Muze’um L: licht en landschap als muze

Hoe inspirerend kan licht zijn? Het leidt tot schitterende architectuur zoals de Harpa Concerthal van Olafur Eliasson in Reykjavik. Of tot lichtfestivals in Eindhoven, Brussel of Gent. Of… het is het uitgangspunt voor een bijzonder museum. Een goed bewaard geheim in het glooiende heuvelland bij de Franse grens in West-Vlaanderen, een uithoek van België. Een privaat initiatief dat niets meer of minder is dan een ode aan licht en landschap. En aan kunst en architectuur. Muze’um L,  het Roeselaars museum met licht en landschap als muze.

museum L licht en landschap

Ontdek de Lichtmeridiaan

We rijden richting Roeselare. Het is een beetje zoeken naar het museum. Want het ligt buiten de stad. Rustig en stil. Te midden van de velden. Op de denkbeeldige Lichtmeridiaan (3°7’45″E).

De Lichtmeridiaan is een internationaal kunstproject.  Een warme uitnodiging om via kunst locaties, mensen en landen te verbinden. In Roeselare is de meridiaan ook fysiek aanwezig. Hij doorsnijdt het museumgebouw in zijn tocht van noord naar zuid. En vormt uitlopers van kunstwerken. Het kleine privé-Muze’um L is de inspirator voor meer kunst langs deze internationale lichtlijn.

Schitterend wit. Sober. Strak. Monumentaal.

museum L licht en landschap
Al bij de eerste aanblik treft het lijnenspel van de architectuur je.

museum L licht en landschap

Onder de wolken: architectuur van licht

De uiterste soberheid van het museumgebouw doet je stilstaan. En kijken. Naar de lijnen. De lichtinval.

Wij hebben een beetje pech met het weer: hier moet je zijn als de zon messcherpe schaduwen tekent op muur en vloer. Op de middag. Maar zelfs bij een bewolkte hemel kan ik me voorstellen hoe fantastisch het licht- en schaduwspel op deze plek moet zijn. En hoe sterk de witte wanden het zonlicht reflecteren. Architectuur als kunstwerk.  Als een baken van licht.

De lange open gang zonder zoldering leidt naar een soort atrium onder het maaiveld. Boven onze hoofden zweven witgrijze wolken tegen een lichtblauwe achtergrond.

Doordat er zoveel witruimte is, kijk je anders naar wat er altijd aanwezig is: licht. En naar wat licht doet met ruimte. En met objecten. Bevreemdend en fascinerend.

Ik droom even weg naar een andere wereld. De witblauwe wolkenhemels van Magritte.

En verlies me daarna in het plaatjes schieten vanuit zo veel verschillende hoeken!

museum L licht en landschap

Lichtkunst

Binnen in Muze’um L is er een kleine exporuimte. Een witte doos. Voor plaatselijk of niet zo plaatselijk talent. Kunstenaars in wiens werk licht en landschap een hoofdrol spelen.

Logisch dat het in de binnenruimte vaak om glaskunstenaars gaat. Zoals nu. Intrigerend werk van Alexander Ketele, die via reflecties in glas het licht kneedt, buigt en breekt.

Creëren met materie en licht.

museum L licht en landschap
Sculpturen van metaal doorboord met glas van Alexander Ketele

Licht en landschap als muze

Lichtkunst: check. Maar was Muze’um L ook niet het museum van het landschap? Daarvoor moeten we buiten zijn natuurlijk. Daar, op de Lichtmeridiaan bij het museum en de naburige percelen, kunnen kunstenaars een locatieproject uitwerken. Zolang het maar een band heeft met de omgeving, het landschap, het licht.

Elk seizoen toont een andere kunstenaar hier zijn werk. Blij verrast ben ik om er land art van Joost Laroy, een Leuvense stadsgenoot, te ontdekken.

museum L licht en landschap
Land art van de Leuvense Joost Laroy en Willy Cauwelier
museum L licht en landschap
Land art van Joost Laroy en Willy Cauwelier

Daarna dwaalt mijn blik verder, naar de wandelroute die zich langs de landschapskunst de velden in slingert. Achter het museum. Enkele zondagse wandelaars volgen het paadje. Af en toe doorbreken een paar vrolijke kinderkreten de stilte. Tot de afstand ze toedekt.

Ik draai me om en keer terug naar het museum.

Flarden uit een gedicht van Rutger Kopland (*) schieten me te binnen:

Vanavond zou ik dingen willen zeggen

terwijl er eigenlijk geen dingen voor zijn

 

zoiets als licht- willen uitleggen

wat licht is voor de dood 

ons meeneemt in de nacht 

maar zie de glazen in onze handen

tot de randen gevuld gevuld met licht

Muze’um L, waar licht en landschap de muze zijn.  En kunstenaars én bezoekers inspireren.

museum L licht en landschap

Praktische info :

Mu’zeum L is een privé-initiatief van de familie Callebert uit Roeselare. Het is open op zondagnamiddag van 14 tot 17 uur. De expo buiten is elke dag toegankelijk van 11 tot 17 uur.

(*) “Licht” – KOPLAND R., Geluk is gevaarlijk. Amsterdam, Uitgeverij Maarten Muntinga, 2000.

 

Ook leuk om te lezen:

8 thoughts on “Muze’um L: licht en landschap als muze

  1. Wat een mooie plek.. en dat in ons eigen Belgiëlandje. Is genoteerd bij mijn ‘Places to see’. Bedankt.

Altijd fijn om je reactie te lezen: