Voor degenen die mij kennen, is het geen geheim: de enige échte chocolade is Côte d’or chocolade! (En ik word hiervoor niet gesponsord- jammer genoeg 😉 ).Toen ik dus hoorde dat het huis van de familie Michiels, de stichters van Côte d’Or, dit weekend tijdens de Openmonumentendag te bezoeken was, kon ik er niet snel genoeg bij zijn om me in te schrijven voor dit uitgelezen uitstapje! Een bezoek aan Villa Michiels in Overijse dus.
Inhoud
Zomerverblijf in Overijse
Ik boekte de laatste twee tickets en zo vertrokken wij naar het gehucht Maleizen in Overijse, ten zuiden van Brussel. Want daar bouwde de familie Michiels in 1926 dit landhuis. Ze woonden in Anderlecht bij de fabriek, maar van juni tot oktober verbleven ze in dit kleine kasteeltje met park, middenin het dorp. Oorspronkelijk was het dus alleen een zomerverblijf.
Villa Michiels: een geschiedenis van verbouwingen
Het huis heeft een bewogen geschiedenis: gebouwd in een ecclectische stijl met een classicistische voorgevel, is het door de vier Côte d’Or-generaties talloze malen verbouwd. Zo zie je dat de later toegevoegde hoofdingang aan de zijkant, evenals het koetshuis en de concièrgewoning, eerder Engelse cottagestijl zijn. Bij de classicistische voorgevelramen, vind je kleine roccoco-elementen, en in de jaren dertig werd er een modernistische luifel toegevoegd aan de straatkanterker.
Ook nu wordt het huis stevig onder handen genomen, door de nieuwe eigenaar, een Spaans-Algerijnse familie. Nadat het domein in 1975 door de familie Michiels verkocht werd, stond het landhuis een tijd leeg. De gemeente kocht het domein, maar scheidde het park van het huis, dat te zware investeringen vroeg. Die zijn er pas sinds 2005 gekomen. De villa is op dit moment door de familie Poulatiour- Rodriguez grotendeels gemoderniseerd om als woonhuis te dienen. Binnenin is er jammer genoeg bijna niets meer van de vroegere sfeer bewaard.
Het interieur
Je hebt nog een paar mooie oude deuren, de oude parket, en de indeling van de kamers aan de voorkant is ook behouden. Het huis is erg groot, met heel wat ruime kamers op de eerste en tweede verdieping. Victor Michiels (tweede generatie) had 9 kinderen, dus om die allemaal een plekje te geven was er wel een verbouwing nodig ;). Nu zijn een aantal van die kamers omgebouwd tot extra badkamers. Modern comfort eist zijn rechten op…
De tuin
Bij het huis hoorde ook een prachtig park in Engelse stijl. Sinds de verkoop en de scheiding van woning en tuin, is het park eigendom van de gemeente en dus publiek domein. De chiro heeft haar lokalen in de voormalige concièrgewoning. Begrijpelijk, maar toch ook jammer voor dit historisch erfgoed.
Speeltuin voor rijkelui
Het gehavende park heeft hier en daar nog een element dat verwijst naar zijn vroegere glorie: een romantisch bruggetje met uitzicht, en een stenen boog bij één van de toegangen. Oorspronkelijk stond er ook een houten mini-chalet met molen die de kinderen Michiels van een tante cadeau kregen (!). Er was een tennisveld en er stonden acht druivenserres. Maar daar is niets meer van overgebleven.
De familie Michiels kocht in 1976 een veel groter domein in Vossem (nu de dienstwoning van de Amerikaanse ambassadeur) en liet onder andere 6 sequoia’s uit hun tuin in Overijse naar het nieuwe domein in Vossem overbrengen…
Côte d’Or
Logo
Binnen in het huis zie je heel wat decoratie-elementen die verwijzen naar de oorspronkelijke eigenaars, zoals het beeld van de olifant. Hoewel het merk Côte d’Or al in 1883 gedeponeerd werd door Lambert Michiels, werd het beroemde logo pas in 1906 gelanceerd. Het zou gebaseerd zijn op deze postzegel uit Gambia. Update 2023 : Dirk G. liet in de comments weten dat die ‘zou’ letterlijk moet genomen worden, want de postzegel dateert uit 1938, terwijl het logo al veel vroeger bestond.
