‘Je hoeft niet ver te gaan om iets moois te ontdekken’
fluistert de dame op de bank me toe. En inderdaad, op deze zonnige zomerdag zijn wij verzeild geraakt in Haspengouw. Te midden van de boomgaarden. Om het beroemde doorkijkkerkje te bewonderen.
De naam roept oude schoolherinneringen bij me op. De reusachtige groen-bruin-en-okergele landkaart die aan een standaard voor het bord hangt. Een klas schoolkinderen die vlijtig in een schriftje een kaart van België inkleuren: de leemstreek, de Condroz, het land van Herve, Haspengouw, …
Verhalen over een vruchtbare fruitstreek in een prachtig glooiend landschap waar ooit Ambiorix zijn dappere Belgen aanvuurde.
En ik denk aan de kleine potjes appelen- en perenstroop die we ooit in Vrolingen kochten. In een echte stroopfabriek.
Haspengouw is ook de streek van de smakelijke vlaaien, de machtige vierkantshoeven, de Romeinse heerbanen. Aduatieken, Eburonen en Nerviërs vochten er 2000 jaar geleden tegen de Romeinen. Maar vandaag word je er gastvrij ontvangen door praatgrage, hartelijke mensen.
Sinds de televisieseries Katarakt en De Smaak van De Keyser wordt de streek in april overspoeld door bloesemtoeristen. Helemaal terecht overigens. De vele fiets- en wandelroutes tussen de boomgaarden zijn fantastisch! Maar als je in alle rust wil genieten, ga je beter op een doordeweekse dag richting Haspengouwse boomgaarden.
Reading between the Lines
Vandaag verkennen we ‘het land van Loon’: niet voor de bloesems, maar voor een kunstzinnig pareltje. Dat ook tussen de fruitbomen te vinden is. Onderweg zien we dat alles al klaar staat voor de pluk, ook al is het nog geen herfst. We krijgen zomaar twee peren toegestopt van de op zondag werkende fruitteler.
Conference (of andere?) peren
de bakken voor de pluk staan te wachten
ook de appels rijpen al
Wie kan dit weerstaan?
En na wat zoeken ontdekken we dan eindelijk het beroemde silhouet. We zijn echter niet de enigen…
De Leuvense vespaclub was ook van de partij…
Maar ondanks het feit dat er meer mensen dan verwacht het kerkje komen bewonderen en er even verpozen, is het toch een bijzondere plek. Het is er muisstil en het uitzicht is ongelooflijk.
Het doorkijkkerkje staat hier sinds 2011. Opgetrokken uit platen cortenstaal. Totaal gewicht: 30 ton. Prijskaartje: 180.000 euro. Een architecturale ontwerpoefening die tegelijkertijd landschapskunst is.
Het Leuvense architectenduo Gijs Van Vaerenbergh (=Pieterjan Gijs en Arnout Van Vaerenbergh) zit hierachter. Zij doen wel meer ingrepen in de publieke ruimte zoals recent nog met het Bacteriologisch Instituut in Leuven (Tryptich, spiegelglas). Of het stalen Labyrint in Genk C-mine. Het gaat hen vooral om het experiment, het aanzetten tot nadenken, de interactie met de kijker.
het oude Bacteriologisch Instituut in Leuven
Detail van Tryptich, ingreep van Gijs Van Vaerenbergh
In en om het doorkijkkerkje
Samen met de mevrouw uit Sint-Truiden verkennen we het kerkje. De laagjes maken het transparant als een houtskoolschets. Het lijkt heel breekbaar en licht. En dat voor zo’n 30-tonner!
Vanuit alle hoeken blijft het ons intrigeren. Het nodigt je uit om errond te wandelen, van dichtbij en ver te ontdekken, langs binnen en buiten te verkennen.
Het ontwerpersduo noemde het kunstwerk “Reading between the Lines“.
Wat kan je tussen deze regels allemaal lezen?
Kunstzinnig architecturaal experiment met op de achtergrond het silhouet van de (echte) plaatselijke kerk?
Een bezinning over de leeglopende kerken en over hun artistieke herbestemming?
Of letterlijk een lijnenspel, waarbij de lijnen van het landschap tussen de lijnen van de kerk ontdekt worden en omgekeerd?
Het kunstwerk komt tegelijkertijd bevreemdend en vertrouwd over. Het is ingebed op een prachtige plek tussen de boomgaardenhelllingen. Zoals het landschap ademt het rust en stilte uit. Ingetogenheid.
Super, dat kerkje!
Het lijkt wel een optische illusie….
Als wij in de buurt zijn gaan we er beslist ook eens naar op zoek.
Het oude bacteriologisch instituut in Leuven wil ik trouwens ook nog zien.
Dank je voor de tips.
O fijn! Graag gedaan hoor! Het bacteriologisch instituut staat al jaren te vervallen. Ondertussen wordt het tijdelijk gebruikt door een kunstenaarscollectief. Fijne zondag nog!
Conference (of andere?) peren
de bakken voor de pluk staan te wachten
ook de appels rijpen al
Wie kan dit weerstaan?
De Leuvense vespaclub was ook van de partij…
het oude Bacteriologisch Instituut in Leuven
Detail van Tryptich, ingreep van Gijs Van Vaerenbergh
Bijzonder. Je zou het bijna poëzie kunnen noemen. Mooi dat je er even bij stilstaat.
Ja, klopt. Visuele poëzie. Intrigerend vond ik.
Dankjewel voor je reactie?!
Hele mooie foto’s! Staat bij ons ook nog op de must visit lijst, altijd al een knap staaltje architectuur gevonden.
Dank je! Prachtig werk in een mooie omgeving is altijd inspirerend?!
Een prachtige streek. Ik was er vorig jaar maar helaas zag ik dit kerkje niet. Een knap ‘staaltje!’
Weer een reden om nog eens terug te gaan ?!
Inderdaad!
Ik las er enkele maanden gelezen ergens een logje over en sindsdien staat het op het uitstappenlijstje. ☺
Echt fijn om er te wandelen of fietsen!
En van iets lekkers te genieten daarna :)!
Super, dat kerkje!
Het lijkt wel een optische illusie….
Als wij in de buurt zijn gaan we er beslist ook eens naar op zoek.
Het oude bacteriologisch instituut in Leuven wil ik trouwens ook nog zien.
Dank je voor de tips.
O fijn! Graag gedaan hoor! Het bacteriologisch instituut staat al jaren te vervallen. Ondertussen wordt het tijdelijk gebruikt door een kunstenaarscollectief. Fijne zondag nog!