Wil je het noorden nog even links laten liggen en extra-genieten van een tocht tussen de wijngaarden? Neem dan het treintje van Vila Real naar Peso da Régua. Het rijdt door een diepdoorsneden dal. En biedt prachtige panorama’s op de in terrassen aangelegde wijngaarden van de beroemde portwijn.

Pedras Salgadas

Pedras Salgadas, Vidago, en Chavez liggen in de bergachtige streek aan de Spaans-Portugese grens. In Noord-Portugal. De streek staat bekend om haar vele natuurlijke waterbronnen. En kuuroorden. Ook het bronwater en de ‘spa’ van Pedras Salgadas zijn wereldberoemd- vooral in Portugal dan.  In 1902 omschreef een waterinspecteur Pedras Salgadas zo: “Vanwege het geheel aan natuurschoon, de belangrijke heilzame werking en de fantastische voorzieningen, moet dit kuuroord tot het mooiste van Portugal worden gerekend.” Zelfs koning D. Carlos was er eind 19de eeuw te gast. We super-nieuwsgierig dus.

Ecotoerisme in een voormalig kuuroord

We ontdekten …een oude glorie. En we logeerden in een wel heel vreemde ruimtetuig-achtige boomhut. Niets voor mensen met hoogtevrees.

Fascinerend was het kuuroordpark waarin onze boomhut zich bevond. De site moet begin 20ste eeuw inderdaad erg mooi zijn geweest. Op dit moment wordt het park, na jaren van verval, vooral gepromoot voor ‘eco-toerisme’. Maar dat klopt niet helemaal met de sfeer die nog als een sluier over de plek hangt. En het imago van luxe en rijkdom, met een casino, een ‘grand hotel’, een badhuis in art nouveau-stijl. Alles ademt hier nog de geest van de roaring twenties. Vooral de architectuur van de nog bewaarde gebouwen. Een aantal zijn (over)gerestaureerd, een aantal andere staan er vervallen bij. Het dorpje vlakbij is quasi uitgestorven. Het park met kuuroord (waar we notabene met een golfwagentje werden opgehaald – kwestie van niet met onze valiezen te moeten sleuren) deed me wat denken aan Spa of Oostende in de twenties van de vorige eeuw. Intrigerende plek wel, waar ongrijpbaar maar onuitwisbaar de geest van een vergane tijd ronddwaalt.

De meeste vakantiegasten kiezen Pedras Salgadas nu als uitvalsbasis voor wandeltochten in de streek of om pittoreske stadjes zoals Chaves te ontdekken en er van de typische gerookte ham te proeven. Of om er te kuren, natuurlijk.

Guimarães

Dit oude historische stadje is een toeristische klassieker. Guimarães was de eerste hoofdstad van Portugal. De stad wordt daarom ook wel ‘de wieg van Portugal’ genoemd. In het kasteel van Guimarães werd Alfonso Henriqes, de latere eerste koning van Portugal, immers geboren.

We bezochten de resten van het kasteel, enkele oude kerken en het historisch centrum van de stad. Dat ondertussen UNESCO-werelderfgoed is. Het was er echter zo heet dat we verder nauwelijks meer gedaan hebben dan de schaduw opgezocht om iets te drinken. En om te genieten van een over-heerlijk ijsje.

 

Bom Jesus do Monte bij Braga

Dit pelgrimsoord moet je absoluut gezien hebben! Indrukwekkend en helemaal een omweg waard. De reusachtige pelgrimstrap naar de pelgrimskerk is sinds juli 2019 ook erkend als UNESCO-werelderfgoed. Je ontdekt hem pas echt als je het oude pelgrimspad naar boven beklimt. Na een langzaam stijgende weg die zich van kapelletje naar kapelletje slingert (kijk naar de kunstige mozaïek van keitjes onder je voeten!), kom je aan het echte werk: de indrukwekkend steile baroktrap, 300 treden hoog, zwaar gedecoreerd met beelden. Op zondag reizen hele families hiernaartoe (kies dus een andere dag). Aan de top van de trap staat de beroemde barokkerk. En als extraatje heb je er een fantastisch uitzicht.

NB. Kies voor de klim te voet – een bijzondere ervaring! Vooraf kan je nog wat energie opslaan door te picknicken tussen de bomen aan de voet van de heuvel. Bij de start van de pelgrimsroute. Lees meer over ons bezoek aan Bom Jesus do Monte.

Ponte de Lima

Charmante stad aan de rivier de Lima waar je zeker een aantal fijne dagen kan doorbrengen. De naam van de stad verwijst trouwens naar de lange Romeinse brug die hier over Lima ligt. Mooie uitzichten, prachtige natuur, lekker eten, gezellig centrum. Ideaal om af te kicken van het drukke leven van alledag. Of van een te druk reisprogramma :). En nog vlakbij de zee ook (Viano do Castelo). Goede uitvalsbasis om de streek te verkennen.

Viano do Castelo

Relatief klein maar toch ook populair vakantiestadje aan de kust in Noord-Portugal. Buitengewoon mooi is het uitzicht vanaf de basiliek van Santa Luzia die op de heuvel boven de stad uittorent. En voor wie graag exclusief logeert: naast de basiliek is er een pousada. Met een (een beetje ouderwets) standingvol interieur, maar met een fantastisch uitzicht.

Wij overnachtten in een (eveneens wat ouderwets) jachtchalet op het domein van een adellijke familie. Het landgoed hoort bij de Quinta de Valverde, gelegen op de helling boven de stad. Het zo goed als oudste kabeltrammetje van Portugal beweegt zich van het centrum naar de basiliek, rakelings langs het domein. Een belevenis, dat ritje naar boven!

Viano do Castelo heeft een historisch centrum en telt daarnaast ook wat heel moderne architectuur. Je kan er super-lekker eten aan het water. Maar vooral de stranden en de natuur in de omgeving zijn een bezoekje waard.

Voor kite- en andere surfers is de kust hier een eindeloos paradijs.

Caminha

We volgden de kustlijn nog noordelijker, naar de grens met Spanje. Daar ligt het grensdorpje Caminha. Wat geïsoleerd. Gezellig. Klein, met een massa huisjes met gevels van gekleurde azulejo’s. Resten van een fort. Een rustig dorpsplein. Duidelijk een plek op het einde van de wereld. Waar de rivier de Minho in zee stroomt.

We maakten er een rondrit in de uitgestrekte eenzame bossen, landinwaarts. En raakten er gedesoriënteerd. Onze weg: onvindbaar op de kaart of GPS. Plus een benzinemeter die zakte naar nul. Terwijl we maar één richting uit konden. Rechtdoor. Rondom ons: bomen, beekjes,… Prachtig groen wel. Gelukkig – geen bosbrandgevaar. Maar geen wegwijzers, geen afslagen, geen kruispunten. Alleen maar natuur. Maar we hadden geluk. En raakten terug in de bewoonde wereld. Zonder kilometers te moeten lopen met een jerrycan vol benzine.

Vanuit het noorden reden we terug naar Porto, om daar het vliegtuig richting thuisfront te nemen. En zo eindigde onze roadtrip in Noord-Portugal.  Eind goed al goed :).

 

Lees ook: 

• Lissabon: de Torre de Bélem en andere bezienswaardigheden
• Een heerlijk weekendje in Cascaïs
• Lagos in de Algarve
• De Portugese Zilverkust in 15 beelden
• Tempeliers in Tomar