Eén van de vijftig mooiste natuurgebieden van Europa. Ruwe kalkstenen kliffen met daartussen grillige, soms heel diepe inhammen. Met indrukwekkende uitzichten over zee en het allermooiste smaragdgroen-turkooizen water. Dat is het Massif des Calanques tussen Marseille en Cassis. Heel fijn om de beentjes te strekken hier – maar ook best een uitdaging 🙂 Ik neem jullie mee om te wandelen in het uniek natuurgebied Les Calanques bij Cassis. En geef jullie wat praktische tips voor de verkenning te voet.
Natuurschoon en grootstad
Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor onze citytrip naar Marseille het woord ‘calanques’ nog nooit gehoord had. Te veel natuur-barbaar? Eenmaal in Marseille verbaasde het me dat deze grootstad met -zeg maar- een miljoen inwoners, aangeschurkt ligt tegen een adembenemend ruig natuurgebied. De stad wordt omringd door woeste rotsen. We grijpen tijdens ons zussenreisje natuurlijk de kans om dit natuurschoon beter te leren kennen. Het is immers altijd prettig om een citytrip te combineren met een flinke brok natuur. Daartoe krijg je ruim de gelegenheid in Marseille!
Massif des Calanques of kortweg ‘Les Calanques’
Tussen Marseille en Cassis strekt het Massif des Calanques zich over ongeveer 20 km uit en het is zo’n 4 km breed. Een ‘calanque’ is een rotsformatie van kalksteen. Maar meestal wordt er een combinatie van baaien, inhammen en steile rotswanden langs de Middellandse Zeekust mee bedoeld. En reken maar dat deze calanques ervoor zorgen dat dit gebied terecht één van de mooiste natuurgebieden van Europa wordt genoemd!
Je bent er echter niet alleen. Er zijn heel wat wandelroutes, en die worden ook duchtig gebruikt. Zowel door toeristen als door plaatselijke bewoners. Wij verkenden er eentje tijdens de herfstvakantie.
Wandelen in de 5 mooiste calanques
Er zijn een heleboel calanques langs de kust. Maar vergis je niet. Je bent al snel (meer dan) een uur onderweg van de ene calenque naar de andere. Wij hadden wilde plannen. Maar moesten die al onderweg bijsturen. Het stijgen en dalen langs de steile rotsen is geen ‘walk in the park’ . Je doet er veel langer over dan je inschat op basis van de kaart. Het is dus best om vooraf even te bekijken welke calanques je wil verkennen. Tenzij je een doorgewinterde klimmer bent natuurlijk.
Wij kozen voor de supermooie Calanques in het zuiden, vlakbij Cassis. En die kan ik alleen maar aanraden:
- Calanque Port-Miou,
- de Calanque de Port-Pin
- en de Calanque d’En Veau
Andere toppers zouden zijn:
- Calanque de Sugiton (vlakbij Marseille)
- Calanque de Sormieu (vlakbij Marseille)
Hoe geraak je in het natuurgebied?
- Per boot: je kan aan boord gaan in La Ciotat, Cassis of Marseille: keuze genoeg (vooral dan in het toeristisch seizoen) – maar boek tijdig.
- Met de auto: vlakbij het binnenhaventje van Port-Miou bij Cassis is er een parkeerterrein. In het hoogseizoen rijdt er zelfs een elektrisch treintje van het parkeerterrein naar Cassis.
- Met het openbaar vervoer: er is een treinstation in Cassis en er is ook een rechtstreekse bus van Marseille naar Cassis.
Wij namen bus 81 bij La Castellane en waren in 45 minuten in Cassis. De rit is echt een aanrader: je rijdt al snel de steile bergen in en hebt onderweg prachtige vergezichten. Je blikt neer op de stad Marseille en zowel boven, onder als naast je, duiken rotsformaties op. Heel erg de moeite. Kleine praktische noot: neem bij terugkeer de bus in Cassis-centrum. Er rijden ’s avonds minder bussen en er kunnen slechts 45 personen mee. Bovendien gaan veel inwoners van Marseille voor een dagje zwemmen naar de Calanques. Reken maar dat zo’n bus op het einde van de dag dan snel vol zit. Bij de derde halte in Cassis telde onze chauffeur hoeveel vrije plaatsen er nog waren… De arme stakkers die aan de bushalte stonden, konden er nog nipt bij. Met wat pech kan je gewoon niet meer mee. En na een dag in de Calanques snak je echt wel naar een comfortabele busrit huiswaarts.
