Washington is een super-charmante stad. En wie er op bezoek gaat, ontsnapt niet aan enkele ‘verplichte’ nummers. Het wereldberoemde Witte Huis en het Capitool konden we dus niet overslaan. Als je in de VS bent, wil je toch ook het ‘centrum van de macht’ even meemaken?
Onderweg naar Washington
De rit van Philadelphia naar Washington was niet vanzelfsprekend. Ook al bedroeg de afstand slechts 200 km. Maar toevallig barstte er net een kleine subtropische storm los. Nu, regen zijn we wel gewend in België. Maar dit was toch van een ander kaliber. ‘Vochtig subtropisch klimaat’ … ondertussen weten we helemaal waar dat op slaat. Vochtige hitte en veel neerslag gedurende het hele jaar. Met als tussendoortje een orkaan. Geen wonder dat de inwoners van Philly en omstreken een aantal keren per jaar per sms gewaarschuwd worden voor noodweer. Thuiswerken is het dan geblazen, terwijl buiten takken, vuilnisbakken, panelen enz. alle kanten op vliegen. Wind en stortregens maken de wegen moeilijk berijdbaar.
Maar gelukkig voor ons brak de zon terug door de wolken. Zo gauw we in Washington aangekomen waren, welteverstaan. Van ver zagen we al het wit-glanzende Capitool schitteren aan het eind van de Mall.
Prachtig!
N.B. Een wet uit 1910 legt een hoogtegrens op voor gebouwen in de omgeving van het Capitool. Daardoor domineert dit bijzondere bouwwerk (88m) nog steeds het stadsbeeld. Wolkenkrabbers en hoogbouw zijn er (nog) niet te bespeuren.
Wereldberoemd, het Witte Huis
Na deze eerste indruk trekken we op zoek naar het Witte Huis. De ambtswoning van de Amerikaanse president. Tot 1901 heette die nog ’the Executive Mansion’.
Het Witte Huis heb je echter snel gezien.
Niet-Amerikanen mogen het niet meer bezoeken. En ik die dacht Jacky Kennedy-gewijs door The Oval Room te schrijden :)!
Ik vond het ook veel kleiner dan ik me had voorgesteld. Helemaal niet zo indrukwekkend. Het ligt gewoon in een wijk bij de Mall. Wel een boel regeringsgebouwen in de buurt natuurlijk.
En pers. Of het om echt of fake news ging, was me niet duidelijk :). De arme journaliste hoorden we wel 5 keer opnieuw beginnen. Onder andere omdat haar haar voor haar gezicht vloog…
Je hoort en ziet er wel de helikopters rondvliegen. Het machtig-en-belangrijk-gevoel.
Het Capitool
In het Capitool zijn buitenlandse bezoekers wél welkom. En eerlijk gezegd: los van het politieke belang is dit ook qua afmetingen en architectuur een imponerend bouwwerk. Het is de thuishaven van de wetgevende macht, the Congress. Hier zetelen de Amerikaanse senatoren en het Huis van Afgevaardigden. Sinds 1800 al. Door de Britten werd het icoon bijna platgebrand in 1814. En tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werd het heropgebouwd, terwijl het nog onzeker was of het land wel zou blijven bestaan. De koepel was pas helemaal af in 1866.
Tips als je het Capitool wil bezoeken:
-Kies een weekdag, dan kan je de Senaat en het Huis van Afgevaardigden ook bezichtigen. Tijdens het weekend zijn die gesloten.
-Voorzie genoeg tijd!
-Neem een combiticket voor de Library of Congress: deze bibliotheek is ongelooflijk de moeite en je kan er vanuit het Capitool via een speciale gang rechtstreeks naartoe.
Het is wel even aanschuiven voor het Capitool. Er zijn alleen geleide bezoeken. Maar de rondleidingen zijn super! Vlotte gidsen met veel humor. Je kan ze via een oortje prima verstaan.
Rondwandelen in het Capitool
Zoals vaak in Amerika, start de rondleiding met een informatief filmpje. Daarna wandel je door het Capitool en bezoek je drie zalen.
–the Crypt: deze ruimte was eigenlijk als ingang voor de graftombe van George Washington bedoeld. Maar Washington wilde liever op zijn landgoed Mount Vernon in Virginia begraven worden. De grote ronde zaal ondersteunt ook het gewicht van de reusachtige koepel een verdieping hoger, met een prachtig ritme van gebogen zuilen. Een verdieping lager ligt de eigenlijke graftombe. Leeg dus.
Wist je dat in het oorspronkelijke ontwerp van het Capitool er in de vloer van de crypte en de erboven gelegen Rotunda glas was voorzien? Zodat je tot in de graftombe twee verdiepingen lager kon kijken. Gelukkig werd dit lugubere fantasietje niet uitgevoerd.
We ontdekken er ook een paar leuke details. Zoals het kompas op de vloerstenen. Het wijst de plek aan waar de 4 delen van het District of Columbia (Washington DC) samenkomen. Of de 13 sterren op de lampen die verwijzen naar de 13 First States. De oorspronkelijke staten die in 1776 de ‘Verenigde Staten van Amerika’ werden. Washington DC ligt in het kunstmatig gecreëerde District of Columbia, geen staat dus. Hierover schreef ik al eens in een vorig bericht.
