Een memorabele fietstocht door de bomen

Fietsen door de bomen op de iconische fietsbrug van Hechtel-Eksel in de lente.  Wij deden het ook. Zevenhonderd meter lang op 10 meter hoogte de pedalen rondtrappen. Het leek ons een leuke belevenis.  Alleen, het draaide een beetje verrassend uit. Een belevenis werd het in elk geval. En het leverde ook dit verhaal op over een memorabele fietstocht door de bomen.  Lees je mee?

Onze fietstocht door de bomen: het begin

Er was eens… een bijzondere b&b in Wijchmaal, Peer(*). Vlakbij het uitgebreide Limburgse fietsroutenetwerk gelegen. Naast een oude spoorwegbedding. Laat ons nu net daar logeren. Niet toevallig natuurlijk. Want op een luttele 13 km afstand kan je fietsen door de bomen.

Je zag de beelden waarschijnlijk al: fietsers op een reusachtige brug, een constructie op pijlers, op boomkruinhoogte. Zo’n 700 meter lang, temidden van de Limburgse bossen. Enfin, om een lang verhaal kort te maken: wij hadden ervan gehoord en met heel veel goesting trokken we op een zonnige ochtend in april onze winterjas aan en de elektrische fiets op.  Voorzien van sjaal, muts en handschoenen. Want – zoals dat wel eens gebeurt-  was er nachtvorst half april. Maar hoewel de weerman aanvankelijk wolken voorspelde, gloorde de ochtendzon vrolijk bij het ontwaken.  ‘ 8°C’ klokte onze fietscomputer, maar goed ingeduffeld konden we ertegen. Wij besloten de Boslandroute van 35 km te nemen. Een peulschil dus, op onze comfortabele gehuurde elektrische fiets.

De eerste kilometers

De weg was vlak, de omgeving geurde naar lente en wij peddelden gezapig in het zonnetje langs asfalt- en betonbaantjes. Onderweg genietend van het prille groen, de  bokken- en schapensprongetjes van de lammetjes in de weiden, de uitgestrekte vergezichten en de  gevarieerde bossen. We kruisten enkele steenwegen, fietsten door een wijk, en bolden omgeven door dennengeur door een militair domein terwijl er af en toe een reeks straaljagers van de luchtmachtbasis in Kleine Brogel voorbij scheerden.  Alles peis en vree. Behalve in die enkele seconden dat er straaljagers boven ons hoofd hingen, natuurlijk.

Oponthoudje in militair domein

De horizon zag er na een tijdje echter minder vredig uit. We zagen de bui letterlijk hangen. Op de fietscomputer daalde de temperatuur.  Al snel ondervonden we de gevolgen: een hagelbui van jewelste. Gelukkig waren het kleine korrels. En stonden er schuilhutten in het domein. Na 10 minuutjes was de bui over. We sloegen het ijs van jas en broek en togen goedgemutst (ook letterlijk) terug op pad.

Yeti’s

Collega-schuilers groetten ons met Limburgse hartelijkheid en riepen ons en passant nog bemoedigend toe dat  de weersvoorspellingen bijgestuurd waren: voor de hele namiddag werden er buien voorspeld. De temperatuur bleef ook schrikbarend schommelen rond de 2 °C. We kwamen ondertussen in het enige echte ‘Bosland’ terecht en trapten ons een pleuris – ja, zelfs met motortje- .

Onze enigszins natte handschoenen en jassen begonnen wat frisjes aan te voelen.  Maar het doel kwam naderbij.

Alleen: de zon liet het opnieuw afweten en in een sneltempo kwam hagelbui nummer twee eraan. Die muteerde naar een ballet van romantische sneeuwvlokjes.  We passeerden het wilgentakkenkunstwerk waar enkele andere fietsers even halt hielden.