Onze route
Eerst met de bus naar Cassis dus. Vlotte rit, mooie route, goed te doen voor ondergetekende met reisziekte, ondanks het bochtige bergachtige parcours. MAARRRRR … de halte het dichtst bij Port-Miou is ‘Belsunce’. Reken vandaar toch nog een dik halfuur stappen langs een kronkelbaan. Zonder voetpad die naam waardig. Weliswaar tussen de prachtigste buitenverblijfjes met uitzicht op zee. En langs een strandje : Bestouan. Rudy Ricciotti, de architect van het MUCEM, heeft hier ook zijn stulpje. Ik ken lelijker plekken!
Calanque de Port-Miou
Via een smal omwegje tussen twee villa’s door, zien we dan eindelijk dit:
Fantastisch! Onder ons ligt het diepste punt van de calanque Port-Miou. We ontdekken het kleine binnenhaventje met plezierboten. Hoe onwerkelijk om dit tussen de bomen en rotswanden te zien liggen! Het zicht alleen al bezorgt mijn hart een vreugdesprongetje! We volgen het pad naar beneden en checken even de kaart.
Het is eind oktober, maar al snel gaan de truien uit. Tussen rotswand volgen we de (nu nog) brede en comfortabele weg.
Als we dichter de zee naderen, wordt Port-Miou weer puur natuur (ong. een halfuurtje vanaf de haven) en witte krijtrotsen duiken op uit het water.
Calanque de Port-Pin
Het pad ondergaat ondertussen een stevige gedaanteverandering. Wie hier even op teenslippers een wandeling dacht te maken, is eraan voor de moeite. Binnen de kortste tijd is het klauteren geblazen. Op en af en over de rotsen. De ene al steiler dan de andere. Keitjes rollen weg onder onze voeten. En af en toe komt er een halve grand écart bij te pas om op het volgende niveau te geraken – Gelukkig deed ik jàren ballet:) – Maar…mijn zwakke punt, de linkerknie, begint al snel te protesteren. Bij stijgen én bij dalen.
Na een 40 minuten zijn we bij de calanque de Port-Pin. De smalle calanque is – what’s in a name- omzoomd met dennenbomen. Wat een idyllische plek!
Port-Pin eindigt landinwaarts in 2 kreekjes, elk met een eigen strandje. Ook al is het eind oktober,vele wandelaars duiken het water in. En eerlijk gezegd: wij hebben ook spijt dat de zwemkledij in het appartement gebleven is. Pootjebaden dan maar.
Naar Calenque d’ En Veau
Na een korte rust bij deze verscholen – maar niettemin vrij drukbezochte – kreek, klauteren we weer verder. Want Port-Pin ligt zo diep landinwaarts dat de zee in de verste verte niet te ontdekken valt.
Het pad slingert opnieuw steil omhoog. Onze vasthoudendheid wordt echter beloond: op de kleine vlakke plateautjes tussen de hellingen in, zijn de vergezichten onbetaalbaar. De combinatie van de grillig gevormde rotsen, het warrige zeedennengroen en het heldere blauwe water oogt paradijselijk. In de diepte zien we vredig een bootje de kreek in varen. En in de verte schittert en twinkelt de zon op het kalme wateroppervlak van de eindeloze zee.
Maar de knie blijft protesteren. En plots realiseer ik me dat we dezelfde steile ups en downs nog eens in de andere richting moeten doen ook. Dus we genieten extra lang van het mooie uitzicht op ons privé-plateautje (‘Votre privé-salon?’ vragen de voorbijgangers lachend) en vatten dan de terugweg aan.
