Hopsa, voor ik het goed en wel besef, is het alweer eind december. Tijd voor een terugblik op het wANNderful jaar. Op reizen en uitstapjes. En op de blogberichten erover. Al merkte je zeker dat die wat minder regelmatig verschenen. Door familiezorgen en andere drukte schreef ik de afgelopen twee jaren zowat de helft van het gewone aantal artikels. En ook de focus lag wat anders: we maakten vooral uitstappen in de natuur. Niets ontspannender en helender toch dan actief te zijn in de frisse buitenlucht, te genieten van kleine of grote natuurwonderen en zo het hoofd leeg te maken?
Al moet ik toegeven dat meer dan de helft van mijn uitstappen toch ook te maken hadden met het bewonderen van menselijke artefacten: bijzondere architectuur en fascinerende kunst charmeerden me zo dat ik er wel MOEST over schrijven. Maar genoeg gepraat, reis met mij nog even terug in de tijd, ontdek welke blogs het meest gelezen en meest geapprecieerd werden, en doe nog wat inspiratie op. Of geniet gewoon…
Meest gelezen
Helemaal bovenaan het lijstje stond het verslag over mijn bezoek aan het unieke CBR-gebouw in Brussel. Een betonnen architectuuricoon dat in het collectief geheugen van de meeste Belgen zit, maar waar ik nu eindelijk eens een kijkje kon gaan nemen. Fantastisch omdat het net terug in gebruik genomen is na een deskundige renovatie. De hoofdzetel van de Belgische cementproducent was ooit het visitekaartje van het bedrijf. De futuristisch ogende betonnen raammodules met organische vormen waren een knap staaltje vooruitstrevende techniek op het eind van de jaren zestig. Co-workers en creatievelingen zijn er nu gehuisvest dankzij Fosbury and Sons die het gebouw met veel respect in ere hebben hersteld. Niet alleen de buitenkant maar ook het interieur is super de moeite!
En ook nog te ontdekken
In de buurt vind je trouwens wel meer bijzondere kantoorgebouwen. Wij sprongen na ons bezoek nog even binnen op de Vorstlaan nummer 25 in Watermaal-Bosvoorde om in de foodmarket van Mix Brussels (de vroegere hoofdzetel van La Royale Belge) een hapje te gaan eten.
Ook de kennismaking met de favoriete adressen van Oostendenaars in Oostende werd gesmaakt. Na het street art parcours van The Chrystal Ship, was het voor een groepje reisbloggers, waaronder ondergetekende, vooral smullen en smikkelen in de Koningin der Badsteden. Visit Oostende nodigde ons uit en Stijn Deschacht van Bar Bulot leidde ons rond en zorgde ervoor dat we niets te kort kwamen. Van de Vistrap tot de leukste lokale supermarkt en de beste bakker: Stijn sleurde ons overal mee binnen en vertelde honderduit. We leerden een andere kant van Oostende kennen. Daarbij logeerden we in het vernieuwde Rosa Hotel. Knap gestyled, goed gelegen vlakbij de dijk, en het ontbijt was … om U tegen te zeggen!
Op de derde plaats in de lijst van meest gelezen artikels kwam één van de recentere berichten – genieten van de schamele zonnige herfstmomenten was een prioriteit voor velen, begrijp ik. Vijf wandeltips in Vlaams-Brabant gaven wat inspiratie. Een heleboel lezers smaakten vooral de wandeling naar het nieuwe kunstwerk Ooghoogte in de velden tussen Leefdaal en Neerijse. Terecht ook, want het heuvelende landschap tussen Dijle, Voer en IJse is gewoonweg prachtig!
NB. Ook de Laddertjeswandeling (Promenade des Echelles) die we in november maakten in Bouillon scoorde goed bij de outdoorliefhebbers.
Onvergetelijk was onze tocht rond de drie spitsen van Lavaredo in de Italiaanse Dolomieten, al moest je wel even wachten op het artikel. Ik maakte zo veel foto’s dat het een tijdje duurde voor de selectie voor de blog rond was – killing my darlings. De wandeltocht is een klassieker voor wie de streek kent, en het eerste deel is vaak erg populair bij toeristen. Maar dat ben je snel vergeten als je de volle 11 kilometer doet of een van de alternatieve routes neemt. Wat een woeste schoonheid ontdek je hier om je heen. Ruw, grijs en ontembaar, die Dolomieten! Ik wil zo terug!
Tip: minder adembenemend, maar ook leuk om eens als een uitstap te doen was onze wandeling in de Fondry des chiens, de Belgische ‘canyon’ in de buurt van Nismes. Ook een uitstapje van het afgelopen jaar dat hoog scoorde.
