Winterpret of … Kerstmis in Brussel

Oeps, alweer bijna Kerstmis! En een blogpost overgeslagen vorige week, want er was zo veel te beleven en zo weinig tijd om te schrijven. Maar hier ben ik dan. Met een berichtje over een avondlijk bezoek aan Brussel. Ik ben niet bepaald een kerstmarktenfan, maar ik hou wel van de sfeer van een stad op donkere decemberavonden. En al helemaal als die stad licht en warmte uitstraalt. Zoals Brussel vorige week.

De aanleiding om naar Brussel te gaan was een voucher van Falderie. Maar daarover volgende keer meer. Ik neem je nu even op sleeptouw naar een mini-stukje van onze hoofdstad. Het meest toeristische en meest bekende dan nog wel.

Omdat we cocktails gingen proeven, en toch ook een beetje wilden reizen, namen we de trein. Eerste halte op onze Brussel-avond was dus het station Brussel-Centraal. Onder de grond. En niet bepaald mijn favoriet. Maar ondertussen ben ik het gaan appreciëren. Het gebouw met de bijhorende galerijen was oorspronkelijk een ontwerp van Victor Horta (1911). Het maakte deel uit van een groots masterplan, met galerijen en majestueuze trappen van hoog- naar laag-Brussel. Pas in 1952 werden de plannen uitgevoerd. Met talloze wijzigingen. De stijl? Een mengsel van art nouveau, art deco en modernisme, die vaak wat pompeus aan doet. Maar door de verlichting best te pruimen. Of wat vinden jullie?

Via de (weinig gebruikte) Hortagalerij wandelden we naar het stadscentrum.

Zo kwamen we bij de Grasmarkt waar de gezelligheid ons tegemoet straalde.

En dan… naar de plek waar ik wel eeuwig foto’s zou kunnen blijven maken :).

De Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen! De galerij met haar glazen dak (uit 1850) bestaat uit drie aaneengesloten delen: de Koningsgalerij, de Koninginnegalerij en de Prinsengalerij. Een prachtig staaltje 19de eeuws architectuur!

Nekkramp van het omhoogkijken? Dan is windowshopping een leuk alternatief.

De grandeur van de galerij is een meerwaarde voor de grote luxemerken die er een plekje hebben veroverd. Zoals chocolatier Pierre Marcolini. Of hofleverancier Delvaux. Met handtassen die vaak als erfstuk van generatie op generatie worden doorgegeven.

 

Daarna trekken we verder naar de Grote Markt. Massa’s mensen natuurlijk. Heel even denk ik aan een mogelijke aanslag. Vooral als ik de ruim geproportioneerde plantenbakken in de straten zie. Maar je kan niet onder een glazen stolp leven. En angst mag je leven niet bepalen.

Dit jaar is er blijkbaar collectief voor quasi fluo-verlichting van de historische gebouwen gekozen. Of toch tenminste in Leuven en Brussel. Geef mij maar gewoon wit licht. De setting is zo al mooi genoeg, zonder al die toeters en bellen. Maar over smaken en kleuren…

Verder nog wat gekuierd langs de Beurs. Niet mijn genre architectuur, maar wel mooi verlicht. En met de verkeersvrije Anspachlaan is er eindelijk wat ruimte gekomen voor de voetgangers in Brussel.

Vlakbij de Beurs is het drummen bij de lichtgevende metalen wipplanken. Een mooi zicht. Het kind in jezelf terug ontdekken.

We kuieren nog wat verder door de smalle straatjes rond de Grote Markt. De handelaars doen gouden zaken. En de opschriften van de kramen zijn al wel eens… op z’n Brussels. Zoals bij dit smoutebollenkraam 🙂

De meest succesvolle zaak zie je hieronder:

We gaan even de Dansaertwijk in en besluiten dan om niet tot aan het Kanaal te wandelen maar nog even naar de bovenstad te gaan. Ik vind het altijd prettig om via de Kunstbergtuin de trappen richting Koudenberg te nemen en dan achterom te kijken. Prachtig zicht heb je daar op de toren van het stadhuis en op het stadscentrum!  Jammer genoeg is mijn foto onscherp. Ga dus zeker zelf eens checken!

We klimmen verder, tot aan het Muziekinstrumentenmuseum (MIM). Dit is ondergebracht in het voormalige Old England warenhuis, één van de mooiste art nouveau-gebouwen in Brussel. Alles is donker en gesloten. Ook het supersjieke dakrestaurant met het mooiste uitzicht van Brussel. Je merkt duidelijk dat er hier niet echt gewoond en geleefd wordt.

We wuiven naar Magritte die ons aanstaart vanop de gevel van zijn museum.

Even verderop wappert de vlag op het Koninklijk Paleis. Bij Bozar nemen we de trap terug naar beneden.

De Magdalenakerk staat er ingetogen bij.

Ik ben onmiddellijk geïnspireerd en op het Sint-Jansplein oefen ik alvast mijn goeie voornemens voor het nieuwe jaar :).

Dat zal dus zeker in orde komen.

En daarmee is mijn tripje Brussel-centrum rond.

Graag wens ik jullie allemaal een warm en gezellig Kerstfeest!