Na de Calanques: Cassis
In het charmante kuststadje Cassis kunnen we even bekomen. Met heerlijk ijs. Frisdrank. En zelfs een mini-flesje Belgisch bier.
De burcht op de rots bij de haven kijkt laatdunkend op ons neer. Het water klotst rustig tegen de kade. Toeristen frequenteren de terrasjes. En wij kijken uit over de zee. En de rotsen. Les Calanques…
Nog enkele praktische tips voor wie wil wandelen in het uniek natuurgebied Les Calanques:
- Denk zeker aan : stevige schoenen, zonnebril, pet, zonnebrandolie, water, koekjes of multigranenrepen, gps en/of kaartje met de routes. Achteraf las ik dat bergbeklimmers zich vaak in deze streek komen voorbereiden op andere tochten. Dat zegt al genoeg, toch?
- De beste periode voor een bezoek: voor- of najaar – de temperatuur loopt behoorlijk op bij de kale witte rotsen en in de kreekjes. In de zomer worden de calanques soms gesloten voor wandelaars vanwege het brandgevaar. Bel het speciale telefoonnummer (0811-20113 ook in het Engels) of check de website om te weten of de calanques open zijn. (Oranje vlag: calanques zijn de hele dag open. Rode vlag: calanques zijn open maar risico op natuurbrand is hoog. Zwarte vlag: calanques zijn de hele dag gesloten.) Buiten de schoolvakanties is het aantal wandelaars ook kleiner.
- Zie je het steile klimmen en dalen niet zitten? Ontdek de calenques dan per boot!
- Collega Tjapke liep de hele lus tot aan Calenque d’En Veau en terug. In de zomer nog wel!
En … when in Marseille … visit Les Calenques! Absoluut de moeite!
Ook leuk om te lezen:
Echte natuurbeleving en avontuur in dit schitterende natuurgebied.
Weer iets bijgeleerd, want ik had er nog nooit van gehoord.
Ik tevoren ook niet! Prachtig gebied!!! Ik hoorde van een vriendin dat het haar deed denken aan de kust van Sardinië (waar ik nog nooit geweest ben, maar die blijkbaar ook supermooi is!).
Die mooie Calanques willen we ooit eens doen maar zolang zoon vier mee kan, is dat geen optie. 😣
Dat begrijp ik. Ik vond het sowieso pittig klimmen! Voor op het lijstje, als jullie er met z’n twee eens zijn!
De Calanques, wat een fantastisch natuurgebied! Ik zou zeker nog eens terug willen om meer te gaan ontdekken. Wat lief trouwens dat je me hebt vermeld, dankjewel! 🙂
Het was dankzij jouw reactie op instagram dat ik het merkte:)! Leuk om de plekken te herkennen!
Ik had nog nooit gehoord van dit gebied. Maar in één woord: indrukwekkend!
Ja, vreemd hè. Terwijl er ginder toch behoorlijk wat mensen waren om er te wandelen of te zwemmen te midden van de natuur. Een vroegere collega die Frans onderwijst,liet me ook al weten dat dit één van de mooiste gebieden van Frankrijk is. Blijkbaar toch vooral bekend bij insiders. Of stevige Frankrijkkenners/liefhebbers?
Ik had hier nog nooit van gehoord. Ik heb wel eens nagedacht over een trip naar Marseille, maar het nooit gedaan omdat het me niet zo aanspreekt verder. Dit ziet er wel heel leuk en mooi uit, dus wie weet moeten we het toch maar eens doen!
Je bent niet de enige – was voor mij ook totaal onbekend! Maar fantastische ontdekking. En dat vlakbij een grootstad!
Oooh deze gaat op mijn wandellijstje, nog niet eerder van gehoord. Maar je moet idd het klimmen en dalen goed meenemen in je tijdsplanning. Je doet er altijd veel langer over.
Ja, je misrekent je. Prachtige uitzichten! De moeite!
De ideale combinatie… citytrip én natuur! Opgeslagen in mijnen Evernote se, dit 😉
🙂 Zeker! Wij gingen eigenlijk op citytrip, maar die Calanques: een fantastische meevaller! En vlakbij!