De op het eerste zicht  charmante sneeuwvlokkendans veranderden al gauw  in een fikse sneeuwbui. Beschutting was er niet echt. Doorgaan of niet? We besloten, aangeschurkt tegen de stam van een kale den toch wat te wachten. We hadden nog 2/3de van de tocht voor de boeg, en met zware, doorweekte kleren trok ons dat net toch een ietsiepietsie minder aan.

Fietsen door de bomen – in de sneeuw

Maar in een mum van tijd veranderde de omgeving in een Breugeliaans sneeuwlandschap. Prachtig. Doch op zijn minst frisjes. Blijven wachten tot het einde van de bui was geen optie meer, onze halve voorgevel zat al onder het witte goedje. Dus vooruit, de fiets op, door de sneeuwjacht. Want het doel was nabij. Opgeven stond niet in  ons woordenboek.

Dat zouden we echter geweten hebben. Ijs-Ijskoud werd het – de sneeuwvlokken bleven aan wimpers, haren, jas en broek plakken. Rondom ons was alle geluid gedempt, de wereld werd – net als wijzelf- toegedekt.

Met veel moeite konden we de pijlers van de beroemde fietsbrug voor ons ontwaren.

Maar …alles voor de blog.! Op het toppunt van een kleine sneeuwstorm crosten ondergetekende plus echtgenoot door de Hechtelse bomen.  Waarbij laatstgenoemde nog eens vrijwillig afstapte om een kort filmpje te maken. Terwijl ik zelf met ijskoude bevroren vingerstokjes de camera vanonder mijn jas haalde en moeizaam de juiste knopjes zocht.

Mooi was het wel.  Maar ook  … afzien! (Sound on  bij het filmpje 🙂 )

Afdruipen en rechtsomkeer

Na de kennismaking met de witte hel tussen de boomkruinen hadden we er genoeg van. Vergeet wat ik zei over ‘opgeven’ . De ijzige wind verkilde ons tot op het bot. We besloten stantepede terug naar ons vertrekpunt te bollen en konden met onze bevroren handen nog net de fiets in de juiste versnelling peuteren.

Maar zie. Nog geen twee kilometer verder klaarde het op. De wolken verdwenen. En de zon kwam zowaar terug tevoorschijn.  Het groen van de weiden stak voorzichtig zijn kopje vanonder de witte deken.  Glinsterende druppels tooiden de bomen en grassen. Op de zwarte akkers rondom ons smolt en verdampte de sneeuw als … sneeuw voor de zon. Een ongezien schouwspel!

Terug bij … af (de auto dus)

Maar je kan je niet voorstellen wat een deugd het daarna deed om onze zonverwarmde auto te zien staan. Wat een luxe om ergens binnen te kunnen zitten in deze coronatijden! Natte jassen, plakkerige sjaals en wanten uit en… de autoverwarming op 26°C. In deze primitieve omstandigheden verdween ons ecologisch bewustzijn tijdelijk naar de achtergrond.

Besluit: de Limburgse fietspaden zijn comfortabel, het fietsroutenetwerk is fantastisch uitgebouwd, fietsen door de bomen is een leuke attractie… maar denk toch twee keer na als je in april door de bomen wil gaan fietsen :). Dubbelcheck de weersvoorspellingen en doe het bij voorkeur in de zomer. Ver van de aprilse grillen vandaan.

Meer info over de iconische fietsbrug

Voor de knooppuntfanaten:  de route die we volgden tijdens onze memorabele fietstocht door de bomen was  05- 517-258 – 257 -272 Fietsen door de bomen – 255 – 254 -256 – 247-248 -5
(*) B&B Factorij 10 in Wijchmaal – volgende week meer hierover!

Ook leuk om te lezen:

• Fietsen langs en door het water in Bokrijk
• Duiken, fietsen, klimmen en wandelen tussen de mijnterrils van Beringen
• Fietsen langs muurschilderingen in Leuven
• 21 zalige bezienswaardigheden in België
• WANNderful in Tim Walker’s Wonderland