De realiteit is vaak te mooi om waar te zijn.
Niet echt een schokkende uitspraak van Sarah Morris (°1967), de Britse kunstenares die sinds 18 oktober 2015 in M-museum te Leuven haar eerste grote Europese solotentoonstelling sinds 2009 presenteert.
Vorige week kon ik met de collega’s onverwachts een korte rondleiding meemaken in “Astros Hawk”, zoals Morris de expo noemt.
Inhoud
Sarah Morris
Ik kende Sarah Morris alleen van haar ontwerp voor het tubeplannetje van Londen.
En van haar kleurrijke muurschilderingen in de Gloucester Road-halte van de Londense metro.
Zij woont in New York, maar haar werk is te bewonderen in verschillende toonaangevende musea over de hele wereld. Morris staat bekend om haar monumentale abstracte, kleurrijke schilderijen. De stedelijke architectuur is een belangrijk thema in haar werk.
De expo van Sarah Morris in M
In M komen de impressies van drie grote steden aan bod: Rio, Beijing en Parijs.
Je herkent duidelijk de verwijzingen naar wolkenkrabbers, liften, stadsplannen, of de ringen van de Olympische spelen in Beijing.
Soms gebruikt Morris bestaande affiches of zelfs origamipatronen in haar werk. Zes origamikunstenaars daagden haar in 2011 wegens schending van het copyright zelfs voor de rechtbank. Morris had hun vouwpatronen gewoon gekopieerd en ingekleurd in een aantal van haar schilderijen, zoals bij deze “Falcon”.
Uiteindelijke werd er een minnelijke schikking getroffen.
Vorm en visie
Over haar relatief eenvoudige schilderijen zegt Morris :”Volgens mij is kunst die er eenvoudig uitziet net briljant.” En ze verwijst daarbij naar toonaangevende kunstenaars als Marcel Duchamp, Andy Warhol, Marcel Broodthaers. Hun werken zien er eenduidig uit, maar onder die relatieve eenvoud verbergen ze een hele wereld. Ambitie genoeg dus bij Morris. 😉
Zelf noemt ze zich een conceptuele kunstenares. Naast grafisch design, meubelontwerp en schilderijen, maakt ze ook films waarin architectuur geen thema is maar vooral wordt afgebeeld om zijn politieke, historische betekenis, of als symbool van macht. In de film over Beijing combineert ze prachtig-ritmische beelden van de openingsceremonie van de Olympische Spelen met die van een eendenkwekerij…Pittig detail: dankzij de tussenkomst van onze Belgische Jacques Rogge kreeg Morris toestemming om in Beijing te filmen.
Boodschap
Via haar films en schilderijen wil Morris enerzijds kunst als wapen inzetten tegen machtsmanipulaties en kapitalisme. Of om de realiteit te tonen achter de schone schijn. Anderzijds zegt ze dat er geen verhaal of lijn moet gezocht worden in haar films.
Ze geeft haar tentoonstelling in Leuven de naam “Astros Hawk”maar lacht tegelijkertijd het engagement weg door te zeggen dat ze dit ook gewoon wel SF-achtig en leuk vond klinken.
Bovendien draait Sarah Morris als een echte kunstdiva ook volop mee in de economische structuren die ze net aanklaagt.
Unieke Sarah Morris voor M-Leuven
Speciaal voor Leuven maakte Morris een ontwerp dat door de medewerkers van museum M nauwkeurig werd uitgevoerd. Twee wanden van de bovenverdieping werden in Morris’ typische stijl gedecoreerd.
In de tekening zie je het wit en rood, de Leuvense kleuren, terug. De diagonalen verwijzen naar de schuine daken. Het grijs refereert naar de oude, historische stad. Het geel en roze hebben te maken met Morris’ volgende project, in Abu Dhabi (het Walhalla voor moderne architectuurliefhebbers, kunnen we alleen maar denken). Met dit Leuvense werk wil Morris weerwerk bieden tegen de grijsheid van de omgeving en de fantasie van de kijkers stimuleren.
Indrukwekkend is het werk wel. En inderdaad mooi aansluitend bij de omgeving. Sarah Morris zelf gaf in elk geval al haar goedkeuring. Maar wat vinden jullie ervan?
En ook voor dit kunstwerk geldt: “alles van waarde is weerloos” (Lucebert), want als de tentoonstelling sluit, eind maart 2016, wordt het onherroepelijk overschilderd…
Ook leuk om te lezen:
Uitnodigend!
mooie tentoonstelling, mooi verwoord
Je was de Standaard te snel af met je recensie.?
;D