Wynwood Art District, de kleurigste wijk van Miami

Dromen mag. En al helemaal van het zonnige, zorgeloze en eeuwig-zomerse Miami! Daarom neem ik jullie vandaag mee naar een heel bijzondere wijk in die stad. Barstensvol kleur en kunst. En dé plek om unieke concept stores en lekkere eetplekken te ontdekken. De meeste Europeanen hebben er nog nooit van gehoord, maar Wynwood Art District is de laatste jaren een echte must see geworden. Voor (straat)kunstliefhebbers. En voor al wie houdt van een stevige portie oog-snoep. Je moet alleen de juiste plekken vinden…

Wynwood Art District

Pakhuizen als canvas

Het district Wynwood in de vroege jaren 2000 : failliete bedrijven, verlaten opslagplaatsen, misdaad. Kortom, een vervallen oud-industriële buurt waar geen mens zich ’s avonds nog op straat waagde. Tot de rijke familie Goldman (vastgoedimperium) de wijk ontdekte. En er wel brood in zag en er investeerde.

Tony Goldman maakte geen tabula rasa van de buurt, maar accentueerde net het industriële verleden. Hij nodigde jonge kunstenaars uit de hele wereld uit (lees: hij betaalde ze flink) om de raamloze buitenmuren van de leegstaande pakhuizen als canvas te gebruiken. Zo ontstond in 2009 Wynwood Walls, een complex van 6 opslagplaatsen waarvan de muren te samen de grootste street art collectie op één plaats ooit vormden.

De hele wijk werd ‘upcoming’ en transformeerde tot het ‘Art District’ van Miami. Alternatieve creatievelingen vonden er een plekje, kleine barretjes en restaurantjes openden er, grote merken wilden er een voet aan de grond. In de hele wijk rond Wynwood Walls gingen straatkunstenaars en graffiti-spuiters -al dan niet illegaal- aan de slag. Met als resultaat: kunst over een oppervlakte van zo’n 25.000 vierkante meter. En een hotspot extra in de stad.

Wynwood Art District

De familie Klepkens in Wynwood Art District

Miami Trolley

De eerste vraag die bij ons oppopte was: “Hoe komen we bij het Wynwood Art District in Miami?”. Onze tour met de Hop On/Hop Off bus deed de buurt vreemd genoeg helemaal niet aan. De buschauffeur adviseerde ons om af te stappen bij Biscayne Boulevard, een immens lange hoofdweg in Miami City. Daar konden we dan gelijk met één van de unieke oude houten trolleys richting Art District bollen. Gratis historisch openbaar vervoer uitproberen? Wij waren meteen helemaal mee!

Ik bespaar je de rondvraag die we moesten doen voor we de juiste halte vonden. En de onzekerheid die groeide toen er maar geen trolley kwam. Maar gelukkig had een vlotte, van-zelfvertrouwen-blakende jonge Amerikaanse dame hetzelfde plan opgevat als wij. Met vereende krachten slaagden we erin om de juiste halte te vinden én met een tikkeltje geluk sprongen we een (hele) tijd later op de trolley. Die inderdaad erg charmant was. Net zoals onze reisgezellin. Ze palmde meteen de chauffeur in zodat hij ons aan de meest geschikte halte dropte. Dachten we.

Street art : waar?

Overal borden met ‘Miami Design District’… maar wij zagen geen street art. Aan de overkant van de weg moest het ‘Wynwood Art District’ liggen. Daar moesten we dus zijn. Onze zelfverklaarde ‘vriendin’ had ook geen benul maar leek ondertussen toch vastbesloten om bij ons te blijven. Of was het omdat wij een reisgids, een kaart én een adres mee hadden? Het werd in elk geval duidelijk dat wij toevallig haar favoriete vakantie-familie waren.

Met de jolige deerne op sleeptouw checkten we de straten. We vonden NW 24th Street en NW 26th Street… maar NW25th Street was vreemd genoeg niet te bespeuren. Drie keer raden welke straat wij zochten natuurlijk! Ondertussen was het middag geworden en bloedheet.

We sjokten verder het ex-industrieterrein in. ”Upcoming” buurt … daar had ik toch wel een ander idee over. Ik kon me helemaal voorstellen hoe het er hier tien jaar geleden moet uitgezien hebben. De hitte begon te wegen en onze keel brandde. Maar geen winkels te zien. Ook onze Amerikaanse vriendin kreeg het moeilijk. Op teenslippers en in een lange strandjurk was het net iets minder comfortabel stappen. Gelukkig ontdekten we één klein supermarktje. We vroegen er de weg en dronken er prompt zoveel water als we konden!

Over de regenboog – euh spoorweg

Bleek dat we aan de verkeerde kant van de wijk zaten en rondom een oude spoorweg moesten om bij Wynwood Walls te komen. Een hele omweg, maar geen nood en vooral: geen tekort aan animatie. We kregen het hele levensverhaal van the American Connection te horen, inclusief toekomstplannen en jobavonturen. Af en toe eens knikken of hoofdschudden was voldoende om de plaat verder te laten afspelen.

