Wie Bilbao zegt, zegt het Guggenheimmuseum. Of althans één van de drie musea in de wereld die de collectie van de niet onbemiddelde familie Guggenheim huisvesten ;-). In Venetië bezocht ik al de Peggy Guggenheim Collection, en het Guggenheim Museum in New York staat zeker op mijn lijstje. Tegen 2020 gaat er ook een Guggenheim in Abu Dhabi open (ontwerp: eveneens Frank Gehry) en ook in Helsinki is er nog eentje gepland. Goede vooruitzichten dus! Maar voor vandaag: een bezoek aan Guggenheim Bilbao!
Inhoud
Waar?
We trekken naar Baskenland (Euskal) in het noorden van Spanje. Daar verbleven we aan de Costa Verde. Zoals de naam al laat veronderstellen, is het hier in tegenstelling tot in andere delen van Spanje vrij vochtig… Niet altijd wat je verwacht als je uit het Noorden komt. : (
En dan naar Bilbao, zoals de meeste bezoekers in eerste instantie omwille van het iconische Guggenheimgebouw (1992-1997): een ongelooflijke eyecatcher! 
Guggenheim Bilbao
Het ‘zilveren’ museum ligt als een schip te schitteren naast de rivier de Nervion, middenin de stad. De reusachtige spin van Louise Bourgeois (1911-2010) bij de ingang en de ballonnen van Jeff Koons (°1955) op het terras maken al meteen duidelijk dat het hier om een collectie van moderne kunst gaat.
Het gebouw is enorm imposant (tentoonstellingsoppervlakte:11.000 vierkante meter). Duidelijk toch dat een trip naar Bilbao hiervoor alleen al de moeite waard is? Het is één van de grootste kunstwerken van de hedendaagse architectuur.
“Liquid architecture. It’s like jazz—you improvise, you work together, you play off each other, you make something, they make something. And I think it’s a way of—for me, it’s a way of trying to understand the city, and what might happen in the city.” (Frank Gehry)
Kracht van architectuur
Frank Gehry (°1929) gaf Bilbao in 1997 een nieuw élan door zijn spectaculaire ontwerp voor dit museum voor moderne kunst. Het kostte stukken van mensen (kijk naar die dure titanium”schubben”), maar het zorgde ook voor een heropleving van de stad en de hele economie van de regio. Vanaf 1981 was het inwonersaantal van Bilbao immers spectaculair gedaald. Een groot deel van de stadsbevolking was naar de Baskische kustplaatsen verhuisd. Maar met de opening van het museum werd de stadsvernieuwing ingezet en Bilbao staat sindsdien terug op de kaart. De uitdrukking “Bilbao-effect” is ondertussen zelfs gemeengoed geworden.
Interieur
Als je het museum binnenstapt, kom je onmiddellijk in een reusachtig atrium, het hart van het museum. Dit is ook één van de meest merkwaardige ruimten van het gebouw. Het heeft een soort met metaal afgewerkt bloemvormig dakvenster dat licht binnenlaat om de uitnodigende ruimte te verlichten.
Via het atrium kan je naar de tentoonstellingsruimten of naar een terras dat overkoepeld wordt door een baldakijn. Slechts één enkele pilaar ondersteunt het. Een fantasietje van Gehry.
Zowel binnen als buiten dit gebouw kijk je je ogen uit!
Critici zeggen dat de architectuur van het museum alle aandacht naar zich toetrekt. En dat de (permanente) collectie minder interessant is. Ik heb er minder van gemerkt omdat er net een tijdelijke tentoonstelling liep van één van mijn favoriete kunstenaars, Juan Muñoz (1953-2001).
Enkele kunstwerken
En het monumentale “The Matter of Time” van Richard Serra (permanente collectie) is superknap!
De tegen elkaar geschoven volumes van het gebouw zorgen ervoor dat er ook verschillende kleinere en hoekige tentoonstellingsruimten zijn (met minder licht). Daar kan je de video-installaties bewonderen.
Eten bij de chef
Maar de verkenning van het museum maakt ook hongerig! Van een collega kreeg ik de tip om vooraf online een lunch te reserveren in Bistro Guggenheim. Je kan er gezellig, goedkoop én verfijnd eten. Chef Martin Berasategui (oef, een mondvol!) ligt aan de basis van deze bistro. Een snuifje avant-garde restaurant in een informele sfeer. Wie kiest voor uitgebreid gastronomisch genot kan terecht in het Nerua-restaurant.
En daarna kan je er weer tegen om de oude stad te verkennen. Of om naar de kust te rijden en te genieten van de prachtige natuur van de Costa Verde.
Hasta la vista! : )
N.B. Tot 7 juni 2015 loopt ereen tijdelijke tentoonstelling van Niki de Saint-Phalle in Guggenheim Bilbao. Vorig jaar schreef ik een blogberichtje over haar tuin in Toscane.
En voor wie even wil proeven van Peggy Guggenheims kunstpaleisje in Venetië
Ook leuk om te lezen:
5x architectuur in het Guggenheim Museum (New York)
De nieuwe rozerode muren van cultuurhuis Z33