Kleine gelukjes in Ijsland

IJsland is een PRACHTIG land. Groots. Verlaten. Hard. En je geniet er des te meer van eenvoudige dingen. Dichtbij de natuur. Begrijp je wat ik bedoel? Ik toon je mijn vijf grootste kleine gelukjes in Ijsland.

1. De eerste aanblik van een muur van basalt

Na enkele dagen citytrippen in Reykjavik beginnen we aan onze roadtrip IJsland. Auto in en noordwaarts, richting Snaefelsness. Een paar uur gezapig langs de ringweg snorren. Dan zien we in de verte het stompe silhouet van de oude vulkaan Eldborg. Gespannen spied ik de verweerde lavavlakte langs de andere kant af. Want daar moet ergens Gerðuberg zijn, een oud basaltrotsenplateau. Maar niets te zien. Als we bij een grote splitsing komen, begrijpen we dat we te ver zijn. We zijn al flink gevorderd op het schiereiland Snaefelsness.

Rechtsomkeer richting Borgarnes dus. En daarna ‘Maak een U-bocht’. Opnieuw dezelfde route. Links de Eldborg. En Snorrastadir Farmhouse. Rechts eindeloze vlakte. Verder niets.

Tot we plots een andere auto door de vlakte zien kruipen. En is er daar in de verte geen grijze muur? We slaan af, volgen de grindweg. Stoppen bij een vijftal andere auto’s op een veldje. En ontdekken voor ons een rij van grijze basaltkolommen. Schijnbaar onopvallend in het landschap. Maar reusachtig als we dichterbij komen. Hoe klein zijn de enkele mensen die er tegenaan kruipen.

Oeroud gesteente in een oeroud land

Al snel klauteren we ook langs het pad de basaltmuur op. De zon schijnt en de warme rotswand weerkaatst de stralen. De rotsen bieden een welkome bescherming tegen de wind. Eindeloos groot en machtig lijkt de natuurlijke muur. Een relict uit andere tijden.

Boven gekomen, voelen we ons even heer en meester van de schepping. Vol bewondering staren we naar het uitgestrekte land dat voor ons ligt. En ik voel dat nu écht de ontdekking van Ijsland begint.

2. Het heen-en-weer wuiven van het katoengras

Ondanks het feit dat IJsland vaak niets anders dan kale vlaktes biedt, is er in de zomer toch veel kleur. Rozige rotsplantjes bij de gletsjers. Gele boterbloemen en blauwe geraniums naast de watervallen. Paarse lupinen waar je maar kijkt, … Maar het bijzonderste vond ik de uitgestrekte velden met ontelbare zachte witte pluizige stippen. Voorzichtig trillend of net sierlijk meebuigend in de wind. De donzige pluizen van het katoengras… vertederend kwetsbaar in een ruige omgeving.

3. De zon die regenbogen schildert in de waternevel

Waar je maar kijkt, je ziet altijd wel ergens water langs de rotsen naar beneden gutsen in IJsland. Nooit zo veel watervallen bij elkaar gezien. Met bedampte lens foto’s gemaakt van Seljalandsfoss en Gullfoss. 400 trappen omhoog geklauterd om bovenaan de 60m hoge Skogafoss te staan. Omhuld door wolken en mist naar een sombere Kirkjufellfoss gekeken,… En telkens vol bewondering en verwondering genoten van het spektakel dat de zon ons bood als ze van de partij was. Want met veel glans toverde ze de mooiste kleurenbogen in de nevel van opspattend water rond de waterval. Heerlijk! De doorweekte kleren en schoenen namen we er met plezier bij.

4. Het gevecht met de wind

Een impressionante klif vlakbij de zee, dat is Dyrholae zeker. Met onze gewone auto (geen 4×4) raakten we maar net de steile zigzagweg naar boven op.

Vlakbij de rand van de rots, aan de kant van de zee, staat een vuurtoren. En echt! Niet alleen het zicht is daar adembenemend. Ook de wind ontneemt je bijna letterlijk de adem. Hij rukt er aan je kleren, giert er om je oren. Het is vechten om langs de rand van de rots vooruit te komen. Eén brok vitaliteit en dynamiek! En dat terwijl je van het meest onvergetelijke uitzicht geniet. Aan de ene kant een grijsblauwe zee die een gitzwart strand overspoelt. Aan de andere kant de grasgroene vlakten met de machtige gletsjers op de witbesneeuwde toppen. Hier voel je dat je leeft.

5. Genieten van een warmwaterbad middenin de natuur

Er zijn heel veel warmwaterbronnen in Ijsland. Oorzaak? De onderaardse geothermische activiteit. Geheimzinnig.  Je treft in IJlsand dus een heleboel natuurlijk verwarmde zwembaden aan, hotpots, hotsprings en bij Hveragerdi is er zelfs een hele ‘hot river’ waarin je kan baden. Hoe zalig is dat!

Dankzij een tip van een vriend reden wij naar een klein dorpje. Eén houten wegwijzer gidste ons richting omliggende heuvels. Daar troffen we enkele wagens aan. Een Ijslandse vrouw las er een boek. Of we naar de hotpot wilden? Dan moesten we een klein bedrag betalen. Maar we konden eerst even checken of er plaats was. Maximum 10 personen.

Hotpot in het groen

Handdoek en zwemkledij uit de auto. En de heuvelende velden in. We kruisten een klein beekje. Geen idee wat we konden verwachten.

Tot we een soort plaggenhutje zagen. Bij de beek. Ernaast: kleren en rugzakken.  Een Duits en een IJslands koppel baadden in de warmwaterbron. En schoven een eindje op.

Hotpot-life

Wij gooiden onze spullen aan de kant en lieten ons in het heerlijk warme water zakken. De bodem van de hotpot was bedekt met kleine fijne lavasteentjes. Iedereen kon comfortabel zitten.  Er werd gekeuveld. Er werden tips uitgewisseld. De Duitsers vertrokken. Met de Ijslanders bleven we nog zo’n twee uur in de warmwaterbron zitten. Af en toe werden er plaatsen geruild. Want dichtbij de bron (waar het water uit de grond komt), is het vrij warm. Net alsof je in bad bij de kraan zit.

Maar wat voelden we ons de koning te rijk. Rondom ons niets dan stilte. Wat geklater van het beekje. En overal groen. Een uitzicht alsof we in de filmset van ‘Lord of the Rings’ zaten. Was dit de Shire? Of was het echt? Als we geen retourticket hadden gehad, dan zat ik daar nu nog.

Gewoon. In een put in de grond. Met het helderste warme water. Te midden van de velden.

Het geluk van doodgewone dingen.

NB.  Nog even genieten van onvergetelijke beelden uit IJsland? Of tips over wat je er zeker moet zien?

Lees ook over IJsland:

-10 tips voor een citytripje Reykjavik

– wat je moet weten voor de eerste keer Ijsland