–the Rotunda (de zaal onder de koepel) : de meest indrukwekkende ruimte van het Capitool. Ze is ook de grootste met haar diameter van 29 meter en koepel van bijna 55 meter hoog. De koepelschildering is een verheerlijking van George Washington: hij zit als een god tussen de godinnen Libertas en Victoria – en 13 andere vrouwen, de 13 staten.
Je ziet onder de ramen ook een fries die op het eerste zicht een bas-reliëf lijkt, maar in werkelijkheid een trompe l’oeil fresco blijkt te zijn. Hij toont scènes uit de Amerikaanse geschiedenis. De kunstenaar, Brumidi, viel van zijn stelling toen hij de scène met William Penn en de indianen schilderde. Het verhaal doet de ronde dat hij zich een kwartier aan een rail vasthield en toen werd gered. Hij overleed echter enkele maanden later en een andere kunstenaar maakte het werk af.
In deze prachtige ceremoniezaal zie je ook nog grote historische schilderijen. Zoals ‘Het doopsel van Pocahontas’. Beetje vreemd voor een Disney-fan :).
En beelden van de Amerikaanse presidenten. Zelfs Ronald Reagan is erbij. Andere beroemde beelden zijn die van de Amerikaanse vrouwen die opkwamen voor het vrouwenstemrecht (1920). En sinds 1986 staat er ook een buste van Martin Luther King.
Tot slot wandelen we naar…
–the National Statuary Hall: nog meer beelden dus. En opnieuw een ruimte die bedoeld is om te imponeren. En daarin slaagt ook. Al is het allemaal wat opzichtig naar mijn smaak.
Er staan ongeveer 100 beelden. Twee voor elke staat. Zij worden regelmatig vervangen. De afgebeelde mensen hebben meestal iets belangrijks betekend voor hun staat (ze moeten wel overleden zijn). Zo is er Helen Keller voor Ohio. Alabama vaardigde in 2013 een beeld van burgerrechtenactiviste Rosa Parks af. Zij weigerde in 1955 als zwarte vrouw haar plaats af te staan op de bus. En in die houding zie je haar ook onverzettelijk zitten in het Capitool. Een stukje geschiedenis komt zo letterlijk en figuurlijk dichtbij.
Het is me duidelijk waarom dit gebouw een klassieker is voor Washingtonbezoekers. Het is absoluut de moeite waard.
Wereldberoemd zijn het Witte Huis en het Capitool, maar vooral dat laatste dus moet je binnengaan en bewonderen!
Bij het buitengaan zwaai ik tevreden naar het reusachtige Statue of Liberty bovenop de koepel.
Lees ook:
Wow ziet er indrukwekkend uit!
Ik ben niet zo dol op al die grootsheid, maar tegen de achtergrond van de moeizame tocht naar een samenwerking van uiteenlopende staten, was ik toch ook onder de indruk. En is het begrijpelijk dat het congres in een opvallend en imposant gebouw huist. De vele ermee verbonden verhalen maken het ook erg boeiend om te bezoeken!
Ik waande me even staart van jullie gezelschap. Geschiedenis in mooie beelden.
Dank je!
?
Indrukwekkend. Toch prachtig dat jij dit allemaal kan meemaken en bezoeken! Ik reis altijd graag mee!
Superfijn om het ook te kunnen delen!
Indrukwekkend hoor. Je neemt ons bijna letterlijk mee op jullie reis met dit mooie verslag.
Dankjewel AnneMarie. Leuk om samen te reizen ?!
Heel fijne en informatieve blogpost :-)! Ik ben een tijd geleden in Washington DC geweest, maar heb toen het Capitool niet bezocht, iets dat ik de volgende keer moet goedmaken.
En ik wist niet dat het Witte Huis beperkingen oplegt voor niet-Amerikaanse bezoekers. Lijkt me eigenlijk nogal… on-Amerikaans?
Tja, sinds Trump is er wel wat veranderd… Denk maar aan de 7 geviseerde landen. Vroeger kon je via je ambassade een bezoek aanvragen. Nu niet meer. En we zagen wel meer dingen die niet echt stroken met de beroemde ‘Liberty’…Maar het Capitool vond ik echt een aanrader. Met de Library of Congress! Schrijf ik nog iets over binnenkort. Wat bleef jou het meest bij van Washington? Leuk dat je hier binnenwipte!
Het Holocaust-museum vond ik enorm indrukwekkend. En toevallig was die dag ook de tuin van het Witte Huis open, dus dat hebben we dan bezocht. Ik was er echter maar 1 dag, en het is ondertussen ook al 9 jaar geleden…
Ga ik onthouden! In Berlijn bezochten we het Jewish Museum van Liebeskint – maakte ook een onuitwisbare indruk!
heel fijne post om te lezen, zou mij zeker ook bevallen dit bezoek (maar aangezien ik er mezelf niet meteen zie langsgaan irl blij dat ik hier met jou een digitaal tripje kon maken) 🙂
You’re welcome ?!