Uiteindelijk bereikten we toch het kruispunt van NW 25 Street en NW 2 Avenue. De ‘goeie’ kant van de wijk en de locatie van het voor ons al bijna mythische …

Miami Art district
Eindelijk bij Wynwood Walls!

Wynwood Walls

Dit openluchtmuseum van de Goldmans is echt uniek! Wat me eerst verraste, was het zwarte hek omheen de locatie. De toegang is gratis, maar ’s avonds gaat het domein blijkbaar dicht. Bij nader inzien begrijp ik wel waarom. Net zoals in Londen Shoreditch verschijnen hier in de buurt voortdurend nieuwe werken, graffiti of tags over oudere street art heen. Vaak zonder respect voor het vorige werk. Straatkunstenaars die hun werk willen bewaren, moeten het telkens opnieuw maken. De straat blijft de jungle wat dat betreft. Ik kan me dus voorstellen dat de Goldmans de beroemde werken -die ondertussen ook als volwaardige kunst aanzien en getaxeerd worden- willen beschermen. De familie cureert ook nog steeds de collectie zelf.

Een explosie van kleur en creativiteit

De straatkunst van Wynwood Walls is enorm indrukwekkend en overdonderend. Zowel in hoeveelheid als in afmetingen. Wynwood walls verrast je met ronduit prachtige muurschilderingen waar de kleur vanaf spat. Je herkent er werk van een hele rist bekende kunstenaars die ook in Londen, Berlijn  -en zelfs in Oostende (The Crystal Ship) 🙂 –  aan de slag gingen. Ik bewonderde muurkunst van Elian, Stik, 1010, Okuda San Miguel,…

Binnen in de pakhuizen vind je net als buiten ook nog sculpturen en andere moderne kunst. Wynwood Walls is een heel bijzondere plek! Echt doen als je ooit naar Miami gaat!

Wynwood Art District
Bij de ingang al een reuzenmuurschildering door Kenny Scharf
Wynwood Art District
Ik ken de kunstenares niet, maar wat een perspectief!
Wynwood Art District
Bij de reusachtige wandelende handen van Case Ma’Claim
Wynwood Art District
Kleurig werk door Okuda San Miguel

Wynwood Art District

Wynwood Art District
Een super-mooi gigantisch werk van INTI
Ook driedimensioneel werk
Wynwood Art District
En neon art.

Overdosis kunst, uitputting en …een adresje

Hoe we ook genoten van de geweldige straatkunst, de lange zoektocht vroeg zijn tol. Net als de vele visuele indrukken! Gelukkig geldt dat voor wel meer bezoekers. En dus zijn er in de buurt van Wynwood Walls hippe eetgelegenheden genoeg. Wij ploften ons gewoon neer in de eerste de beste eetplek die we zagen, Wynwood Kitchen and Bar. Ook al was het lang na etenstijd. En wat me nu, bij het terugblikken nog verrast: we snakten zelfs naar een tafel binnen- met airco. Kan je je moeilijk voorstellen in ons regenachtige Belgenlandje. Maar het belangrijkste: in tegenstelling tot het fameuze gezegde was de eerste absoluut de beste. Wynwood Kitchen and Bar: heerlijk eten in een prachtig,kleurig en kunstzinnig interieur!

De kleurigste wijk van Miami

Daarna kuierden we nog wat rond in het Wynwood Art District. Deze kant van de wijk puilt inderdaad uit van de street art. Letterlijk bijna elk gebouw is overschilderd. Soms zijn het gewoon graffiti en tags, dan weer zijn het kunstzinnige muurschilderingen. In bepaalde industriële gebouwen of pakhuizen verschuilen zich hippe conceptstores. Maar je moet ze weten te vinden.  Zoals deze Walt Grace Vintage met exclusieve toys for boys : vintage ‘Cars&Guitars’. Prachtig om zien. De prijzen ook!

Wynwood Art District
Walt Grace Vintage, verstopt in een fabriekspand
Welke nemen we?
Vintage auto’s en gitaren bij Walt Grace Vintage
Wynwood Art District
Wynwood Art District
Wynwood Art District
Wynwood Art District

Terug naar Miami SoBe

Ondertussen werd het echter tijd om terug te keren. De trolley, weet je wel. We hadden nog een fikse wandeling voor de boeg tot aan de halte. Dachten we. Tot we een rij wachtenden zagen. Slechts enkele honderden meters van Wynwood Walls. Bleek dat er een andere trolley-route was die tot vlakbij de openluchtgalerij reed! Meevaller!

Onze groupie had het ondertussen opgegeven en was aan de praat geraakt met enkele andere ‘friends’. Zij bleef achter in Wynwood. Terwijl wij rustig richting Biscayne Boulevard bolden. Tot iedereen plots uitstapte. Terminus. Toch moest dit arme gezin nog tot bij de halte van de HopOn HopOff bus geraken. Om van daaruit nog een flink aantal kilometer naar Miami South Beach te rijden. Opnieuw de benenwagen nemen? Dat zagen we niet zitten.

