Adresje nodig in Portugal? Wij verkenden dit jaar het noorden van Portugal in de vierhoek Porto -Vila Real- Pedras Salgadas- Caminha. De Algarve en Lissabon hebben we vroeger al bezocht. We logeerden op verschillende plaatsen in een straal van ongeveer 150 km rond Porto. En daar is zoooooveel over te vertellen 🙂 !!!
Eerste vaststelling: in het noorden zijn er duidelijk minder toeristen in de kleine dorpjes en stadjes. En twee: vooral aan de noordelijke kust is het een stuk frisser dan in het zuiden. Je kan er ’s avonds een truitje gebruiken. Iets dikkere valies nodig dus.
Maar nu: een volledige post gewijd aan onze heerlijke eerste verblijfplaats. We genoten van de bijzondere luxe in de wijngaarden van MONVERDE Winery Hotel in Amarante nabij Porto. Voor alle duidelijkheid: dit is geen gesponsorde post, maar een fotoverslag van een verwenplekje in Noord-Portugal ;).
Stijlvol paradijs in de wijngaarden
Onze GPS vond het kleine gehucht Teloes niet, en evenmin de straat, noch het gehucht Lixa, waar we naartoe moesten. Dan maar coördinaten ingevoerd. Gelukkig arriveerden we overdag en zagen we al snel nadat we de autostrade verlieten, pijlen die de juiste richting aanwezen. ’s Avonds zou het een ander verhaal worden, maar dat wisten we toen nog niet. De weg vinden is niet altijd makkelijk in Portugal, het walhalla van de rondpunten!
Het hotel ligt prachtig middenin de wijngaarden, het is eigenlijk een wijnboerderij (het wordt nog Quinta de Lixa of Quinta de Sanguinhedo genoemd). Het centrale gebouw is de oude Quinta, die aan de voorkant een beetje raar oogt, met een buitentrap naar de ingang op de eerste verdieping. Zo gauw je binnen bent, is het één en al verrassing qua interieur. Alles in zachte groentinten (de kleur van de wijngaarden), gecombineerd met ruw hout, natuursteen en cortenstaal. Prachtig! En duidelijk vanuit één concept aangepakt.
We kregen onmiddellijk een glaasje schuimwijn van het huis en werden daarna rondgeleid. Onze professionele gastheer toonde ons waar het ontbijt werd geserveerd, waar het restaurant was, we kregen uitleg over de wijnen die er geproduceerd worden (wit, rood, schuimwijn), over het prachtige kunstwerk dat in het atrium omhoog hing…
Zoals gewoonlijk, keek ik mijn ogen uit! 366 houten wijnbladeren, waarin telkens ook een gezicht gegrift is, symboliseren de kernactiviteit van deze plek. En de mensen die hier werken. Eén blad voor elke dag van het jaar. En het blad van de schrikkeldag is verguld. Wanneer je hier ook komt, op ieder moment is deze reuze-mobiel de blikvanger van de hotellounge.
Design en luxe in Monverde Winery Hotel
Het domein bestaat uit verschillende verspreide gebouwen. Naast het centrale gebouw is er een oostelijke verblijfplaats en een westelijke. Daarnaast is er nog een gebouw voor het personeel.
Onze kamer was op de eerste verdieping in het oostelijk gebouw, ongeveer 500m van het hoofdgebouw. Ook hier één geheel in stemmige natuurkleuren, aansluitend bij het concept. Prachtige stoffen, een comfortabel bed, en een onvergetelijk uitzicht. Verder ook overal spiegels, zodat alles ruimer en lichter toont. Vooral in de badkamer was er op geen spiegel meer of minder gekeken. Ik voelde mee met de schoonmaakploeg…
Je hebt verschillende mogelijkheden om te ontspannen in Monverde: zwemmen, wandelen, lezen, …maar vooral tot rust komen is de bedoeling. In het hoofdgebouw is er ook een spa met alle mogelijke schoonheids- en andere behandelingen geïntegreerd, evenals een binnen- en een buitenzwembad.
Het buitenzwembad is onverwarmd. Maar ligt wel lekker beschut in de zon. Vele gasten trekken overdag erop uit naar de Dourovallei, dus meestal is het vrij rustig aan het zwembad.
Persoonlijke service en verwennerijen
Overal is vriendelijk personeel discreet aanwezig om al je wensen te vervullen. Een glaasje aan het zwembad, iets eten, een handdoek, … je voelt je echt superverwend!
Zo kwamen we de tweede dag na het ontbijt terug op onze kamer. Daar vonden we een briefje van het schoonmaakpersoneel dat had vastgesteld dat al het ijs in onze koelemmer was gesmolten. Ze raadden ons aan om naar de receptie te bellen voor nieuw ijs. We twijfelden: we zijn niet het type mensen dat voortdurend speciale wensen doorbelt naar de receptie… En het Engels van de receptionist was nu ook weer niet zo uitgebreid dat ze onmiddellijk begreep wat we bedoelden. Maar 5 minuten later stond er een vriendelijke dame aan de deur met een nieuwe ijsemmer :).
Service tot en met dus. Luxe voor een verwenvakantie. Je kan zelfs, indien je het niet ziet zitten om naar het hoofdgebouw te stappen, je laten ophalen door iemand van het personeel. Zo oud voelden we ons nog niet – we vroegen ons even af welk beeld de hotelmedewerkers van ons hadden ;). En aangezien we aan onze eigen gezondheid en die van het milieu dachten, hebben we hier nooit gebruik van gemaakt.
Maar ik kan me voorstellen dat dit in de winter wel anders kan zijn. In elke kamer was er zelfs een paraplu voorzien. Dat zegt ook al iets.
Rijkelijk ontbijten en dineren
Het ontbijt is een echt festijn, ik ga jullie echter sparen en jullie niet bombarderen met foodfotografie. Laat je fantasie de warme en koude gerechten, de charcuterie, kazen, de yoghurtjes, fruitsla en de gebakjes er maar bij dromen Geloof me op mijn woord als ik zeg dat het de moeite waard was!
’s Middags of ’s avonds kan je ook gastronomisch eten in het restaurant. Het oogt allemaal prachtig, het eten is lekker, maar wij Belgen zijn qua verfijning wel wat gewend. En je betaalt hier Belgische prijzen. In vergelijking tot wat je in de stadjes in de buurt betaalt, is het hier wel duur.
Het dichtstbijzijnde stadje is Lixa. Wij reden naar Amarante , 10 km en ’10 minuten’ rijden ver. Waar we met z’n tweeën voor 32 euro in restaurante Lusitana voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht met een fles wijn en koffie toe hadden. Op drie kwartier tijd, zoals dat in vele Portugese restaurantjes de gewoonte is: leg je bestek neer en je bord wordt prompt afgeruimd. Basic maar smakelijk eten, en tafels met rood/wit geblokte toile cirée. En met zicht op de rivier.
Over het stadje schrijf ik later nog wel eens, maar ik kan je alvast vertellen dat de terugweg, in het donker, geen lachertje was. De GPS leidde ons naar doodlopende holle wegen in de vallei of naar smalle straatjes tussen bouwvallige en verkrotte huisjes. Wegwijzers bleken onzichtbaar. En ondanks mijn scoutstijd en de drie verschillende wegenkaarten, slaagden we er pas na anderhalf uur in om terug aan de juiste kant van de juiste heuvel te geraken. Met de hulp van een late jogger die zijn 4G-gsm bij had.
Of hoe de prachtig kronkelende wegen in de streek van de Douro ’s nachts toch wat verraderlijk zijn. Maar desalniettemin is Monverde een absolute aanrader voor een rust- en verwenvakantie. Wij hadden er een SUPER-tijd!
Nieuwsgierig naar meer? Lees ook:
Klinkt heeeeeel luxueus. ?
Is het ook :D!
Prachtige architectuur en wat een luxe! Lijkt me heerlijk!
Overal PRACHTIGE hoekjes! Zalig!
What an impressive looking place! I’d very much like to stay in Amarante, but was thinking of somewhere more traditional. Very nice though 🙂