Pittig detail:
het grote beeld van de olifant voor het Midden-Afrikamuseum in Tervuren zou ook door de “familie Côte d’Or” gesponsord zijn toen het voor de wereldtentoonstelling van 1910 gemaakt werd. Deze tentoonstelling ging door in wat toen het “Paleis der Koloniën” werd genoemd.
Familiebedrijf
Uniek is dat het bedrijf Côte d’Or vanaf zijn oprichting in 1883 (als een afsplitsing van Neuhaus) tot zijn verkoop in 1987, vier generaties lang in het bezit geweest is van één familie.
Weldoeners
De familie speelde al die jaren ook een belangrijke sociaal-economische rol in de streek. De meeste werknemers waren immers afkomstig van de streek rond Overijse: 12 tot 14-jarigen uit Maleizen trokken in het begin van de 20ste eeuw naar Anderlecht om er in de fabriek te gaan werken. De familie Michiels liet ook een school voor meisjes bouwen in Maleizen en ‘sponsorde’ de zusters die voor het onderwijs moesten zorgen. Vandaag nog wordt er in Maleizen verteld dat tijdens de wereldoorlog de werknemers van Côte d’Or wekelijks een reep chocolade (kostbaar ruilgoed) mee naar huis kregen, evenals 100 frank. Een enorm bedrag in die tijd! Voor zover het waar is natuurlijk…
Nog steeds geëerd
En de familie had, zoals het hoort voor industriële “adel” in het dorp ook een eigen grafkapel(de enige) naast de kerk. Nog steeds worden er verse bloemen gelegd voor de overledenen.
Internationale faam
De naam Côte d’Or is intussen wereldberoemd, net zoals het meer dan 100 jaar oude logo. En hoewel het nu in multinationale handen (1987 : Jacobs-Suchard, daarna Philip Morris-Kraft) is overgegaan, zijn de meeste Belgen maar wat trots op dit fantastische Belgische bedrijf met zijn heerlijke producten zoals de chocotoff (1929) of de mignonettes (die oorspronkelijk kleine staaltjes waren om uit te delen tijdens de wereldtentoonstelling van 1935), de Expo 58, de Bouchée !
Producent van Belgische lekkernijen
In de villa zie je nog een aantal producten en verpakkingen uit vroegere tijden:
En ik liet mij tijdens het bezoek eens goed gaan…
Aan mij zal het alvast niet liggen als Côte d’Or ooit ermee zou moeten stoppen! 😉
Ook leuk om te lezen:
Bonjour, C’est avec grand plaisir et émotion que j’ai découvert vos commentaires sur la propriété de mes arrières grand parents à Overijse Malaise !
Effectivement je suis au même titre que mon cousin germain de même génération que Baudouin Michiels, arrière petit fils de Lambert Michiels.
Vous comprendrez combien votre article m’a vraiment intéresser au point que j’ai voulu en faire une copie papier pour transmettre à mes enfants et famille à l’étranger mais hélas vu mon âge je ne suis pas un expert informatique pour faire cela d’autant plus que vous êtes les propriétaires de cet éditions !
Auriez vous l’extrême gentillesse de me transmettre une copie papier de ce très intéressant document ou m’informer de la marche à suivre pour l’obtenir ou bien sur je vous réénumérerai de votre aimable collaboration .
Vous remerciant par anticipation, recevez mes cordiales salutations.
Beste Guy,
Dankjewel voor je bericht. Heel fijn om een reactie te krijgen van een lid van de familie Michiels zelf. Ook leuk dat je het artikel interessant vindt. Al moet ik eraan toevoegen dat ik zeker geen historica ben en dat de info zeker niet volledig is. Om op je vraag terug te komen,ik kan je zeker een pdf bezorgen per mail, die kan je dan afdrukken. Je kinderen kunnen het artikel ook gewoon lezen op de website, zij zijn waarschijnlijk meer gewend om het online te lezen dan op papier ;). Ik stuur je nog een privé-bericht op je mailadres. Laat je me iets weten als het aangekomen is?
Hartelijke groeten,
Ann
Logo ontstaan in 1906, en gebaseerd op postzegels uit 1938? George VI werd pas in 1936 koning…
“Het zou gebaseerd zijn op deze postzegel uit Gambia.” Dat blijkt dus een verzonnen verhaal te zijn, als ik jouw info lees. Weet je misschien meer over die postzegel? Was die achtergrond een thema dat wel meer gebruikt werd?