Tussen de skyscrapers met de Metromover

De oplossing kwam echter bijna letterlijk uit de lucht vallen. Heel wat van onze ex-medereizigers klommen namelijk zonder verpinken de trappen op naar de MetroMover, een soort vliegende metro zonder bestuurder die op een metershoog spoor de lucht doorklieft. Dat wilden we ook wel eens proberen! En gelukkig: er was een lijn in de goeie richting. En er stopten regelmatig treinen. Even later zagen we Miami Downtown aan onze voeten voorbij glijden. Fantastische ervaring. En -geloof het of niet- we waren perfect op tijd voor de laatste bus.

De laatste hindernis

Alleen… donkere wolken pakten zich samen boven de haven. De wind stak op. De palmboomkruinen zwiepten heen en weer. Er kwam een tropische storm aan. Een kleintje weliswaar. Heel courant in Miami, hoorden we.

En die brak los toen we over de lange brug naar Miami South Beach reden. Miami Beach ligt immers als een langgerekt eiland voor de kust van Downtown Miami. Ooit al op het dak van zo’n Hop On/Hop Off bus gezeten in de stortregen? Wij wel dus. In Miami.

Tegen de tijd dat we bij Ocean Drive waren, was de storm voorbij. En gelukkig was er direct terug een stralende zon, alsof er niets gebeurd was. De glinsterende plassen droogden vlug op. En wij arriveerden moe maar heel tevreden in ons hotel! We sliepen die nacht als roosjes. Heel kleurige :).

PRAKTISCHE TIPS VOOR WYNWOOD WALLS

  • Als je alles wil gezien hebben, is het nuttig om een tour te boeken. Je verliest dan minder tijd met zoeken. En je krijgt inside-informatie en tips. Nadeel is wel dat er nog weinig tijd over is om zelf de wijk te exploreren.
  • Als je snel naar Wynwood Walls wil: neem het openbaar vervoer, het is goedkoop of zelfs gratis. Maar check vooraf de routes als je de trolley neemt. Er zijn er 11. Voor Wynwood Walls moet je uitstappen bij  NW 2 AV & NW 25 Street.
  • Vertrek vroeg genoeg – dan is het nog niet te warm of te druk in Wynwood Walls. ’s Avonds zou het er ook wat minder veilig zijn. De buurt waar wij eerst waren, was vrij verlaten. En je zit nog altijd in een grootstad.

Ook leuk om te lezen:

16 thoughts on “Wynwood Art District, de kleurigste wijk van Miami

  1. Wauw wat is het daar mooi zeg in Wynwood. Heb er al eens iets over op TV gezien. Al een tind geleden en er was nog niet zo veel opgeknapt.
    Toen ik Wynwood Miami zag was mijn interesse gelijkt gewekt. Het is er prachtig geworden.
    Die vliegtrein is ook interessant. Wij hebben een keer met een zweef-/magneetrein in China gereisd. Reuze interessant en spannend.

    1. Ja echt indrukwekkend, door al die prachtige kleuren en het formaat! Eén of andere futuristische film leek het ook wel in de Metromover. Fijn om zo te reizen. Die magneettrein moet natuurlijk nog specialer geweest zijn. Veel grotere snelheid ook, waarschijnlijk. Heel veel groeten!

      1. Ja hele grote snelheid. Gaf een enorme knal toen er een trein van de andere kant af kwam. Hij is helaas nooit verder uitgebreid. Te duur, niet rendabel.
        Groeten terug hoor.

  2. Een aantal jaren geleden liep ik er ook rond. Echt fascinerend om te beseffen dat het er iets meer dan een eeuw gelden alleen nog maar een zompig moeras was. En dat met de zeespiegelstijging dit ook weer de toekomst wordt.

  3. Jeetje wat een zoektocht is dat geweest. Fijn dat jullie er toch uiteindelijk gekomen zijn en zoveel leuke adressen hebben aan kunnen doen. Een bestemming met bijzondere achtergrond.

    1. Ja, een heel gedoe :)) Ondanks onze reisgids, google maps en onze kaart :D. Maar altijd leuk om nieuwe dingen te beleven. En vooral voor de verhalen achteraf!

  4. Oh wauw, dat ene werk met dat gave perspectief is echt geweldig mooi. Ik hou altijd van dit soort wijken, zo leuk om street art te spotten. Ik vind het altijd een hele mooie vorm van kunst. Mijn broertje en zusje zijn in Miami geweest, ikzelf nog nooit, maar heb hen hier niet over gehoord, denk wel dat ze echt iets gemist hebben als ik het zo lees en zie!

  5. Wow…wat gaaf! Ik ben dol op Street Art en probeer ook altijd een wandeling in te plannen om dit soort kunstwerken te zien. Dit had ik niet verwacht in Miami.

Altijd fijn om je reactie te lezen: