Oooh. Back to normal? … Was het maar waar. Maar het is de goedgekozen titel van een groepstentoonstelling over verwondering door Z33 in Hasselt. Die maakt deel uit van een drieluik in Damme, Hasselt en Aalst. Een klein juweeltje van een expo. Om ‘Oooh’ bij zeggen. Vol verwondering. En bewondering.
Ik licht er 10 werken uit.
Inhoud
De aanleiding
‘Wat verwondert jou?’ was de vraag die Kunstwerkt in samenwerking met Netwerk Aalst, Stichting IJsberg en Z33 stelde. Ongeveer 1000 professionele en niet-professionele kunstenaars gaven een creatief antwoord. Daar selecteerden curatoren Jan Moeyaert, Pieternel Vermoortel en Annelies Thoelen fluks en meesterlijk de 110 sterkste inzendingen uit. Die worden in het tentoonstellingsdrieluik in Damme, Hasselt en Aalst getoond.
Super-boeiend om vanuit uiteenlopende invalshoeken te mijmeren over de schoonheid van het alledaagse. Of je af te vragen in welke mate dit alledaagse ook ‘normaal’ is. En wat het nieuwe normaal dan wel wordt.
Locatie
De 33 kunstwerken vind je terug in de charmante oude huisjes van het voormalige begijnhof in Hasselt. Verstopt achter de indrukwekkende begijnhofmuur en vlakbij het Jenevermuseum. Op een steenworp van de ondergrondse Dusart parking. Handig voor wie met de auto komt.
Oooh – vol verwondering
Bij het begin van de Oooh-expo trekt het eerste werkje al direct mijn aandacht: de ‘French Fries’ van Gurt Swanenberg zien er tegelijkertijd vertrouwd én gruwelijk uit. De frietjes zijn… echte menselijke beenderen – slik. Over kritiek op de vreetgewoonten van de consumptiemaatschappij gesproken.
Even verderop is het poseer-tijd. Een beetje onwennig doe ik mijn best bij mijn bijdrage aan de expo, de fotocompositie ‘Urban Dance’ :). Het is een compilatie van een reeks beelden van pendelaars bij het station in Leuven. Mijn stukje verwondering over hoe alledaagse handelingen een poëtisch patroon kunnen vormen en ritme krijgen.
Bij de interactieve ‘Springblok’ van Thomas Willemen wil ik al onmiddellijk een euro besteden om een botsbal uit de machine te draaien. Alleen blijkt de bal een kubus te zijn, een blokje. Willemen ziet deze vorm als een instrument dat mensen hanteren om hun wereld te ordenen, te organiseren, voorspelbaar te maken en te vatten. Alleen : één keer uit de verpakking stuitert het rubberen blokje alle kanten op. Onvoorspelbaar en chaotisch. Boodschap begrepen!
Verrassend en fascinerend
Na deze eerste werken heb ik meteen zin om verder te gaan. Want Oooh is absoluut een expo vol verwondering. Voor maker én kijker. Het ene werk tovert een glimlach op je lippen, het andere fascineert, een derde zet je aan het denken. En wat een rijke variatie aan invalshoeken en beeldende technieken.
Nog enkele smaakmakertjes? Hier komen ze!
De ‘Dopjes’ van Oscar Van Geertruyden herinnerden me aan de liefdevolle obsessie van Yayoi Kusama voor polkadots. Maar hier gaat het duidelijk om een verzameling alledaagse voorwerpen. Een heel jaar lang hield Van Geertruyden elke dag een gebruiksvoorwerp bij en hij registreerde het. Dit is het resultaat. Een beetje beduusd denk ik aan mijn eigen keukenkasten. Hoeveel soorten potjes, doosjes, flesjes gebruik en bewaar ik? Toch maar eens werk maken van dat ont-spullen. Ik haal alvast een boek van Marie Kondo uit de bib!
Ook het werk ‘Moh!’ van Johanna Martens houdt mijn blik en gedachten vast. In normale tijden mogen kijkers de merkwaardige gevulde konijnenpelzen aaien.
Hoe gaan wij om met dieren? Hoe ervaren zij onze nood aan aanraking, troost en gezelschap? Is er wederkerigheid? Of misbruiken we hen voor onze emotionele behoeften ?
In de volgende ruimte lijkt het etenstijd. Een gedekte tafel. Schijnbaar typisch Vlaamse beeldjes vullen typisch Vlaamse borden uit 1963, het geboortejaar van keramiste Trui Lemaitre. Lokale cultuur, tradities, rituelen worden ons met de paplepel meegegeven. De figuurtjes (Delfts blauw?) dragen verrassend genoeg een blauwe boerka met een uitsparing voor de ogen. De plaats waar we opgroeien bepaalt mee ons verhaal. Tijd om ook met andere ogen te kijken?
Wereldverbeteraars
“Wat is normaal?” is dan weer de vraag van Matthias De Wolf. Hij wil de wereld verbeteren door een nieuw wezen te creëren, net zoals Shelley’s Frankenstein. Dat gebeurt in situ op het moment dat we de expo bezoeken.
Ook Filip Scrooyen verlangt naar een ander, nieuw normaal. Dat hij onder de indruk was van de censuur en het totalitaire systeem in China, maakt hij duidelijk via zijn mini-Tienanmen opstelling. Eenvoudig, speels én bitter.
Maar als het leven te zwaar wordt, is er altijd nog het spel om in weg te vluchten. “Wat dacht je van een potje schaak?”, lijkt Jo de De Kepper te vragen. Al verrassen de schaakstukken bij nader inzien. Worden we schaakmat gezet door de farmaceutische industrie? Kunnen we zelf nog spelen? In welke mate zijn we speelbal geworden van de geneesmiddelenindustrie?
Jac Splinter zorgt tenslotte voor een vrolijke noot. Als we via het laatste begijnenhuisje de expo verlaten, worden we omringd door zijn ‘Niet lezen!’- opstelling. Een overdaad aan verkeersborden gidst ons helemaal niet de expo uit. De uitgang vinden we zelf wel. Zonder bord.
Anders kijken
Oooh -Back to Normal? is een kleine maar fijne expo om te ontdekken tijdens een dagje Hasselt. Zowel de grote opvallende installaties als de mini-schilderijtjes intrigeren en doen je even stilstaan. En op een nieuwe manier kijken naar het gewone. Vol verwondering.
Praktisch: Oooh. Back to normal? loopt nog tot 8 november in Z33 in Hasselt. Omwille van corona is het nodig om je tickets te reserveren. Het derde luik van de expo is nog te bezoeken in Netwerk Aalst van 3 oktober 2020 tot 6 december 2020.
Ook leuk om te lezen:
Echt een prachtige locatie om dit soort installatiekunst exposities te organiseren.
Ja, een groot contrast, maar daardoor net boeiend!
Ooo, daar zou ik ook met graagte rondslenteren. Opmerkelijk is jouw bijdrage, die had ik niet verwacht en ben aangenaam verrast. Jij hebt het in de vingers, zo doorgaan zou ik zeggen.
Dan heb ik je toch nog kunnen verrassen 😄! En dankjewel voor de support 😘!
Wonder full:altijd leuk om te lezen en mee te genieten. Waar gaat de volgende tocht naartoe?? We kijken er naar uit.! ¡! Danke ann
Uitstapje naar het groen deze keer! Een Belgische klassieker, maar zelf ben ik nog maar één keer geweest, heel lang geleden 🙂