Op de vijfde plaats landde het bericht over onze reis naar de Highlands in Schotland. Voor wie houdt van uitzonderlijke natuurpracht en fysieke uitdagingen, is dit de place-to-be. Onze reis werd door omstandigheden tot ongeveer de helft ingekort, maar onvergetelijk waren Loch Linnhe, de Glen Coe-vallei, het Harry Potter trein-viaduct in Glenfinnan, het sombere Eilean na Moine -eiland waar Perkamentus begraven is (in de film), het groene wandelgebied van de Cairngorms, maar vooral ook het eiland Skye met zijn unieke landschappen, woeste uitgestrektheid en verlatenheid. We maakten er kennis met angstaanjagende weeromslagen op de extreem mooie Quiraing Ridge, vielen bijna in katzwijm van bewondering voor het uitzicht bij de Old Man of Storr, sopten dapper en doorweekt door de veenmoerassen in Sligachan en overleefden op pizza, fish & chips en curries. Kortom: meer van dat!
Meeste reacties
Naast de meest gelezen berichten, ook nog twee andere lijstjes: de blogposts met de meeste reacties en de meeste likes. De wandeling in Nismes, in de Belgische ‘Grand Canyon’ bij de Fondry des Chiens werd niet alleen veel gelezen, maar lokte ook het meest commentaar uit. Ook het bezoek aan het kasteel van Bouillon riep veel reacties – vooral herinneringen – op.
In de top 5 zaten daarna bijna alle artikels over onze natuuruitstappen in Schotland:
- Schotse Hooglanden: dromen van de betoverende Glen Coe-vallei
- 5 niet te missen toppers op het eiland Skye
- Sligachan: wolken, water, wandelen, bergen en magie
- Naar het afgelegen Neist Point Lighthouse (Skye)
Schotland maakte duidelijk wat los. En niet alleen bij jullie! We plannen om in 2025 nog meer van het trotse Caledonia te verkennen. Nu we er een beetje van geproefd hebben, willen we graag ook de afgelegen noordelijke kust van dat ruige stuk Europa exploreren. De reisgidsen liggen hier al klaar. Fingers crossed dat onze plannen kunnen doorgaan.
Nog even herbeleven
Check ondertussen zeker nog eens de beelden van de – bij mooi weer – lieflijke Glen Coe waar we de route van the Devil’s Staircase, een stukje van de West Highland Way, aflegden. Met stramme knieën, dorstige kelen maar vooral : zingende harten, bij de aanblik van al die natuurpracht rondom ons. Ook het eiland Skye telde zo veel mooie plekjes dat het me niet verwondert dat er veel reacties zijn. Regen, wolken en wind waren er altijd, maar gelukkig was er in de late namiddag vaak wat zon. Dat maakte de uitstap naar de desolate kliffen van Neist Point uniek: speelse zilveren lichtweerkaatsende oceaangolven kabbelden eindeloos rondom de hoekige en hoogoprijzende basaltrotsen waarop de eenzame vuurtoren al zo lang standhoudt. En eerlijk: het mistige Cuillingebergte, de woeste watervallen en zompige paden bij Sligachan Bridge hadden ook wel iets.
Of ik er zou kunnen wonen? Zo ver wil ik nu ook weer niet gaan!
Meest geliket
De meeste likes kreeg het bericht over onze familie-uitstap naar het safaripark de Beekse Bergen in Nederland. We logeerden er in een ‘savannehuis’ in de winter, en genoten er van een geweldig lichtparcours inclusief marshmallow-rooster-partij. Het meest indrukwekkend voor onze jongste spruit waren de zebra’s, neushoorns, struisvogels en giraffen die gewoon voorbij ons terras wandelden. Magisch!
Verder scoorden nog goed:
- ook hier het verhaal over het geweldige CBR-gebouw van Constantin Brodzki in Watermaal-Bosvoorde.
- Skye, Sligachan en Fondry des Chiens
- de uitstap naar de fantastische expo van Bill Viola in Luik
- het etentje in sterrenrestaurant Essenciel in Leuven.
Tot slot
Bij deze terugblik kan ik alleen maar dankbaar zijn om al de bijzondere ervaringen die mijn hart het afgelopen jaar een sprongetje hebben laten maken. Er was niet altijd tijd of energie om erover te schrijven, en er waren nog veel meer uitstappen die een glimlach op mijn gezicht toverden: het bezoek aan de Koninklijke serres in Laken en het huis van Henry van de Velde in Tervuren, de woning van Renaat Braem in Deurne, de erfgoedbibliotheek Conscience in Antwerpen, de fantastische art nouveau wintertuin in Sint-Kathelijne -Waver, de uitstap naar Eeklo en het verblijf in Villa Dageraad van Paul Cauchie. de Joseph en Annie Albers expo in Villa Empain in Brussel, de verkenning van het Eilandje in Antwerpen, de familiebosbessenbrunch in BlueBerry Fields, … Allemaal grote en kleine gelukjes die ik graag met jullie deel.
En in 2025
mag de zon
wat harder schijnen.
Alleen voor jou
vooral voor jou.
Ik wens je
de zon op je wangen
je hoofd in de wolken
de wind in de rug.
(Naar een Ierse wens)
Ook leuk om te lezen :
De populairste reistips van de vorige jaren, zoals
zalig om mee te reizen en te dromen en te genieten
danke dat je ons die kans geeft . telkens boeiend
Dankjewel om altijd mee te reizen 😃😘!
Ik vind het altijd interessant om te lezen hoe jullie natuur en cultuur mixen. Ga daar komend jaar maar lekker mee door.